ผมมีเพื่อนไม่มากนัก แต่เพื่อนแต่ละคน เป็นกัลยาณมิตรที่ดี มาก ๆ ยามมีทุกข์ รับรู้ทุกข์
ในห้วงยามที่รู้สึกอ่อนแอ เป็นเวลาช้านาน ได้รับการปลอบประโลม เห็นใจ และเติมเต็มกำลังใจ
แม้บางครั้งมิได้เอ่ยออกมา หากแต่แววตา สัมผัสได้ถึงความห่วงใย ที่ส่งผ่านมา ทุกครั้ง
ห้วงกาลที่รู้สึก .. อยากขอบคุณเพื่อนคนนั้น ตามสิ่งที่ทำได้ ตามแนวทางที่ถนัด ...ใช่ครับ ผมเขียนกวี
ให้เพื่อนคนนั้น ... มอบให้ ในโอกาส ที่ผมรู้สึกดี ..
@ เธอคือประกายจากฟ้า
มาเติมฝัน คนอ่อนล้า ให้ สุข ใส
เธอคือฝันผ่องอำไพ
เติมเต็ม โลกวันใหม่ ให้รื่นรมย์
เธอคือประกายจากสายน้ำ
ชโลมใจ คนช้ำ ให้สุขสม
เธอคือความหมาย จากสายลม
มาสัมผัส ชื่นชม คนตรมใจ
เธอคือประกายจากไฟแรง
เอื้อไอ อุ่นแสง ให้สดใส
เธอดั่ง ดวงดาว พราววิไล
ทอประกาย สดใส ยามค่ำคืน
เธอคือประกาย
คือความงาม เป็นความหมาย ให้ใจฟื้น
เติมแรงใจ ให้ใจ ได้หยัดยืน
ให้ยิ้มสวย กลับคืน พร้อมฝันงาม
ไม่มีความเห็น