ตระหนัก ศรัทธา
(เห็นคุณค่าตนเอง) (เชื่อ + เคารพในความเป็นตนเอง)
ในความสำคัญ ความมีคุณค่าของบทบาทหน้าที่ในการพัฒนาเยาวชนมีความผูกพัน ความมุ่งมั่นกระทำหน้าที่ให้เกิดความสัมฤทธิ์สูงสุด ซึ่งความรู้สึกเช่นนี้ เรียกว่า
(พะนอม แก้วกำเนิด. 2552)
ครูเป็นผู้ประกอบวิชาชีพชั้นสูง มีการกลั่นกรองสรรหา
การศึกษาระยะยาว
หลักวิชาการ คุณธรรม
หลักวิชาชีพ จริยธรรม
จรรยาบรรณวิชาชีพครู 9 ข้อ
1. รักและเมตตาศิษย์ โดยให้ความเอาใจใส่ ช่วยเหลือส่งเสริม กำลังใจในการศึกษาเล่าเรียนแก่ศิษย์โดยเสมอหน้า
2. ครูต้องอบรม สั่งสอนฝึกฝนสร้างเสริมความรู้ ทักษะและนิสัยที่ถูกต้องดีงามให้เกิดแก่ศิษย์อย่างเ่ต็มความสามารถด้วยความบริสุทธิ์
3. ครูต้องประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์
4. ครุต้องไม่กระทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญทางกาย สติปัญญา จิตใจอารมณ์
5. ครูต้องไม่แสวงหาประโยชน์อันเป็นอามิสสินจ้างในการปฏิบัติหน้าที่ปกติ และไม่ใช้ให้ศิษย์กระทำการใดๆ อันเป็นการผลประโยชน์ให้แก่ตนโดยมิชอบ
6. ครูต้องพัฒนาตนเองทางวิชาชีพ บุคลิกภาพและวิสัยทัศน์ให้ทันต่อการพัฒนาทางวิทยาการ เศรษฐกิจสังคมและการเมืองอยู่เสมอ
7. ครูย่อมรักและศรัทธาในวิชาชีพครูและเป็นสมาชิกที่ดีต่อองค์กรวิชาชีพครู
8. ครูพึงช่วยเหลือเกื้อกูลครูและชุมชนในทางสร้างสรรค์
9. ครูพึงประพฤติปฏิบัิติตนเป็นผู้นำในการอนุรักษ์และพัฒนาภูมิปัญญาและวัฒนธรรมไทย
ความรัก
ความอบอุ่น
ความสำเร็จ
การยกย่อง
ชมเชย
ไม่มีความเห็น