ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง เป็นหมู่บ้านที่มีอาหารหลากหลายมาก
มีความอุดมสมบูรณ์ด้านอาหารเป็นทุนเดิม
ในวันหนึ่ง มีหมา 2 ตัวคือ หมาบ้าน กับหมาป่าเป็นเพื่อนกัน ได้ผ่านมาที่หมู่บ้านนี้
หมาป่าได้ชวน หมาบ้านไปขโมยอาหารในหมู่บ้านนี้
หมาป่าบอกว่า "เราไปขโมยอาหารที่หมู่บ้านนี้กันดีกว่า"
หมาบ้านปฏิเสธไปว่า "ไม่เอา การขโมยของเป็นสิ่งไม่ดี "
หมาป่าบอกว่า " นายไปเป็นเพื่อนเราเฉย ๆ ก็พอ"
หมาบ้านก็ปฏิเสธไม่ได้ จึงบอกว่าไปเป็นเพื่อน เฉย ๆ นะ
แล้วหมาป่ากับหมาบ้านก็ขโมยอาหารได้เรียบร้อยโดยที่ชาวบ้านจับไม่ได้
วันต่อมาหมาป่าก็ชวนหมาบ้านอีก หมาบ้านเริ่มลังเล
หมาป่าบอกว่า "ชาวบ้านจับเราไม่ได้หรอก"
หมาบ้านคิดในใจว่า "จริงด้วย" แล้วทั้งสองก็ขโมยอีก
และชาวบ้านก็จับไม่ได้อีก
วันต่อมาหมาป่าก็ชวนอีก หมาบ้านไม่ลังเลตอบตกลงทันที
แต่ครั้งนี้ ชาวบ้านจับได้ และก็จับหมาทั้งสองตัวขังไว้ ให้อดข้าว อดน้ำ และในที่สุด
มันก็ตาย
เรื่อง โดย ด.ช. กฤษดา พิมพ์สุวรรณ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.......
นิทานเหล่านี้ เป็นเรื่องที่ี่นักเรียนแต่งขึ้นนะคะ
ตามความคิดของนักรเียน
เนื้อเรื่องมีคติสอนใจดีมากเลยครับ คบคนพาล พาลไปหาผิด / ทำบ่อยๆ เป็นความเคยชิน เคยชินบ่อยเป็นนิสัย ทำเป็นนิสัยบ่อย กลายเป็นสันดาน ขออนุญาตนำเรื่องนี้ไปสอนนักเรียนอื่นๆ ต่อนะครับ
. ไทเลย-บ้านแฮ่ ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม คุณ ไทเลย บ้านแฮ่ มากนะคะ สามารถนำไปใช้ได้เลยค่ะ ตอนนี้กำลังสอนเด็กนักเรียนทำภาพเคลื่อนไหว ให้นักเรียนลองแต่งนิทานดูนะคะ เค้าก็แต่งได้น่ารักดีนะคะ
ในสไตล์ของพวกเค้าแต่ละคนนะคะ
ก็มีอีกหลายเรื่องค่ะ แต่ก็กำลังทยอยนำขึ้นไป
ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมเยียน ยินดีมากค่ะที่จะนำไปใช้ค่ะ
นิทานเรื่องนี้หรอย
.....ไม่สนุด๘ ว๊ะ ๘แต่ฉันดูสนุก
98525262522785112532150025
25455254145874757000000058
2 564155641765165486416486
60021450698000004000000065
05202280274055701012525055
00001560587053202035056066
24605640452052603050135052
35600000056058705003515058
55404350055056601055563094
1654186749426869859/977456
94556500046416514654984166
11565100054415641548451345
65656468021654845163854133
42176376027642791552679575
Ctrl+F ใส่ 0 Enter