17รัก จำเลยรักพลัดถิ่น
บทลงโทษโหดร้ายใจสลาย รักกลับกลายเกลียดชังดังนกถูกขัง
ทั้งที่มีปีกบินสิ้นถิ่นรัง นกถูกฝังยากหยั่งใจเสือพราน
แต่เจ้านกยังเป็นนกวิหคหงส์ แม้ตกลงกรงใจเสือสมาน
เจ้านางนวลคร่ำครวญอยู่ไม่นาน หนุมานใหญ่ใจดีไขกรงกรรม
จึงได้บินกลับถิ่นสองปีกวิ่น เหนื่อยแทบสิ้นกายาถลากถลำ
นกพลัดถิ่นแดดิ้นสิ้นน้ำคำ สุดกลืนกล้ำทำใจจากเจ้าเสือพราน
กลับคืนสู่รังนกใหญ่ให้พิทักษ์ ให้ปกปักษ์รักปกป้องนกลูกหลาน
แม้รังเราเก่าไปยังได้สำราญ เจ้านกซมซานคืนถิ่นฐานบ้านเรา
...บ้านเรา แสนสุขใจ แม้จะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา...
..............ต้องอยู่อย่างทำใจ อยู่ตัวคนเดียวให้ได้.................
........................อยู่กับความจริง ที่ไม่มีวัน.........................
.........แต่ในชีวิตฉันต้องยอมรับมันเอาไว้ อีกเดี๋ยวก็คงชิน........
ความเห็น (4)
ไม่รู้นะครับ ว่า เขียน มา 18 บันทึก
อ่านอีกหนึ่งที่เหลือฝากไว้ก่อน
...
อันนี้ รู้สึก หลากรสมาก คุ้นๆว่ามาจากหลายอัลบั้ม
1. จำเลยรัก
2. เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย...
3. หนุมาน
4. บ้านเรา
ทุกอย่างลงตัว ใน 1 ย่อหน้า 55
ขอบพระคุณค่ะ
ครูพักลักจำค่ะ
อิอิ เอยเอย
^______^
เสรีชน..มิตรภาพที่ราบสูง
เขียนได้ดีครับ..ขอยอมรับนับถือฝีมือเจ๋ง
จะแต่งบทกลอน บทกวี หรือบทเพลง
หากมีเสียงดนตรีบรรเลงคงน่าฟัง..
ขอชื่นชมครับคุณครู
ขอบคุณค่ะคุณ เสรีชน..มิตรภาพที่ราบสูง
จะหาเวลามาปรับแต่งให้ได้บรรยากาศกว่านี้นะคะ
ศุภมาสก็ชอบเสียงดนตรีค่ะ ได้เนื้อหาเพลงก็ช่วยในการแต่งกลอนได้
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ศุภมาส..คนที่ราบสูง