KM อีกแล้วครับท่าน

ฟังดูแล้วตลกดีเหมือนกัน การจัดการความรู้... เรารู้แล้ว เราเรียน เรารู้ ทำไมต้องจัดการ และต้องทำอย่างไร และรู้มาว่าถ้าลงมือทำแล้วได้ประโยชน์แน่นอนแต่จะจัดการกันได้ยังไงล่ะ...

หลายวันมานี้ได้แต่นั่งอยู่หน้าจอคอมฯ นั่งไล่ค้นหา ดาวน์โหลด อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะเลย ยิ่งค้นก็ยิ่งลึก ยิ่งสับสนไปกันใหญ่ (สับสนว่าที่ได้ข้อมูลมาเอาไปไว้ไหนเสียล่ะ) อาจจะเป็นเพราะความรีบเร่งทำให้ทำได้เพียงลวก ๆ ไม่ได้จัดหมวดหมู่ให้เป็นกิจจะลักษณะ ทำให้ต้องเสียเวลามานั่งสร้างโฟลเดอร์จัดหมวดหมู่ใหม่... เฮ้อ! เสียเวลาเป็นวันเหมือนกันนะนี่...

จริง ๆ แล้ววันนี้กะว่าจะออกไปดูระบบคอมฯ ที่สาขาสักหน่อย พักหลังนี้เสียบ่อยเหลือเกินปัญหาหลัก ๆ ก็มาจากวายร้ายไวรัสนั่นแหละ รวมถึงสปายแวร์ตัวแสบนั่นอีก แต่จนแล้วจนรอดก็ตื่นสายอีกหลังจากที่นั่งสร้าง Blog สำหรับใช้เป็นชุมชนในสำนักงานเพื่อให้ระดับผู้บริหารทั้งชั้นต้น กลาง รวมไปถึงปลายยอด ได้เข้ามาใช้เป็นแหล่งสะสมประสบการณ์ เพื่อหาทางลัดในการเรียนรู้

ยิ่งทำยิ่งสนุกดูนาฬิกาก็ปาเข้าไปตีสี่ถึงต้องหยุดไว้แค่นั้น แต่มิวายก่อนนอนยังคิดอีกนิดหนึ่งว่า

1. ถ้าข้อมูลที่แต่ละส่วนโพสต์เข้ามาจะมีกระบวนการรวบรวม ประมวลผล สรุปให้เป็นความรู้ได้อย่างไร...
2. ท่านผู้บริหารทั้งหลายจะเขียนได้หรือไม่ หรือเขียนได้แล้วจะอ่านรู้เรื่องหรือไม่ หรือจะได้แก่นความรู้หรือไม่
3. จะทำกันได้กันสักกี่วันล่ะ... ทำไงถึงจะไม่มีการเลิกกลางคัน...
4. และอีกหลาย ๆ อย่างที่ยังคิดไม่ถึงว่าจะเป็นอุปสรรคในอนาคต...

แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องทำในตอนนั้นคือ ต้องหลับให้ได้เสียก่อน...

เช้านี้ (20 พ.ค.) ก็ต้องสะสางโปรแกรมเพื่อหาทางแก้ไขปัญหาต่อไป... ไว้หาทางเจอจะเล่าสู่กันฟัง ว่าแต่ว่า ท่านใดมีคำแนะนำดี ๆ ก็จักเป็นพระคุณอย่างยิ่งและถือว่าท่านได้สร้างกุศลช่วยยืดอายุให้กับคนบางคนที่กำลังจะเคร่งเครียดแล้วทำให้แก่เร็วเข้าไปอีก...นะครับ...ได้โปรด...