น้ำเต็มแก้ว
เซนบอกว่าอย่าทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว
เติมอะไรก็ล้นออกหมดไม่สามารถรับอะไรใหม่ๆได้
วันนี้ขอเสนออีกมุมของน้ำเต็มแก้วนะครับ
น้ำเต็มแก้ว เวลามีอะไรมากระเทือนก็จะกระเพื่อมหวั่นไหวแม้เล็กน้อยก็จะหกออกมาได้ง่าย
น้ำครึ่งแก้ว เวลามีอะไรมากระเทือนก็จะกระเพื่อมหวั่นไหวเหมือนกันและแต่จะหกออกมาได้ยาก นอกจากจะกระเพื่อมอย่างรุนแรง
จิตของผู้มีภูมิธรรมหรือผู้รู้ เปรียบเสมือนน้ำเต็มแก้ว จิตเปรียบเหมือนน้ำ เวลาน้ำไหลหกก็รู้ตัวทั่วพร้อมได้ง่าย รู้สึกตัวง่ายทั้งอารมณ์ละเอียด และ หยาบ
จิตของปุถุชน เปรียบเสมือนน้ำครึ่งแก้ว จิตเปรียบเหมือนน้ำเหมือนกันแต่จะไม่ค่อยรู้สึกตัว ด้วยแรงกระเพื่อมละเอียด ต้องเจอแรงกระเพื่อมหยาบๆแรงๆอาจจะพอรู้สึกตัวได้เมื่อน้ำหก บางครั้งน้ำก็ปั่นป่วนอยู่ในแก้วแต่ไม่รู้สึก เพราะน้ำไม่เคยหกสักที
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ
- ขอขอบพระคุณ
- กับเรื่องที่อ่านแล้วได้คิดตามแบบนี้ค่ะ
ตามมาเรียนบทเรียนใหม่ค่ะ เข้าWWW.WIMUTTI ตามที่แนะนำแล้ว ขอบคุณมากค่ะ
ขอบพระคุณพี่ครูคิมนะครับที่แวะมา
ขอบพระคุณคุณ giant bird นะครับที่แวะมา
อนุโมทนาด้วยนะครับ
สวัสดีค่ะคุณPhornphon
ดีใจที่เห็นกลับมาเขียนบันทึกดีๆ เช่นนี้อีกค่ะ
คนดี จิตละเอียด อ่อนไหวง่าย บางครั้งคำพูดนิดเดียวก็อาจจะจะรับรู้ แรงกระพื่อมนิดเดียวก็ไหวแล้ว ส่วนปุถุชนอาจต้องมีแรงกระเพื่อมมาก ๆ จึงจะรู้สึกได้...
แล้ว...หากไม่มีแก้วน้ำ ไม่มีจิต ... อะไรจะรู้สึก จะไหวเล่า...
ขอบคุณที่ทำให้คิดค่ะ
(^___^)
ขอบคุณคนไม่มีรากที่แวะมาเยี่ยมนะครับ
ไปทำงานก็ระวังนะครับ เห็นช่วงนี้มีการชุมนุม ไม่รู้จะยืดเยื้อหรือเปล่า
หากไม่มีแก้วน้ำ ไม่มีจิต ... อะไรจะรู้สึก จะไหวเล่า...
สิ่งสุดท้ายที่เราจะยึดคือจิตว่าเป็นเราครับ
ที่สุดแห่งทุกข์ คือ ไม่ยึดทั้งกายและจิตครับ
แบบนี้ ขอตอบว่า
- ดิฉันเป็นน้ำเต็มแก้วถ้าสิ่งนั้นกระทบความรู้สึก
- ดิฉันเป็นน้ำครึ่งแก้วถ้าสิ่งนั้นพร้อมจะให้ดิฉันรับ
ขอบคุณคุณ kumfunนะครับที่มาแลกเปลี่ยน
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ
ขอบพระคุณคุณสามารถที่แวะมาเยี่ยมครับ
เมื่อวานได้คุย กับ อาจารย์เซน ท่านหนึ่ง ท่านพูดเหมือน คุณ Phornphon เลยครับ
น่าตื่นเต้นมากที่เดียวครับ
ท่านเปรียบเทียบในอีกมุมว่าเมื่อน้ำเต็มแก้ว ก็เหมือนเรามีกำแพงเหล็กกั้นเรา ไม่มีสิ่งใด เหตุการณ์ใด หรือคำพูดใดมาทำร้ายเราได้ (ไม่เกิดสังขาร)
สาธุครับ อนุโมทนาด้วยนะครับ
เมื่อใดน้ำไม่มีเมื่อนั้นก็หมดธุระครับ