ตอนที่ ๑ ตอนที่ ๒ ตอนที่ ๓
ตอนที่ ๔ ตอนที่ ๕ ตอนที่ ๖
ผมขอบทความที่มองระบบการศึกษาไทยอย่างครอบคลุมรอบด้าน และเห็นภาพเชิงประวัติศาสตร์ ของ ดร. กฤษณพงศ์ กีรติกร นักวิทยาศาสตร์และนักการศึกษาที่ดีและเก่งที่สุดคนหนึ่งของสังคมไทย เอามาเผยแพร่ต่อดังต่อไปนี้ โดยที่บทความนี้ยาวกว่า ๕๐ หน้า จึงทยอยลงหลายตอน
ขอชักชวนให้ค่อยๆ อ่านอย่างพินิจพิเคราะห์ จะได้ประโยชน์มาก
ต่อจากตอนที่ ๖
สิ่งที่น่าคิดในขณะนี้คือการเกิดการบรรจบกันการหลอมรวมกันของศาสตร์ เกิดความรู้ใหม่ของใหม่ได้ ในยุโรปหรือในอเมริกา การพบกัน(Intersection) และการ converge ของความรู้เกษตรกับอุตสาหกรรมเกิดขึ้นคู่กันตลอด เมื่อประมาณ 150 ปีที่แล้วในอเมริกามีมีกฎหมายเรียกว่า Land Grant University Act หรือ Morrill Act 1860 รัฐจัดตั้งมหาวิทยาลัยที่มีเกษตรศาสตร์กับวิศวกรรมศาสตร์ไปด้วยกัน ทำให้เกิดมหาวิทยาลัยกลุ่ม A&M Universities (Agriculture and Machinery Universities) และเกิดมหาวิทยาลัยแห่งรัฐ (State Universities และ Land Grant Universities) เพื่อพัฒนาการเกษตรกับวิศวกรรมศาสตร์ควบคู่กันไป ทำให้เกิดการใช้เครื่องจักรในฟาร์ม (Mechanized Farming) และการแปรรูปผลิตผลเกษตร แรงงานคนแรงงานสัตว์เปลี่ยนเป็นเครื่องจักรกล ภาคเกษตรฐานแรงงานเปลี่ยนเป็นภาคเกษตรฐานเครื่องจักรกลหรือฐานเทคโนโลยี ต่อมาการเกษตร Intersect กับวิทยาศาสตร์ ทำให้เกิดอุตสาหกรรมอาหาร และเกิดการปฏิวัติเขียว
ปัจจุบันในโลกตะวันตก คลื่นอุตสาหกรรมหรือคลื่นวิศวกรรม และคลื่นเกษตรฐานวิศวกรรมหรือฐานเทคโนโลยีค่อนข้างอิ่มตัว คลื่นที่กำลังเติบโตเป็นคลื่นไอทีและคลื่นฐานวิทยาศาสตร์ชีวภาพ มีการบรรจบกันมากระหว่างศาสตร์ ระหว่างคลื่นเกษตร คลื่นการผลิต คลื่นวิทยาศาสตร์ฐานชีวภาพ ผลผลิตทางการเกษตรและพืชเศรษฐกิจของประเทศไทยขณะนี้ไม่ว่าจะเป็นอ้อย ข้าวฟ่าง มันสำปะหลัง มีโอกาสเปลี่ยนไปผลิต 5 F ได้หมดหรืออย่างน้อยก็ 3F แรกคือ foods, feeds และfuels ไม่ใช่เฉพาะ foods ที่เรารู้จักกันตามมโนทัศน์เดิม ผมเห็นว่าถ้าใช้โอกาสของการบรรจบกันของหลากศาสตร์ ปรับเปลี่ยนภาคการเกษตรฐานแรงงานหรือภาคเศรษฐกิจฐานเดิมเป็นภาคเกษตรใหม่ ประเทศไทยและโลกของเราจะเปลี่ยนแปลงได้มาก ภาคเกษตรใหม่จะช่วยให้โลกก้าวพ้นเศรษฐกิจที่พึ่งฟอสซิล (Carbon based economy) ไปเป็นโลกหรือเศรษฐกิจที่ไม่พึ่งฟอลซิล (Carbon free economy) ได้
บทความชุดนี้เป็น master piece ด้านให้ความลุ่มลึกในการทำความเข้าใจระบบการศึกษาไทย ต้องอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์จึงจะได้รับประโยชน์เต็มที่
วิจารณ์ พานิช
๒๖ พ.ค. ๕๒
ไม่มีความเห็น