วันเวลาดีๆ กับเพื่อนที่ "ภูกระดึง"
เมื่อถึงคราวที่ผมและเพื่อนๆ ต้องจากกัน เพราะชีวิตของนักเรียนมัธยมปลายกำลังจะหมดไป และเราต้องแยกย้ายจากกันไปตามมหาวิทยาลัยต่างๆทั่วประเทศ พวกเราจึงวางแผนเพื่อที่จะเก็บความทรงจำดีๆของเราไว้และให้เราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากที่สุด ผมและเพื่อนๆจึงตกลงที่จะไปเที่ยวด้วยกัน เราวางแผนไปเที่ยวสถานที่ที่ยากลำบากที่สุดที่หนึ่งของประเทศไทย นั่นก็คือ “ภูกระดึง”
ภูกระดึงนั้นมีความสูงจากระดับน้ำทะเลถึง 4.5 กิโลเมตร ดังนั้นการเดินเขาบนภูกระดึงจึงไม่ได้สะดวกสบายเหมือนที่อื่นๆ เพราะที่ภูกระดึงเราจะต้องเดินป่าซึ่งเป็นทางที่ชันมาก ในแต่ละวันผมต้องเดินเป็นระยะทางประมาณ 10 กิโลเมตรเป็นอย่างน้อยเพื่อไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ ภายในอุทยานแห่งนี้ แต่มันก็คุ้มค่าที่ผมได้ชมวิวสวยๆ ได้เห็นธรรมชาติที่สวยงามที่เราไม่เคยได้เห็นมาก่อน และยังได้ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนๆ อีกด้วย ในการเดินขึ้นเขานั้นมีระยะทางไกลและมีความชันมากจนเพื่อนบางคนที่เดินต่อไปไม่ไหว เราจึงต้องหยุดรอกัน คอยช่วยเหลือกันตลอดทาง จนในที่สุดเราก็เดินทางถึงยอดภูกระดึงด้วยกันทุกคน
ระหว่างที่เราเดินเที่ยวกันนั้น ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมและเพื่อนๆตื่นเต้นมาก เพราะโทรศัพท์ที่โทรเข้ามานั้นเป็นเพื่อนของเราที่โทรมาบอกผลการสอบรับตรงของมหาวิทยาลัยขอนแก่น หลังจากฟังผลแล้วก็มีทั้งคนที่ดีใจและเสียใจ เมื่อฟังผลแล้วทำให้บรรยากาศของความสนุกสนานหายไปหมด เพื่อนบางคนเสียใจมากจนร้องไห้ออกมา ผมและเพื่อนๆ จึงได้แต่ปลอบใจเพื่อนที่สอบไม่ติด คอยให้กำลังใจเพื่อนให้สู้ต่อไป จนในที่สุดพวกเราก็กลับมาเดินเที่ยวกันอย่างสนุกสนานเหมือนเดิม
ในการเที่ยวครั้งนี้ผมได้รับอะไรหลายอย่าง มันเป็นประสบการณ์ชีวิตที่มีค่าที่สุดครั้งหนึ่งของผม นอกจากมันจะทำให้ผมรักและหวงแหนธรรมชาติมากขึ้น มันยังทำให้ผมรักและเข้าใจเพื่อนของผมมากยิ่งขึ้น มันแสดงให้เห็นถึงน้ำใจของเพื่อนที่คอยช่วยเหลือกันตลอดทางจนเราทุกคนสามารถฝ่าฝันความยากลำบากและอุปสรรคต่างๆ มาได้ด้วยกัน และสุดท้ายผมขอฝากบทกลอนเกี่ยวกับเพื่อนซึ้งๆบทนี้ไว้
"เพื่อนจะทุกข์ เสียน้ำตา และร้องไห้
ความห่วงใย ทีมีนั้น ยังคอยสาน
ประกอบใจ ของเพื่อนนี้ ที่แหลกราญ
พาพ้นผ่าน ความทุกข์ช้ำ ที่ค้ำใจ"
ที่มา : http://poem.kapook.com/friend.php
เอกสารอ้างอิง
- http://poem.kapook.com/friend.php : บทกลอนซึ้งๆ เกี่ยวกับเพื่อน
- http://www.dnp.go.th/parksample/park.asp?park=17 : เว็บไซต์ของอุทยานแห่งชาติภูกระดึง
ภาคผนวก
- http://www.oceansmile.com/E/Leo/LeaForest3.htm : รูปภาพและข้อมูลสถานที่ต่างๆ ภายในอุทยานแห่งชาติภูกระดึง
วันที่บันทึก : 11/9/09 วันที่แก้ไข : 11/9/09
อ่านแล้ว ก็ นึกถึง สมัยที่เป็นนักเรียน
คิดถึงเพื่อน ขึ้นมาทันทีเลย
ซึ้งจัง อ่านแล้วประทับใจมากก เพื่อนกันตลอดไป
คิงเขียนดีนะ อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนเหมือนกัน
ความทรงจำของคนเราเหมือนหนังเรื่องนึงเลยว่ามะ
การเดินทางกับเพื่อนแบบนี้ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ที่เป็นข้อคิด ประสบการณ์
ที่ทำให้เราเราเปลี่ยนตัวเอง รู้จักคิดและมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
ปีใหม่นี้ไปอีกมั้ย ??
อยากไปอยู่นะ ลองชวนเพื่อนๆไปกันๆ
ซึ้ง อ่านแล้วก็คิดถึงเพื่อน
เขียนได้ดีมากเลย
น่าประทับใจมาก
ซึ้งมากมาย ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ไป
แต่ยังไงก็รักเพื่อนๆไม่เปลี่ยนแปลง
< We are 6/4 U.P. 207 4ever >
อยากไปอีกจังเลย คิดถึงเพื่อนแฮะ
อืมมมมมมมมมมมม
เกิดมายังไม่เคยไปเลยยยยย
ถ้าเปนเราอาจโดดภูกระดึงตาย...................
ไปแล้ววววววววววววววววววววววววว
เพราะช่งนั้นมันตอนคอนเสิร์ตเอสเจ
แต่ไม่ได้ไปดู
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วคิดถุงเพื่อนจัง
ว่างๆต้องไปเที่ยวบ้างแล้ว
อยากไปอีกอ่ะๆๆ
สนุกดีๆ ถึงจาเหนื่อยก็เถอะ
น่าสนุกจังไปมานานยังอ่ะ