คิดถึงชาวค่าย

ค่ายอาสาพัฒนาครั้งนี้นั้นได้พิสูจน์ให้เห็นว่า สื่อออนไลน์ถ้าถูกใช้ไปในทางที่สร้างสรรค์ก็ก่อประโยชน์ให้กับสังคมไม่น้อยเหมือนกัน

ผ่านมาหนึ่งเดือนพอดี สำหรับการทำค่ายอาสาพัฒนาครั้งแรกของผม ที่โรงเรียนบ้านหนองหว้า อำเภอละหานทราย จังหวัดบุรีรัมย์ ระหว่างวันที่ 6-9 พฤษภาคม 2552 ที่ผ่านมา

ค่ายครั้งนี้เป็นการชุมนุมกันของผู้คนในโลกออนไลน์ เช่น msn, hi5 และอื่น ๆ ที่ใคร ๆ ต่างตั้งข้อรังเกียจว่าเป็นชุมนุมชนที่เต็มไปด้วยการหลอกหลวง และเป็นบ่อเกิดอาชญากรรมมากมาย

แต่ค่ายอาสาพัฒนาครั้งนี้นั้นได้พิสูจน์ให้เห็นว่า สื่อออนไลน์ถ้าถูกใช้ไปในทางที่สร้างสรรค์ก็ก่อประโยชน์ให้กับสังคมไม่น้อยเหมือนกันครับ....

ผมประชาสัมพันธ์โครงการค่ายอาสาพัฒนาของผมลงไปใน hi5 msn หรือแม้แต่ Gotoknow ใช้ทั้งลูกล่อลูกชน จนในที่สุดมีผู้ตัดสินใจลงชื่อมาค่ายกว่าห้าสิบคน แต่เมื่อถึงวันค่ายจริง ๆ หลายคนมีภารกิจด่วนจึงได้แจ้งยกเลิกไป แต่ถึงกระนั้นค่ายนี้ก็มีผมมาร่วมเกือบสี่สิบคน

สมาชิกค่ายเดินมาจากทั่วทุกภูมิภาคของประเทศไทย มีหลายรุ่นอายุนับตั้งแต่ต่ำกว่า 20 ไปจนถึงวัยใกล้เกษียณ แต่ทั้งหมดก็สามารถทำงานร่วมกันได้ ด้วยหัวใจอาสาดวงเดียวกัน

ต่างคนต่างมา ต่างไม่เคยรู้จักกันมาก่อน โดยผมไม่จำเป็นต้องแนะนำอะไรกันมากมายนักใครมาถึงก่อนทำงานก่อน มาถึงทีหลังก็เข้าไปเรียนรู้ถามงานจากคนมาก่อน ในที่สุดก็เกิดความคุ้นเคยและกลายเป็นมิตรร่วมวัย หรือมิตรรักต่างวัยในที่สุด

งานถูกซอยออกไปสองส่วนใหญ่ ๆ คืองานจัดตกแต่งห้องสมุดปิยะพงค์ เพชรเงิน ซึ่งเราได้ให้ช่างปูกระเบื้องและทาสีไว้เรียบร้อยแล้ว ในส่วนของสมาชิกค่ายคือการย้ายหนังสือจากห้องสมุดเก่ามาห้องสมุดใหม่ คัดแยกหนังสือเข้าชั้น และจัดตกแต่งบรรยากาศ งานที่สองเป็นการสร้างสนามกีฬาอเนกประสงค์ งานไม่มากมายจุกจิ๊ก แต่ก็ต้องใช้แรงงานจำนวนมากในการผสมปูน เทปูน โชคดีที่คนในชุมชนออกมาร่วมอาสากับเราจำนวนมาก ทำให้งานที่ไม่น่าจะเสร็จในสองวัน กลับสามารถเสร็จได้ภายในวันเดียว

คืนสุดท้ายของค่าย ชุมชนได้ร่วมกันจัดงานเลี้ยงขอบคุณ มีพิธีบายศรีสู่ขวัญ พร้อมกับพิธีผูกเสี่ยวสำรับชาวค่ายที่พบมิตรแท้...

ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วสำรับงานค่าย แต่สำหรับผมแล้วเหตุการณ์ในช่วงนั้นยังวิ่งวนเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นในวันสองวัน เพราะจนถึงทุกวันนี้ อานิสงส์ของโลกออนไลน์ ทำให้เราสามารถพูดคุยติดต่อสื่อสารกันได้ในทุกขณะ และพร้อมที่จะร่วมมือกันทำสิ่งดีงามต่อไปในอนาคต...

ในนามสมาพันธ์ย่ามแดงแห่งประเทศไทยขอขอบคุณชาวค่าย ชุมชนบ้านหนองหว้า และผู้เกี่ยวข้องทุกคนด้วยความจริงใจครับ...

เขียนใน GotoKnow โดย ย่ามแดง
ใน yamdaeng

คำสำคัญ (Tags): #ค่ายอาสา#บุรีรัมย์#ย่ามแดง#ละหานทราย

หมายเลขบันทึก: 267123เขียนเมื่อ 10 มิถุนายน 2009 14:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:53 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (19)

นายสายลม อักษรสุนทรีย์

เขียนเมื่อ 11 มิถุนายน 2009 15:50 น. ()

สมัครเป็นสมาชิกสมาพันธ์ย่ามแดงด้วยได้ป่ะครับ
แต่ย่ามของผมสีเขียวนะพี่
อิอิ

Tiger

เขียนเมื่อ 11 มิถุนายน 2009 16:20 น. ()

รู้สึกมีความสุขนะคับ ในการได้ช่วยเหลือน้องๆ ในที่ห่างไกลความเจริญ ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้จักใครมาก่อนเลย แต่ว่าแต่ละคนก็สนิทสนมกันในเวลารวดเร็ว อาจจะเป็นเพราะว่าแต่ละคนที่มา มีหัวใจอาสาเหมือนกัน อาทิเช่น น้องๆมัธยมจากกรุงเทพ ทหารจากภาคใต้ หรือพี่จากมาเลเซีย แต่ละคนช่วยกันทำโดยไม่เกี่ยงงาน ชาวบ้านในละแวกแถวนั้นก็มาช่วยเหลือ เรื่องอาหาร ทำให้ชาวค่ายที่ไม่ลำบากเรื่องอาหารการกิน(ทำอร่อยด้วย)พบกับทริปต่อไปนะคับ

ด้วยความนับถือ