ความปลอดภัย

การป้องกันไว้ก่อนคงจะเป็นสิ่งดี

            เข้าพรรษาปีนี้มีโอกาสไปไหว้พระที่วัดพระบาทห้วยต้ม และวัดบ้านปางอำเภอลี้จังหวัดลำพูน ทั้งสองวัดนี้มีความสำคัญ วัดพระบาทห้วยต้ม  เป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดของอำเภอลี้ ครูบาวง หรือหลวงปู่ชัยยะ วงศาพัฒนา (พระครูพัฒนากิจจานุรักษ์) พระอาจารย์ชื่อดังของทางภาคเหนือเป็นผู้บูรณะก่อสร้างและจากศรัทธาของบรรดาชาวกะเหรี่ยงที่อยู่รอบบริเวณวัด ชาวกะเหรี่ยงเหล่านี้มีความศรัทธาต่อครูบามาก ส่วนวัดบ้านปาง เป็นวัดซึ่งครูบาศรีวิชัยบวชเรียนเป็นวัดแรก ภายในบริเวณวัดนอกจากจะร่มรื่นด้วยต้นไม้แล้วยังมี โบสถ์ วิหารสวยงาม และยังมีพิพิธภัณฑ์อัฐบริขารครูบาเจ้าศรีวิชัย ซึ่งเก็บของใช้ส่วนตัวของท่านไว้อย่างครบถ้วน ได้แก่ สบง จีวร หมอน  กระโถน และแจกัน  เป็นต้น

            แต่ละปีเมื่อมีโอกาสก็จะพาครอบครัวไปไหว้พระทำบุญบ้างเพื่อให้สิ่งต่าง ๆ ทั้งหลายที่มันเกาะกินใจได้มีโอกาสหลุดล่อนไปบ้างแม้ไม่ได้ทำอยู่บ่อย ๆ ปีก่อนโน้น 2551 ก็ไป วัดพระธาตุจอมทอง ปีนี้ชวนลูก ๆ ไปอีกปรากฏว่าไม่ยอมไป สาเหตุที่ไม่ยอมไปเพราะว่าปีก่อนไปทำบุญมีการหล่อเทียนด้วยโดยทางวัดทำพิมพ์สำหรับหล่อเทียนแล้วต้มน้ำเทียนไว้ให้ผู้ที่จะทำบุญไปตักด้วยกระบวยแล้วเทน้ำเทียนลงในพิมพ์ เหตุการณ์วันนั้นยังฝังใจ ลูกสาวเป็นพี่กลัวน้องชายไม่ได้ทำบุญก็ไปตักน้ำเทียนที่กำลังร้อน ๆ มา ให้น้องจับด้ามกระบวยแล้วก็จับแขนน้องซึ่งตัวเล็กกว่าขึ้นเท พิมพ์ตั้งอยู่สูงกว่าที่เด็กเล็กจะเอื้อมถึง ผมก็ยืนอยู่ใกล้ ๆ บอกว่าระวังเดี๋ยวมันจะหก แล้วมันก็หกลงมาเลยทั้งพี่ทั้งน้องโดนน้ำเทียนลวกทั้งมือและเท้า แล้วเอามือปัดส่วนที่เทียนไปโดนหนังหลุดออกไปด้วย สุดท้ายพี่สาวเป็นลมด้วยที่คิดว่าตนเองเป็นต้นเหตุให้น้องได้รับบาดเจ็บ และตัวเองก็เจ็บ ทำบุญวันนั้นจบที่พาลูกเข้าโรงพยาบาลจอมทอง

            เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 2552 นักศึกษาที่คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ได้ร่วมกันจัดกิจกรรม จัดให้มีพิธีหล่อเทียนพรรษา ก็เลยต้องคอยระวังคอยบอกกลัวน้ำเทียนจะหกลาดนักศึกษาเหตุการณ์ก็ผ่านพ้นไปด้วยดี 

            ปีนี้ไม่ไปวัดพระธาตุจอมทอง แต่ไปวัดพระบาทห้วยต้ม และวัดบ้านปาง  ก็คิดว่าคงไม่มีเหตุอะไรแล้ว แต่ก็เจออีกจนได้แต่ไม่ได้เกิดกับครอบครัว ที่วัดบ้านปางวัดนี้ตั้งอยู่บนเนินเขา บริเวณใกล้ ๆ กับพิพิธภัณฑ์อัฐบริขารครูบาเจ้าศรีวิชัย มีที่จอดรถให้สะดวกสบายพอสมควร หลังจากไหว้พระทำบุญแล้วกำลังจะกลับบริเวณลานจอดรถก็มีทั้งคนที่กำลังจะกลับ และเพิ่งจะมาถึง บ้างก็ยืนคุยกันรอสมาชิกให้ครบเพื่อที่จะกลับ ผมก็ยืนอยู่บริเวณนั้น เห็นรถคันหนึ่งถอยลงมาโดยไม่เบรกทั้งที่มีคนยืนอยู่หลายคนแต่มองดูแล้วปรากฏว่าไม่มีคนขับ คนที่กำลังยืนคุยก็วงแตก เข้าใจว่าคงไม่ได้เบรกมือแล้วพวงมาลัยรถคงไม่ตรงสักเท่าไหร่รถจึงถอยหลังแบบตีโค้งไปขึ้นเนินอีกครั้งหนึ่ง เจ้าของก็วิ่งไปดันไว้แต่ก็ไม่อยู่จนไปชนต้นมะม่วงจึงหยุด หยุดในลักษณะท้ายรถขึ้นเนินรถก็เลยไหลไปข้างหน้าอีกรอบ เจ้าของต้องวิ่งไขกุญแจแล้วเข้าไปเบรกถึงจอดได้ เล่นเอาใจหายใจคว่ำไปพอสมควร

            ทั้งสองเหตุการณ์ 2 ปีที่เจอมาถ้ามีความระมัดระวังไม่ประมาทเหตุการณ์ทั้งสองเหตุการณ์คงไม่เกิดการป้องกันไว้ก่อนคงจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด