ฟังเสียงของกล้ามเนื้อและร่วมสุนทรียสนทนา
ขณะที่เรา...เตรียมเข้าสู่การเคลื่อนไหวในทุกขณะจิต
หากเราได้เรียนรู้และฝึกฝนการมองเข้ามาภายในตัวเรา ... อันเป็นการมองทั้ง "รูป" และ "นาม"...
รูป คือ อะไร...คือ ร่างกายและอวัยวะต่างๆ
นามคือ อารมณ์ ความรู้สึก นึกคิดของเรา....
ขณะที่เราฝึกโยคะ และเคลื่อนตัวนั้น เพียงแค่เราตั้งใจฟังเสียงของร่างกาย เสียงของจิตใจ...จะทำให้เราสามารถเคลื่อนเข้าไปสู่การเรียนรู้การฟังได้อย่าง "ลึกซึ้ง" และลุ่มลึกขึ้น ...
ขณะที่เราโน้มตัวก้มลง กายเรานี้ช่างแข็งเหลือเกิน...และเคลื่อนไปฟังเสียงของ "กล้ามเนื้อ"ต่อ ... อืม! กล้ามเนื้อไหล่เราแข็ง...ตึงมาก เส้นเอ็นก็เหมือนกัน เขาแทบจะไม่ได้ยืนตัวหรือคลายตัวออกมาเลย กล้ามเนื้อก็ดูเหมือนเป็นก้อน ... ณ ขณะนั้น เราใช้ "ลมหายใจ" และการหายใจด้วยสะดือมาช่วย โอ!...แล้วเราจะได้ยินเสียงของกล้ามเนื้อค่อยๆ คลายตัวลง... เส้นเอ็นที่ยึดส่วนต่างๆ ก็ค่อยๆ ยืดออก
เราพึงปฏิบัติอ่อนน้อม...ไม่กระชากเขาด้วยความรุนแรง
ขณะที่กายเคลื่อนและเราตั้งใจฟังเสียงของกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นนั้น เราก็หยุดและหันมาฟังเสียงแห่งความรู้สึกนึกคิดของเราบ้างว่าเขาสื่อสารอะไรต่อเรา...
เมื่อได้ฟัง จึงได้เห็นความคิด... ที่เป็นทั้งความคิดบอกให้เราหยุดและบอกให้เราอดทน
ความรู้สึก...เบื่อ และความรู้สึกอ่อนโยนลง กรุณาต่อกล้ามเนื้อและเส้นเอ็น ได้มองเห็นการที่เขาถูกใช้งานอย่างกระหน่ำ อย่างไร้ซึ่งความปราณีของเรา
เพียงแค่...
เราได้หยุดฟัง เราก็จะได้รับรู้...
ยิ่งตั้งใจฟัง...ความเข้าใจก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้น....
สุนทรียะสนทนากับร่างกายทุกขณะที่มีการเคลื่อนกาย
๙ พฤษภาคม ๒๕๕๒
------------------------------------------------------
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ความเห็น (6)
มาส่งการบ้านค่ะ http://gotoknow.org/blog/somnoppawong/259896
และขอไปออกกำลังกายก่อน
จะกลับมาเรียนรู้ด้วยคน หลัง เสร็จภารกิจแล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ
บล็อกน้องกะปุ๋ม เป็นบล็อกที่พี่นิยมชมชื่น เข้ามาอ่านทีไร ต้องอ่านช้าๆ ทุกตัวอักษร จะได้ซึมซาบเข้าไปอยู่ในห้วงพินิจ พิจารณาค่ะ ชุ่มชื่นใจค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- อ่านแล้วรู้สึกเห็นภาพของตัวเราเลยค่ะ
- ช่วงนี้พี่ก็ฝึกโยคะ ค่ะ
- วันละ 30 นาทีในช่วงเช้า
- พี่มีปัญหาเรื่องหมอนรองกระดูกเสื่อมบริเวณเอว
- คุณหมอให้พี่ออกกำลังกายที่ต้องทำให้กล้ามเนื้อหลังแข็งแรงค่ะ
- รวมทั้งต้องบริหารบริเวณหน้าท้องด้วยค่ะ
- ชื่นชมบันทึกนี้ค่ะ
กลับมาอ่านอีกครั้งค่ะน้องKa-Poom
เป็นบันทึกที่อ่านแล้วมีความสุข และรู้สึกสงบค่ะ
กายเคลื่อนใจเคลื่อนตาม รับรู้การเคลื่อนกาย และลมหายใจเข้าก็รู้ ออกก็รู หายใจสั้นก็รู้ หายใจอกยาวก็รู้ แอบนับความยาวของลมหายใจ หายใจเข้านับ 1 2 3 4 และออก1 2 3 4 ร่างกายเคลื่อนเร็วลมหายใจเร็วตาม บางครั้งใจออกไกลับมาพบว่าลมหายใจสลับกัน ที่เคยหายใจเข้ากลายเป็นกายใจออก ที่เคยหายใจออก กลายเป็นหายใจเข้า
เมื่อร่างกายเริ่มเจ็บ ปวด กระดูกลั่น ขบกันบริเวณไหปลาร้าขวา เสียงดังมาก ลดการเคลื่อนไหวกระทันหัน จังหวะลมหายใจเหมือนคนร้องเพลงค่อม ผ่อนลมหาจังหวะให้ลงตัว ฟังเสียงลมหายใจใหม่อื้อเพลิน และอาการขบกันของกระดูกบริเวณไหปลาร้าค่อยดีขึ้น
ขอบคุณค่ะ
พี่กำลังพยายามทำค่ะ กะปุ๋ม
ขอบคุณค่ะ :)
กะปุ๋มก็ฝึกฟังอยู่บ่อยๆ ค่ะ