พาเจ้าพ่อ BLOG มาประกาศ

พาเจ้าพ่อ BLOG มาเยี่ยม

ไปเจอะงานของคุณ JK ...เห็นว่าน่าสนใจ
จึงขออนุญาต นำมาขยายความต่อ...น๊ะครับ....

เรื่องราวของ BLOG น่ะ (สำหรับชาวบล๊อคที่น่ารักทุกคน)

เว็บบล็อก (Weblog) อันเป็นคำสมาส ระหว่างคำว่า Web (เว็บไซต์)
กับ Log (การบันทึกข้อมูลในอินเทอร์เนต) ได้พังทลายกำแพง
และอำนาจการสื่อสาร ที่เคยผูกขาดอยู่ในมือนักสื่อสารมวลชนอาชีพ
มายาวนานเสียสิ้นแล้ว อำนาจการสื่อสารถูกเปลี่ยนผ่านไปยังชาวบ้านทั่วไป เกิดนักข่าวชาวบ้าน หรือนักข่าวพลเมืองทุกหน ทุกแห่งที่เทคโนโลยีเข้าถึง ร้ายไปกว่านั้น นักข่าวชาวบ้านยังแสดงศักยภาพที่เหนือกว่านักข่าวอาชีพ
ในหลายเรื่องราว ด้วยมุมมองที่ละเอียดลึกซึ้งกว่าด้วย

ก็เพราะ พื้นที่ที่เรียกว่า เว็บบล็อกนี่เอง ที่กลายเป็นสนามประลอง
ความคมเข้มของเนื้อหา ความสามารถในเชิงวรรณกรรมของคนที่ไม่เคย
ผ่านหลักสูตรนิเทศศาสตร์ หรือวารสารศาสตร์จากมหาวิทยาลัยใดๆ ทั้งสิ้น

ถึงแม้บล็อกจะมิใช่สารเสพติด แต่เมื่อหลายคนกระโจนเข้ามาสู่วงการนี้แล้ว ก็มักถอนตัวไม่ขึ้น ด้วยเสน่ห์ลึกลับของบล็อกที่แผ่นฟ้า แผ่นดินทั้งหมด
ก็ไม่สามารถจดจารได้หมดสิ้น แต่มีคนๆหนึ่ง ที่เคยหลงรักบล็อก
เขียนบล็อก จมจ่อมอยู่กับบล็อก
แต่วันหนึ่งเขากลับเบื่อหน่ายและหันหลังให้วงการบล็อกไปอย่างยาวนาน

ที่สำคัญ เขายังเป็นเจ้าพ่อบล็อก ผู้บัญญัติศัพท์คำว่า Weblog
ขึ้นเป็นคนแรกในบรรณพิภพนี้ ในวันที่ 17 ธันวาคม 1997
หลังจากการเขียนในรูปแบบบล็อกเกิดขึ้นมาแล้วราว 3 ปี

เขาชื่อ จอร์น บาร์เกอร์ (John barger) เป็นชาวอเมริกัน
ผู้นิยมชมชอบธรรมชาติ และการไว้หนวด ไว้เครา
การแต่งกายแบบบุปผาชน



บล็อกของบาร์เกอร์ จะเป็นงานวิเคราะห์วรรณกรรม และการตอบคำถาม
ในชุมชนออนไลน์ Usenet แรกๆ ก็คึกคักดี ต่อมาบาร์เกอร์ ก็เริ่มเบื่อหน่ายและทิ้งช่วงไปเป็นเวลานานๆ จนเลิกราไปในที่สุด

ถึงแม้บาร์เกอร์ จะเป็นผู้สถาปนาคำว่า Weblog ซึ่งต่อมา
ปีเตอร์ เมอร์ฮอลซ์ นักเขียนออนไลน์ชาติเดียวกัน
ตัดเหลือเพียงคำว่า blog แต่เขาไม่เคยได้รับสิ่งใดจากบล็อกตอบแทนเลย

เหมือนที่เขา ใช้คำว่า
ไม่เคยได้อะไรแม้แต่แดงเดียว
แต่นี่คือหัวใจสำคัญที่สุดของบล็อกเกอร์
คือความสุขที่ได้เขียนเท่านั้น

[กุ้งนาง สุธีรา]

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ อ่านเเล้วประทับใจมาก ชอบประโยคนี้

เพราะ พื้นที่ที่เรียกว่า เว็บบล็อกนี่เอง ที่กลายเป็นสนามประลอง

ความคมเข้มของเนื้อหา ความสามารถในเชิงวรรณกรรมของคนที่ไม่เคย

ผ่านหลักสูตรนิเทศศาสตร์ หรือวารสารศาสตร์จากมหาวิทยาลัยใดๆ ทั้งสิ้น

ถึงแม้บล็อกจะมิใช่สารเสพติด แต่เมื่อหลายคนกระโจนเข้ามาสู่วงการนี้แล้ว ก็มักถอนตัวไม่ขึ้น