คนเรามีชีวิตเพื่อสิ่งใดกัน

ทุกชีวิตเวียนว่ายหมายไขว่คว้า บ้างค้นหาจุดยืนฝืนให้ไหว เป็นในสิ่งที่สมมติสุดขัดใจ ต่างดิ้นรนทนต่อไปเพราะจำเป็น

หากจำเป็นต้องเลือกระหว่างความรับผิดชอบในชีวิตที่มีต่อครอบครัว

กับอิสรภาพในการเลือกที่จะเป็นในสิ่งที่ชอบ

คุณจะเลือกสิ่งใด ระหว่างความพอใจของผู้เป็นที่รัก ซึ่งไม่ตรงกับใจของเรา

ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนนกที่บินมากลางทะเลแล้ว แม้จะมีเรี่ยวแรงพอไปต่อ แต่ยังลังเลจะเดินทางต่อไป

เพราะไม่รู้ว่าชายฝั่งที่รออยู่เบื้องหน้า จะงดงามดังที่ฝันใฝ่ไว้จริงหรือ

ในบางครั้งเราไม่อาจรู้ได้ว่า พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร

และไม่สามารถจะทราบได้ว่า ความรู้สึกเมื่อยืนอยู่ตรงจุดนั้นจะเป็นเช่นไร นอกจากเราจะก้าวไปถึง

เราจึงจำเป็นต้องพยายามปีนป่ายและไขว่คว้า

บางคนเริ่มต้นจากความไม่มีจนไปถึงความมั่งมี

บางคนเริ่มจากความมั่งมีแต่กลับรักษาไว้ไม่ได้

บางคนเริ่มต้นจากธรรมดาและยังคงความธรรมดาต่อไป

สำหรับข้าพเจ้าเริ่มจากคำว่าธรรมดา และยังพอใจอยู่กับความธรรมดา

ในแต่ละวันที่โลกหมุนไปนั้น ความสุขที่เราเสพในแต่ละวันล้วนมีที่มาและที่ไป

ในขณะเดียวกันความทุกข์ที่เราแบกไว้ล้วนมีสาเหตุเช่นเดียวกัน

อะไรคือ ทุกข์ แล้วอะไรคือ สุข

ข้าพเจ้ายังไม่สามารถตัดสินใจใด ๆ กับชีวิตในตอนนี้

ที่ความศรัทธาในตนเองเริ่มจะเบาบางลงไปอย่างช้า ๆ

และเหนื่อยล้าเกินกว่าจะตื่นขึ้นมาพบกับความจริงที่ว่า ความสุขและความทุกข์ที่ผ่านมาในชีวิตนั้น

ในแง่ของความสุข ข้าพเจ้ารู้สึกอิ่มเอมแล้ว

ในแง่ของความทุกข์ ข้าพเจ้าก็เหนื่อยจนไม่อยากจะรับมาซ้ำเติม

เพราะความอดทนของเรานั้นต่างกัน

คนบางคนทนรับความบอบช้ำได้ทั้งร่างกายและจิตใจ

เหมือนดั่งมีภูมิต้านทานชีวิตที่แข็งแรงต้านเชื้อไวรัสได้อย่างมากมาย

แต่คนบางคนเช่นข้าพเจ้า...รู้ตัวดีว่า แทบไม่เคยออกกำลังหัวใจเลย

เช่นนี้..กล้ามเนื้อส่วนที่บอบบาง...ที่ไม่เคยผจญกับเรื่องขัดใจ จึงยากที่จะรับเรื่องเสียใจได้ไหว

และไม่อาจคาดเดาได้เลยว่า ถ้าวันหนึ่งมันอ่อนแรงและตายไป

จะสมเหตุสมผลหรือไม่...

ซึ่งความจริงนั้น...มันอาจจะป็นเรื่องเล็กน้อยในสายตาของคนทั่วไป

แต่จะโทษผู้ใดได้หนอ..

นอกจากตัวของข้าพเจ้าเอง...ที่ไม่เคยออกกำลังกายหัวใจให้แข็งแกร่งเพียงพอ

 

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

• คำถามนั้น ผมจะเลือกก่อนมีครอบครัว ถ้าผมมีครอบครัวแล้ว ผมจะเลือกครอบครัว..เพราะผมเลือกแล้ว!
• ขอบคุณข้อคิดดีๆครับ