มีคำพื้นเมืองเก่าๆ ของคนอิสานอยู่คำหนึ่ง ที่อยากเอามาบันทึกไว้ คือ
หมายถึง ทำตาม เลียนแบบ เถียงต่อปากต่อคำ
เช่น พ่อแม่เว้า มักสอนควม เดี๋ยวเถอะ = พ่อแม่พูดอะไรแล้วชอบเถียง เดี๋ยวเถอะ
เพิ่นสอนเขาฮ้องเพลง บ่คือปานได๋ = เขาร้องเพลงเลียนแบบ แต่ไม่เหมือนเท่าไหร่เลย
อย่ามาสอนควมเว้า = ไม่ต้องมาพูดตาม
ซึ่งจะตรงกันข้ามกับภาษาไทยกลาง สอน หมายถึงบอกให้ทำตาม แนะนำให้ สั่งให้
เหมือนกับคำว่า แพ้ ทางอิสานหมายถึง ชนะ หรือได้เปรียบ เป็นต้น
บาปบ่แพ้บุญแมนบ่ญาท่าน
สวัสดีครับ ท่านพิมล
แม่นแล่ว ขะรับ
เรียนท่าน ศรีกมล
ทุกวันนี้มันต้องปรับแล้วครับ
กินเข่าโต ต้องโสเรื่องบ้านเมือง เฮ็ดจังได๋สิไปรอด ครับ
อัศจรรย์ใจกุ้งสิกุมกินปลาบึกไง
ปลาซิวไล่สวบแข่หนีไปหลี้หลืบหิน