ซักผ้าที่ได้อรรถรส
วันนี้ป้าตุ๊มาชวนทำ "น้ำยาซักผ้า" เป็นกิจกรรมของชมรมจริยธรรมในโรงพยาบาล จึงตอบตกลงทันที เพราะ 2 ปีก่อนเคยซื้อ อุปกรณ์มาทำแล้วไม่เข้าใจ เขาแนะนำกวนอุปกรณ์ แต่เรากลับเอาไปกวนแบบตั้งไฟ ที่จริงเขากวนแบบคนธรรมดาๆไม่ต้องตั้งไฟ เห็นขั้นตอนแล้วไม่ยากเลย น่าขยายให้ผู้อื่นทำต่อ ประหยัดค่าใช้จ่ายในครัวเรือนตั้งเยอะ ก็เลยได้น้ำยามา 1 แกลลอน 3 ลิตร จ่ายค่าบำรุง ชมรม 50 บาทเอง เย็นนี้ต้องลองซักผ้าด้วยน้ำยาที่ทำกับมือนี้แน่นอน
พูดถึงการซักผ้าชอบมากคือซักผ้าด้วยมือเพราะ ช่วงซักผ้ามีโอกาสคิดอะไรเพลินๆมากมาย บางทีก็คิดขณะขยี้ผ้าว่า เสื้อตัวนี้ซื้อที่ไหน ราคาเท่าไหร่ ใส่ไปไหนบ้าง ไปกับใคร บรรยากาศมากมายที่ผุดขึ้นมา เป็นการซักผ้าที่ได้อรรถรสมาก ใช้เวลาไม่นานหรอกค่ะ เพราะเราซักผ้าแทบทุกวัน วันละไม่กี่ตัว
ความเห็น (5)
สวัสดีคะ
อ่านเรื่องเล่านี้ทำให้แม่ต้อยนึกอยากซักผ้าด้วยมือขึ้นมาเสียจริงๆ
แต่ว่าในสมัยก่อน แม่ต้อยเคยซักผ้าด้วยมือ แต่จะพากันไปซักริมแม่น้ำเลย สนุกมากคะ
นี่แม่ต้อยนึกย้อนไปเกือบ ๕๐ ปีนะคะเนี่ย
ใช่ค่ะ ซักผ้าด้วยมือริมแม่น้ำ ยิ่งมีความสุขมาก นำผ้า กาละมัง ไปที่ริมแม่น้ำ ซักผ้าเสร็จ ขัดขี้ไคล และได้เล่นน้ำอีกต่างหาก...เดี๋ยวนี้ไม่เห็นบรรยากาศแบบนี้อีกแล้วล่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ
ชอบซักผ้าริมแม่น้ำ สมัยเด็กๆให้น้องจับกะละมังผ้าให้ ซักไปเล่นไป สนุกมากค่ะ มีภาพในความทรงจำค่ะ
คนในช่วงเวลาเดียวกัน คุยกันแล้วสุขใจค่ะ
ได้อรรถรสจริงๆจ้า แต่...ไม่ไหวแล้วนะ ถ้าจะให้ขยี้ หรือแปรงผ้า ลองดูแล้วแค่กางเกงยีนต์ตัวนึง หมดเเรงเลยอ่ะ เฮ้อ ใส่เครื่องโลด อิอิ