พ่อ
พ่อ
ทุกครา...ที่เหนื่อยกาย..
ก่อนจะหมดแรงใจ...
สิ่งหนึ่งที่ทำอยู่บ่อย..ครั้ง
คือ การเปิดเข้าไปเพื่อ...ดูและอ่าน
สิ่งที่ดูมีค่า...ยิ่ง
บันทึก "คิดถึงลูก"
ที่พ่อ...เขียนถึงลูก...
ด้วยจิตที่ผูกพัน...ก่อเกิดใจที่อ่อนละมุนทำให้โหย...คิดถึงพ่อ(ผู้ล่วงลับ)
ทุกคราที่พ่ออยู่...จะรู้ซึ้งถึงความ"ปลอดภัย"
แต่เมื่อพ่อได้จากไป...ชีวิต..ต้องเผชิญ
และเข้มแข็ง...อย่างพ่อสอนให้อดและทนต่อ"ชีวิต"
พร้อมน้อมนำ.."จิต"...อย่างมีเมตตา..ต่อสรรพสิ่ง
แม้บางครั้ง...สิ่งที่"ให้"..อาจถูกมองเมินไป
แต่พ่อสอน...ไม่เป็นไร ให้เชื่อและศรัทธาทำไป...
ด้วยความรัก "พ่อ"...ที่ผูกพัน
ความเห็น
วันนี้จิตใจ"นิ่ง"ขึ้น
ความคิดถึงก็ยังคิดถึง
แต่เป็นคิดถึงที่ไม่"ทุกข์"
เพราะความรัก "พ่อ"...มีอยู่ในตัวตน"ชีวิต"
วันนี้จิตใจ"นิ่ง"ขึ้น
ความคิดถึงก็ยังคิดถึง
แต่เป็นคิดถึงที่ไม่"ทุกข์"
เพราะความรัก "พ่อ"...มีอยู่ในตัวตน"ชีวิต"
แต่พ่อกลับบอกเป็นบทกลอนที่พ่อถนัด
และพ่อ(น่าจะ)จงใจวางไว้ใกล้ ๆ
ที่ "ชายขอบ" พอจะมองเห็นและเปิดดู
"ชายขอบ" เมื่อได้อ่านก็ตัดสินใจ สื่อสาร
ผ่านไป ให้ถึง อย่างที่พ่อต้องการจะสื่อให้ถึง...น้อง
Dr.Ka-poom
คะ..ขอบคุณนะคะคุณ"ชายขอบ"
ที่ช่วยเป็นสื่อให้ พ่อ-ลูก...ได้ ลปรร.
วันนี้โทรหาพ่อด้วยคะ...นำขนมที่พ่อชอบ
ของฝากจากขอนแก่น...มอบให้พ่อด้วยคะ
พ่อของพี่ก็เฝ้ารอพี่ทุกวัน จนพ่อทนคิดถึงพี่ไม่ได้ พ่อต้องใช้โทรศัพท์มาหาพี่
พ่ออยากได้ยินเสียงพี่เล่าอะไรให้ฟัง
พี่มีความสุขมากที่เห็นพ่อตั้งใจฟังพี่
พ่อเป็นที่หนึ่งของพี่ค่ะ Dr.Ka-Poom
ฟังน้ำเสียงของท่าน "สิริพร"...แล้วชวนให้คิดถึงพ่อจังเลยคะ...ดีนะคะ...ที่ท่านยังมีคุณพ่อ...ที่คอย..เฝ้ารอ..