คำถามระหว่างทางกลับบ้าน
ทุกวันเสาร์ เรา 4 คน พ่อ แม่ ลูก จะต้องขับรถไปนอนค้างที่บ้านคุณยายหนึ่งคืน แล้วเช้าวันอาทิตย์ก็กลับหาดใหญ่กัน ทำกันมาอย่างนี้นานหลายปีแล้ว จนกลายเป็นเรื่องปกติ วันไหนไม่ได้ไป แตงกวาต้องรู้สึกเสียดายทุกที เพราะไปบ้านคุณยายมีกิจกรรมต่างๆมากมายให้ลูกได้เรียนรู้ เล่นกับเจ้า doggy เจ้าเก้า ปลูกต้นไม้ เลี้ยงปลา วิ่งเล่นในสนาม คุยกับนก และบางครั้งก็ทะเลาะกับคุณตา เพราะแย่งกันดูรายการที่ตัวเองชอบ หลายครั้งที่คุณตาต้องหนีขึ้นไปดูรายการโปรดของตัวเองบนห้องนอน สุดท้ายไม่นานมานี้ ก็พยายามหว่านล้อมจนแตงกวาต้องหันไปนิยมชม series เกาหลี รายการเดียวกับคุณตาซะแล้ว สองตาหลานเลยยึดทีวีไปเลยตอนเสาร์ช่วงค่ำ
แต่เสาร์นี้มาม้าไม่ค่อยสบาย เลยขอลูกๆแค่ไปเยี่ยม เล่นกับคุณยาย คุณตา แล้วกลับหาดใหญ่ กันตอนค่ำๆ ขากลับให้เด็กๆอาบน้ำ แปรงฟัน ให้เรียบร้อย เตรียมตัวนอนกันในรถได้เลย ขับไปได้ซักครึ่งทาง ต้นข้าวนอนหนุนตักมาม้าท่าทางง่วงเต็มที่ ส่วนแตงกวานั่งรัด Safety belt เบาะหน้าข้างคนขับ รถในถนนมีไม่ค่อยมาก อากาศกำลังดี ท่ามกลางความมืด แตงกวาก็ชวนปาป๊าคุยเรื่องสุริยุปราคาที่จะเกิดในวันที่ 22 กรกฎาคม ซึ่งกำลังใกล้จะถึงนี้ มาม้าก็เลยเล่าประสบการณ์เมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้วให้ลูกฟัง มาม้าไปเยี่ยมอากงที่นครปฐม เกิดสุริยุปราคาขึ้นในช่วงบ่ายจากกลางวัน ร้อน แสงแดดจ้า ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างกระทันหัน อากาศเริ่มเย็นลง นกฝูงใหญ่บินกลับรัง แล้วท้องฟ้าก็ค่อยๆมืดสลัว หลังจากนั้นไม่นาน ทุกอย่างก็กลับมาปกติเหมือนเดิม แตงกวายังคุยต่อไปกับปาป๊าด้วยหัวข้อเรื่องเดิม แต่เป็นไปในทำนองของวิทยาศาสตร์ ว่าเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ต่างยังไงกับการเกิดจันทรุปราคา แล้วราหูอมจันทร์คืออะไร กำลังฟังเสียงพี่แตงกวากับปาป๊าคุยกันอยู่เพลิน เพลิน ต้นข้าวก็แทรกเสียงขึ้นมาถาม มาม้าขา ทำไมนกต้องบินกลับรังล่ะคะ แหมมาม้านึกว่าลูกหลับไปซะแล้ว ที่แท้ก็นอนฟังอยู่เหมือนกัน แต่น้องอนุบาล 1 สงสัยต่างจากพี่ ป.4 เลยอธิบายลูกไปว่า แม่นกหลังจากออกมาหาอาหารในช่วงกลางวัน ตกเย็นก็ต้องบินกลับรัง เพื่อเอาอาหารกลับไปป้อนลูกๆที่รออยู่ ต้นข้าวก็ยังไม่หายสงสัย ถามต่ออีก แล้วถ้านกไม่มีแม่ล่ะใครจะกลับรังเอาอาหารเลี้ยงลูก ก็มีพ่อนกไงคะ แล้วถ้าไม่มีพ่อนกล่ะคะ ก็มีพี่นกไง แล้วถ้าไม่มีพี่นกล่ะคะ ก็มียายนกไงจ๊ะ อ๋อต้นข้าวรู้แล้วล่ะ ก็มีตานก น้านก ป้านก อีกเยะแยะเลยที่จะเลี้ยงลูกนกเนอะ แหมกว่าจะจบได้ก็เรียกกันมาเกือบทั้งตระกูลแล้วนะเนี่ย ขาดก็แต่อาม่า อากง อาอี๊ ..........
ความเห็น (1)
บันทึกนี่ฮาจัดเลยป้า