ทำงานอย่างไรให้สนุก


สัมฤทธิ์ผลตามเกณฑ์ประกันคุณภาพการศึกษา

วันแรกของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 

        การทำงานให้สนุกมีความสุขกับงานแพทยศาสตรศึกษาได้อย่างไร ซึ่งทุกวันเสมือนเป็นผู้ประสานงานให้ทุกภารกิจของศูนย์แพทยศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการเรียนการสอนนิสิตแพทย์ชั้นคลินิกดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ สัมฤทธิ์ผลตามเกณฑ์ประกันคุณภาพการศึกษานับเป็นความสุขและความภาคภูมิใจที่อาจารย์แพทย์ บุคลากรทุกคนที่มีส่วนร่วมกับความสำเร็จนี้ แต่น่าจะมีความสุข ความสนุกอีกหลายประการรวมถึงการจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นในบางครั้ง จึงขอแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 

หมายเลขบันทึก: 254631เขียนเมื่อ 9 เมษายน 2009 11:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม 2012 11:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
  • สนุกมั๊ยคะ พี่จู เขียนบล็อกน่ะ มาเป็นกำลังใจให้พี่เขียนบ่อยๆนะคะ

ป้าจูลองมองหาความสุขเล็กๆน้อยๆ ในแต่ละลมหายใจไปก่อน

ผมเองตอนนี้แค่เดินได้และหายใจออกก็มีความสุขแล้ว

ท่านประยุตต์ บองว่าสิ่งที่ต้องสร้างให้เกิดขึ้นทุกวันคือความสุข เมื่อมีความสุขแล้วจะมีความสงบสบาย สมาธิตามมา พอมีสมาธิก็จะมีปัญญา

พระไพศาล วิสาโร ท่านเขียนทิ้งไว้อย่างนี้

"ความทุกข์ทั้งมวลเกิดจากความยึดติด

ยึดติดอดีตกับอนาคต ยึดติดสิ่งที่ปรุงแต่งขึ้นเอง

ยึดติดปัญหาต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

รวมทั้งยึดเอาปัญหาต่างๆ มาเป็นของตน"

ท่านประยุตต์เขียนหนังสือไว้เล่มหนึ่ง เรื่อง วาสนาสร้างได้

คำว่าวาสนาจริงๆแปลว่าความเคยชิน

บางคนมองอะไรก็มองให้เป็นปัญหาทุกที

บางคนมองอะไรก็มีความสุขไปทุกที

อุ๊ยจิ้งจกตัวนี้หางสวยจัง อะไรแบบนี้

ความเคยชินสร้างได้ ค่อยๆสร้างขึ้นครับ

เมื่อเช้าได้คุยกับอาจารย์สอางค์เรื่องที่จะไปเขาใหญ่

ผมได้คุยกับทีม (ทีมเรามีสองคน) จากข้อมูลที่จูให้มาว่าต้องการการแสดงความคิดเห็น การแสดงศักยภาพของเจ้าหน้าที่ ก็เลยคิดว่าต้องมีกิจกรรมที่ส่งเสริมแบบนี้ และของศูนย์แพทย์เองก็มี The star challenge อยู่แล้ว ก็เสนออาจารย์ว่าน่าจะลองทำต้นไม้ขึ้นสองต้น ต้นแรกเป็นต้นความหวัง อีกต้นเป็นต้นความสำเร็จ วางไว้หน้าศูนย์แพทย์ ให้ทุกคนที่ผ่านหรือมาทำงานได้เห็น

เราทำใบไม้ขึ้นมา เมื่อเริ่มคิดอะไรก็เขียนลงใบไม้แล้วเอาไปแขวนไว้ที่ต้นแรก คนเดินไปมาจะได้เห็นร่วมกัน (อันนี้อาจจะเป็นสิ่งที่เรียกว่า share vision) แล้วเมื่อทำสำเร็จแล้วก็ย้ายหรือเขียนใหม่ไปติดไว้ต้นที่สอง

ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านไป ใบไม้ของต้นที่สองจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ

หากจะให้ภูมิใจ ใบของแต่ละคนอาจจะมีชื่อหรือมีลักษณะเฉพาะ แต่อาจจะไม่ดีในแง่ที่ทำให้แข่งดีกัน

อาจารย์สอางค์เห็นด้วย

ทีนี้เลยต้องมีงานทำต้นไม้ ต้องการเซียนการฝีมือ แต่ไม่อยากให้ซื้อต้นผ้าป่า

ถ้าทำเองกันได้ก็จะดีครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท