หน้าที่พี่แม่โจ้

"มันคือหน้าที่ พี่รู้ดีในสิ่งที่ทำ
พี่พรำสอนให้น้องจดจำ
ทุกสิ่งพี่ทำจริงใจยืนยัน เพื่อให้น้องได้รู้จักรัก
เพื่อให้น้องรู้จักอดกลั้น ให้รู้จักกับแรงบีบคั้น
ให้น้องพี่นั้นรู้จักอดทน ลูกแม่โจ้ทนงในศักดิ์ศรี
งานหนักเพียงนี้ไม่เคยฆ่าคน
คือประเพณี น้องพี่เจ้าอย่าบ่น น้องจงอดทน
เพื่อชื่นหวานในบั้นปลาย ยามใดเจ้าท้อ
เหล่าพี่ชายเฝ้าคอยพัดวี
ยามน้องเหน็บเจ็บร้าวฤดี
ดวงใจพี่แทบแหลกสลาย
แว่วยินเสียงสะอื้นในค่ำคืนเจ้าฝันร้าย ดวงใจพี่พะวงมิวาย หวั่นใจว่าเจ้าจะท้อ หวังให้เจ้าเป็นพี่ที่แสนดีในปีต่อไป สืบตำนานแม่โจ้ด้วยใจดั่งพี่ชายของเราสร้างมา"

“งานหนักไม่เคยฆ่าคน” ปณิธานในใจ “ลูกแม่โจ้”

ความในใจจากศิษย์เก่าถึงศิษย์ปัจจุบัน

อ.ระพี สาคริก บิดาแห่งกล้วยไม้ไทย *
กล่าวในฐานะศิษย์เก่า ของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ว่า ได้อะไรมาจากแม่โจ้เยอะ แม่โจ้ให้สิ่งที่เป็นคุณค่า
เพราะว่าแม่โจ้แต่ก่อนเป็นเตรียมของวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ที่บางเขน คุณพระช่วงเป็นคนตั้งขึ้นมาโดยมีจุดมุ่งหมายของการไปตั้งแม่โจ้ที่นั่น
เด็กๆหลายคนบ่นไกลและกันดารเหลือเกิน และเพราะความลำบากนี่เองมันทำให้คนเป็นคน

"ตรงนี้สำคัญมาก พูดกันตรงๆ ว่า ถ้าชีวิตผมไม่ได้ผ่านแม่โจ้มาชีวิตผมอาจจะไม่เป็นอย่างนี้ก็ได้ ตอนผมไปเข้าแม่โจ้
ชีวิตผมไม่ใช่มักใหญ่ใฝ่สูงนะ นั่งอยู่กับพื้นดินธรรมดาๆ อยู่กับชาวบ้าน ผมไปถึงแม่โจ้ 7 วันแรกมีจอบ ขวาน เสื้อพื้นเมือง หมวกใบลาน
ไม่ได้ทำอะไร ตื่นมา 6 โมงเช้าขุดแต่จอบกว่าจะจบ 6 โมงเย็นมือแตกเละเลย เละจนกระทั่งแข็งหมด
ชีวิตในแม่โจ้มีอะไรหลายอย่าง แสดงว่าผู้ใหญ่สมัยนั้นมีแนวคิดว่า คนที่เรียนเกษตรจะต้องอดทน”

อ.ระพีกล่าวฝากถึงศิษย์รุ่นหลังๆว่า อยากเห็นแต่ละคนมีความเข้มแข็งทางจิตใจสู้กับใจตัวเองให้ได้อย่าได้ถูกอิทธิพลเงิน อิทธิพลวัตถุ อะไรมันครอบงำเท่านั้น เราควรจะเติบโตมาด้วยความภาคภูมิใจในตัวเอง และซื่อสัตย์ต่อตัวเอง เพราะบ้านเมืองเรามีครอรัปชั่น ถ้าเราสามารถเอาชนะใจตัวเองได้เจ๋ง

"ผมอายุ 84 ปี แล้วมีอย่างที่ไม่เคยด่างพร้อยอะไร ทุกอย่างทำให้กับแผ่นดิน คุณค่าของคนอยู่ในสังคมควรจะอยู่ที่ใจเศรษฐกิจพอเพียงต้องอยู่ในตัวเราแล้วคือทำอะไรก็แล้วแต่อย่าโลภโมโทสะ เราไปเอาระบบของตะวันตกมาที่ถูกถ่ายทอดมาจะทำอะไรก็ต้องกู้ มันมาถึงเกษตรกรที่มากู้แล้วเป็นงัยมีใช้คืนมั้ย หนี้ศูนย์เยอะเลย ติดเป็นสันดารแล้วความอดทนไม่มีหายไป ตัวร้ายอยู่ตรงนี้ ความพอเพียงอยู่ที่ไหนแม่โจ้สอนให้ผมเข้ากับคนได้ทุกระดับตั้งแต่ข้างล่าง ชาวบ้าน จนถึงข้างบน"

“แต่ก่อนบ้านเมืองเรามีแต่คนอยากได้ เพราะมีทรัพยากรเยอะแยะ สมัยก่อนต่อสู้กันด้วยอาวุธ แต่เดี๋ยวนี้ต่อสู้กันด้วยเศรษฐกิจ และเราแก้ปัญหาเศรษฐกิจได้ด้วยการสร้างศรัทธา ไม่ต้องเสียเงินเท่าไหร่ สร้างคนให้อดทนต่อสู้กับงาน ผมเคยพูดว่า “พลรบทางเศรษฐกิจคือ เกษตรกร” แต่ว่าเวลานี้คนข้างบนมันเหยียบพื้นดินไม่เป็นมันเอาชีวิตเกษตรกรไปขายหมด เห็น FTA มั้ยนั่นแหละน่าสงสาร เราเรียนเกษตรมาแล้วเราไปช่วยเขาหรือเปล่า หายากปล่อยให้เกษตรกรได้รับความลำบากลำบนถูกรังแกอย่างนี้มันเรื่องอะไร” อ.ระพี กล่าว

ข้อความจาก รุ่นพี่โจ้เก่า

    "แม่โจ้ สอนผมให้เป็นคนดียิ่งกว่าที่เคยดีมา ให้ผมได้เรียนรู้ถึงไมตรีของพี่ที่มอบให้แก่น้อง

ทำให้พี่น้อง รักกัน มีแต่ความจริงใจให้แก่กัน มีแต่ความเคารพที่แสดงออกได้อย่างปิติ มีแต่การให้เกียรติซึ่งกันและกัน

ทำให้เราได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ทำให้ปัญหาของคำว่าลูกหลายพ่อหลายแม่หมดไปเมื่อผมได้มาเป็นหนึ่งในลูกแม่เดียวกับพี่ๆทุกคน

ทำให้ความสัมพันธ์แห่งสายเลือด และ ความสามัคคีฝังลึกอยู่กับเรา  แม่โจ้อยู่ได้ด้วยความสามัคคี.....

....ผมรัก..แม่..โจ้..ครับ"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

    ถ้าคุณไปเรียนที่อื่น คุณจะไม่รู้ว่าพี่ เพื่อน และน้องรักคุณแค่ใหน แต่ถ้ามาเรียนแม่โจ้ คุณจะรู้ว่าแม้แต่วันตายของคุณ คุณก้อยังมีพี่น้องอีกนับหมื่นคนที่รับรุ้และร่วมไว้อาลัยให้คุณ ชื่อคุณ นามสกุลของคุณ รุ่นที่คุณเข้าเรียน จะจาลึกไว้ ให้รุ่นน้องได้รับรู้เสมอ นี่หล่ะค่ะ ความเปนลูกแม่โจ้...ที่ทุกคนควรภูมิ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

[กาเหว่า]

มันคือหน้าที่ พี่รู้ดีในสิ่งที่ทำ

พี่พรำสอนให้น้องจดจำ

ทุกสิ่งพี่ทำจริงใจยืนยัน เพื่อให้น้องได้รู้จักรัก

เพื่อให้น้องรู้จักอดกลั้น ให้รู้จักกับแรงบีบคั้น

ให้น้องพี่นั้นรู้จักอดทน ลูกแม่โจ้ทนงในศักดิ์ศรี

งานหนักเพียงนี้ไม่เคยฆ่าคน

คือประเพณี น้องพี่เจ้าอย่าบ่น น้องจงอดทน

เพื่อชื่นหวานในบั้นปลาย ยามใดเจ้าท้อ

เหล่าพี่ชายเฝ้าคอยพัดวี

ยามน้องเหน็บเจ็บร้าวฤดี

ดวงใจพี่แทบแหลกสลาย

แว่วยินเสียงสะอื้นในค่ำคืนเจ้าฝันร้าย

ดวงใจพี่พะวงมิวาย หวั่นใจว่าเจ้าจะท้อ

หวังให้เจ้าเป็นพี่ที่แสนดีในปีต่อไป

สืบตำนานแม่โจ้ด้วยใจดั่งพี่ชายของเราสร้างมา"

[คุณมะม่วงผลโต]

วันเป็นวันที่ได้ฟังเพลงชาติแม่โจ้

ประกอบทั้งจะต้องอัพบล็อกส่งอาจารย์

บังเอิญหรือไม่รู้อะไรดลใจ

ให้เจอบล็อกนี้

อ่านแล้วน้ำตาไหล

ซาบซึ้งกับบทความ

รับรู้ถึงความรู้ถึงความรู้สึกของพี่

หรือไม่รู้เพราะพิษไข้หรือเปล่า