การเรียนรู้อย่างมีความสุข

                ผลจากการสร้างโอกาส…..   ผลจากการให้โอกาส......  ผลจากการเปิดโอกาส.....( opportunity)

จากปราสาททองวิทยา  บางปะอิน......สู่สุพรรณบุรี  (เมืองทองคำ) นักเรียน 178  ชีวิต + ครู  8  ชีวิต  + ผู้ปกครอง

เครือข่าย  20 ชีวิต  โรงเรียนตั้งใจ....ผู้ปกครองคาดหวัง.....เด็กตื่นเต้น....ประสบการณ์คราวนี้เพิ่มดีกรีให้กับตนเอง..........ทั้งได้เรียน..... ทั้งได้รู้...... ได้ลงมือปฏิบัติ    ......  เด็กคิด.....เด็กสร้าง......  เด็กประเมิน.......  เป็นการcreate อย่างยิ่งใหญ่  เป็น Adventure ของเด็กจริง ๆไม่ได้เสแสร้ง.......  เพราะเขาได้กำไรจากการไปครั้งนี้ตีค่าเป็นราคาไม่ได้   แววตาและรอยยิ้มเป็นตัวบ่งชี้.....เป็นตัวชี้วัด......  เป็นเชิงประจักษ์ที่สังคมคาดหวัง  ไม่ต้องทำข้อสอบ  เด็กบอกว่าชอบก็น่าจะสอบผ่าน.....   เพราะเบื้องหลังคือ  jig  saw ที่ถักทอโดยเด็ก........อย่างนี้เรียกว่าเด็กดีมีคุณภาพ

                วันที่   4  สิ่งหาคม  2552 รถบัสปรับอากาศชั้นหนึ่ง  จอดเทียบชานชลาหน้าโรงเรียน  เดินเครื่องยนต์เตรียมพร้อมทะยานสู่เป้าหมาย  ...รอสัญญานนกหวีดปล่อยขบวน.......เริ่มเรียนรู้  6  stations 

 

                Station 1    “ความอดทนนำไปสู่ความสำเร็จ”   เป็นรูปแบบการสร้างความตระหนัก  ความจำเป็น การเตรียมกาย  เตรียมใจที่พร้อมจะไปสู่นอกห้องเรียน  ...จากโลกแคบ..สู่โลกว้าง.....สร้างทางเลือก  เพียง 15 นาที่ มีคุณค่า

ต่อเด็ก  ผู้ปกครองเชื่อมั่นในความปลอดภัย   เด็กบันทึกข้อตกลง   ทำความเข้าใจในสิ่งที่จะต้องไปพบ  วิทยากรประจำฐานทำการบ้านมาดี.......   จารนัยอย่างถ้วนถี่.....  พูดสิ่งดีมีประโยชน์  ก่อนจบฐานการเรียนรู้ที่ 1..............ผู้อำนวยการโรงเรียนเสริมข้อคิดสกิดให้ข้อเตือนใจ..........   ฝากข้อสงสัยให้เด็กไปค้นหา.....??????????เด็กกว่า 80% สนใจใฝ่รู้  บันทึกเตือนความจำตามคำบอกเล่า     อีก 20 %  อย่างไรก็ได้ขอให้ได้ไป....แต่ครูไม่ได้ทอดทิ้ง  focus  บางสิ่งให้เด็กกลุ่มนี้ทำ  

ผลการประเมิน  Station 1 ผ่านในระดับดี  (การประเมินตนเอง  SAR) 

 

                Station  2     “เส้นทางยาวไกลใส่ใจสิ่งแวดล้อม”  เรียนรู้ในระหว่างเดินทาง  ระยะทางไม่ใช่เรื่องสำคัญ

ให้เด็กวาดและคิดอย่างสร้างสรรค์ สิ่งสำคัญที่พบเห็น ไม่จำเป็นต้องมีรูปแบบที่แน่นอน  เด็กคิดเอง สร้างเอง ประมินเอง 

                แต่(BUT) ด้วยความตื่นเต้น ในสิ่งที่เพิ่งพบเห็น (Adventure)   สิ่งสำคัญที่จำเป็นจึงด้อยลงไป   ผลงานที่ได้รับเชิงประจักษ์จึงเป็นแบบงานกลุ่ม ....  ผสมงานเดี่ยว.........   แต่ด้วยความรับผิดชอบของวิทยาการประจำฐาน+วิญาณของความเป็นครู ช่วยผลักดันให้เด็กเกิดการเรียนรู้    ประเภท  ทูอินวัน  ส่งผลให้งานออกมาดูดี   สรุปฐานนี้ต้องผ่าน “ดี” เช่นกัน 

               

                Station  3     “ฉันคือใคร”  เป็นการสำรวจความสนใจของตนเองโดยใช้ธรรมชาติ  สิ่งแวดล้อมที่บึงฉวกเป็นทั้งฉากและเป็นทั้งสื่อ  บันทึก  วาด  ขีดเขียนสิ่งที่พบเห็น สิ่งที่ตนเองสนใจ   เด็กต่างร่วมกันคิด  ....ร่วมกันสร้าง....ร่วมกันถางทางเลือก...ให้ตนเองได้เดินในลู่ที่ตนเองถนัด.......จากความฝันสู่ความจริง...จากสิ่งที่พบเห็นเน้นการมีส่วนร่วม  ......

เด็กคิดได้ทำเป็น  ...เล่นปนเรียน....เกิดองค์ความรู้...หาดูได้ที่ผลงาน...หนังสือเล่มเล็กเป็นพื้นฐาน.....งานนี้บอกว่าผ่านได้อย่างดีมากไม่อยากจะคุย........

 

                        Station  4     “ตลาดนัด 100 ปี ของดีจากท้องถิ่น”  ภูมิปัญญาไทยไม่มีขายมีแต่ให้ต้องขวนขวายหาเอง

เด็กเดินตลาดนัดคู่กับการเรียนรู้ (shopping to learn)  งานนี้ถือว่าวางแผนมาดี  ......แบ่งงานมาถูก....เด็กๆรับลูกอย่างสอดคล้องและกลมเกลียว.....การเรียนรู้........ซึ่งเกิดจากการศึกษา+การเรียน_การเรียนรู้  จึงเป็นไปอย่างเกลียวเชือกสวยงามและน่าชม.....เด็กบันทึกสินค้าภูมิปัญญาไทยไปวิเคราะห์....  เด็กบางกลุ่มเลือกเฉพาะที่นำมาทำขนม.....บางกลุ่มสำรวจสินค้าราคาต้นทุน........เป็นวิธีการสร้างองค์ความรู้โดยเด็ก....เพื่อเด็ก.....คุณครูอาจจะเหนื่อยแต่ผลที่ได้รับมีค่ามหาศาล   ....เพราะเด็กได้เรียนรู้ด้วยวิธีการเรียนรู้ของตนเอง     ....  ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ตนเองชอบ    ...เรียนรู้ในสิ่งที่ตนเองถนัด...  เป็นการเรียนรู้อย่างมีความหมายของชีวิต.........   เป็นการเรียนรู้ที่นำไปสู่การฝังรากและหยั่งลึก......  ฐานนี้จึงผ่านในระดับ

ดีมาก

 

                Station  5     “ชาวนาผู้ยิ่งใหญ่” ให้เด็กเห็นคุณค่า  สำนึกในบุญคุณของชาวนากระดูกสันหลังของชาติ  มีความภูมิใจ   เรียนรู้เครื่องมือ  อุปกรณ์อันล้ำค้าที่หาได้ยากยิ่งของอาชีพชาวนาผู้ยิ่งใหญ่  ที่ทุกคนมิอาจลืมเลือน ฐานนี้ผลลัพท์เกินความคาดหวัง  สิ่งสำคัญใช้ควายเป็นสื่อ   ....เริ่มต้นน่าทึ่ง.....เด็กตลึงเงียบสนิด   ......ไม่ได้คิดจะกลัวควาย..แต่เป็นสื่อที่จับต้องได้....(ขี่ควายได้ด้วย)  ....โต้ตอบได้...เด็กบอกว่าควายยังยิ้ม...แล้ว..........ยิ้มหรือเปล่า??????..สะท้อนให้เห็นว่าถ้าสื่อดี  เตรียมการดี  มีลีลาการสอนที่หลากหลาย...เด็กต้องเรียนรู้ได้ดี..ฐานนี้ต้องดีมาก ๆ. เด็กได้รู้จักควายอย่างแท้จริงก็วันนี้เอง........

                Station  6     “ครอบครัวอบอุ่น”  เล่าขานตำนานการเดินทางสู่แหล่งเรียนรู้ จากสิ่งที่ได้พบเห็น  สิ่งที่ได้เรียนรู้จากปากลูกสู่...พ่อ-แม่......  ลุง – ป้า..... น้า- อา..... ปู่- ย่า..... ตา- ยาย ด้วยวิธีการที่หลากหลายด้วยความภูมิใจ ผลที่ได้รับคือความประทับใจ........สู่ความอบอุ่นของครอบครัว....ผู้ปกครองต่างทึ่งตลึงในความสามารถของเด็ก......จากนี้ไปเรื่องเล็กถ้าจะนำเด็กสู่แหล่งเรียนรู้........เปิดประตูอนุญาตไฟเขียวตลอดกาล.....สานสัมพันธ์เป็นอย่างดี......งานนี้เพิ่มดีกรีสร้างความดีความน่าเชื่อถือให้กับโรงเรียนเต็มกอบเต็มกำ.....ที่สำคัญเด็กได้รับการพัฒนา.......ตามวิถีพุทธ...วิถีไทย

“เราทำงานอาบเหงื่อเพื่อวางราก

ไม่มีใครออกปากว่าสวยหรู

บ้านเราเองจะสร้างให้ใครดู

แต่เรารู้เราเห็นเป็นสุขเอย”

 

                                                         เอกสารเผยแพร่แลกเปลี่ยนเรียนรู้  ฉบับที่ 11/2552

  โดย.................ลุงใหญ่  (LOONGYAI)