จากเด็กโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ การจะใช้ชีวิตต่อสู้ในสังคมที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายมันคงไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเราไม่ใช่เด็ก ที่โกรธเพื่อนเพียงไม่นานก็กลับมาเล่นกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น การดำเนินชีวิตของเราในแต่ละวัน มันช่างมีเรื่องราวต่างๆมาให้คิดในหัวหลายเรื่อง ถ้ามันเป็นเรื่องที่ดีเราก็คงมีความสุขไป ใครๆก็คงอยากจะให้ความสุขนั้นคงอยู่กับเรานานเท่านาน แต่เราก็ต่างรู้กันดีว่าความสุขนั้นอยู่กับเราได้ไม่ตลอด เมื่อผ่านพ้นคำว่าความสุข ก็คงหนีไม่พ้นคำว่าทุกข์ เรามักแสดงออกต่อความทุกข์ของเราไม่เหมือนกัน บางคนแสดงออกออกในลักษณะฉุนเฉียว เกรี้ยวกราด บางคนซึมเศร้า นิ่ง หดหู่
แต่เราจัดการกับอารมณ์เหล่านั้นได้อย่างไร เพื่อให้ความทุกข์ร้อนในใจเราผ่านไปเร็วที่สุด หลายคนอาจใช้วิธี ฟังเพลง ออกไปเที่ยว ไปร้องเพลง และอีกหลายๆแบบ เหล่านั้นก็เป็นวิธีที่ดีเหมือนกัน แล้วแต่ชอบ แล้วแต่ถนัด
เทคนิคอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนใช้เมื่อรู้สึกทุกข์จากสถานการณ์ต่างๆ จากความโกรธ หรือความไม่พอใจ นั่นคือการพูดว่า "ช่างมันเถอะ" แล้วคิดตามสิ่งที่พูด ฟังดูอาจเป็นคำง่ายๆ แต่มันช่วยลดความโกรธที่มี ณ ขณะนั้นได้จริงๆแบบชนิดไม่น่าเชื่อ
มีคนบอกว่า ถ้าเราโกรธ คนที่ทุกข์ที่สุดคือตัวเราเอง คนที่โดนเราโกรธ เขาไม่ได้มารู้สึกทุกข์กับเราเลย ถึงแม้เราจะโกรธให้ตาย ปวดหัวแทบระเบิด โกรธจนตาขวาง ร้องให้จนตาบวม คนที่เรากำลังโกรธเขา เขาก็ไม่ได้มารู้สึกอย่างที่เราเป็นอยู่ แล้วเราจะโกรธไปทำไม ในเมื่อเวลาเราโกรธ เราต้องทุกข์อยู่คนเดียว ทุกข์แค่ในใจเรานี่เอง
นี่เป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก
เป็นประโยชน์เหมาะสำหรับทุกคนที่อ่านเลย
เราก็มีทั้งสุขและทุกข์นะ
บางครั้งก็จัดการกับมันได้
แต่บางครั้งก็ถูกมันจัดการเอง
อิอิ เนื้อหาน่าสนใจดีค่ะ
ช่างมันเถอะ เป็นคำที่เราควรหัดพูดไว้บ้างน่ะครับ
แม้บางครั้งมันนจะพูดยากก็ตาม
เตรียมตราชั่งให้พร้อม....
จะสุข ทุกข์ เฉยๆ ก็ช่างมัน....
อืม
ช่างมันเถอะ
เนอะ
จริงๆอย่างที่อ้อว่าเราจะโกรธเค้าทำไม
เพราะถ้าโกรธแล้วคนที่ทุกข์ใจเป็นเรา
เยี่ยมไปเลยอ้อ
ได้ข้อคิดดี
ขอบคุณนะ
ดีคะที่คิดอย่างนั้นได้
ความโกรธไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น
ในทางพุทธก็คือต้องเรียนรู้ว่าความรู้สึกที่เรามีคืออะไร
ถ้ามันคือความโกรธเราก็เรียนรู้มัน ยอมรับว่าเราโกรธ
วิธีที่ผู้เขียนก็เป็นการแนะนำที่ดี
แต่ว่าต้องช่างมันจริงๆนะคะ
ไม่ใช่ว่าช่างมันแล้วเก็บกดไว้
สักวันอาจจะแตกออกมาได้เหมือนกัน
สุขกะทุกข์ของคู่กันนะ
แล้วเราจะโกรธไปทำไม ในเมื่อเวลาเราโกรธ เราต้องทุกข์อยู่คนเดียว
ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบ
ขอบคุณค่ะ
พอดีเลยจะได้เอาไปใช้พอดีตอนนี้ก็กำลังมีเรื่องทุกข์อยู่พอดี
"ถ้าเราโกรธ คนที่ทุกข์ที่สุดคือตัวเราเอง คนที่โดนเราโกรธ เขาไม่ได้มารู้สึกทุกข์กับเราเลย" ประโยคนี้โดนใจมากเลย มันก็จริงเน๊าะ
ถ้าไม่อยากปวดหัวก็...ช่างมันเถอะ...ค่ะ
มาชม
อ่านแล้วนึกเห็นภาพตราชั่ง เอาหัวมันมาใส่ในนั้น...คือชั่งหัวมันนะครับ
ขอบคุณข้อมูลดี ๆ
อ่านแล้วเข้าใจชีวิตมากขึ้น
ถ้ามีเวลา ก็ลองแวะไปชม blog ของผมเรื่อง อุบายในการแก้ความคิดแค้นเคืองใจดูนะครับ
อืม
ช่างมันเถอะ
อย่าโกรธอย่าโกรธ..เดี๋ยวอารมณ์ขุ่นไม่สวยนะคะ
ใช่แล้วๆๆๆ
ช่างมันเถอะ
ชีวิตมีความสุข
ดีค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ
ดีจัง ง่ายดี
จะลองนำไปใช่ดูบ้าง
เผื่อจะได้มีความสุขมากขึ้น
ขอบคุณนะคะ