เมื่อวันเสาร์ที่ 22 เม.ย 49ดิฉันได้ร่วมไปทัวร์วัดซึ่งประกอบด้วยสมาชิกประเภทคอเดียวกัน(ทัวร์ 9 วัด) จำนวน 10 คน(รวมตัวเอง) หัวหน้าทัวร์คือคุณหน่อย เป้าหมายหลักที่ไปในคร้งนี้ คือ 1.วัดท่าซุง จ.อุทัย 2. วัด(หลวงปู่ศุข)ปากคลองมะขามเฒ่า อ.วัดสิงห์ จ.ชัยนาท3.วัดเขาสารพัดดี อ.หันคา จ.ชัยนาท ซึ่งเป็นแบบไป-กลับในวันเดียว
สำหรับตัวเองในการไปทัวร์คร้งนี้คาดหวังไว้เพียง 2 วัดคือวัดท่าซุง ซึ่งเพื่อนที่เคยไปมาแล้วบอกว่าสวยงามมากจึงอยากไปชมสักครั้ง วัดที่ 2คือวัดเขาสารพัดดี(วัดไกลกังวล)
สิ่งที่ได้ เราแชร์กัน 10 คนค่ารถตู้+น้ำมัน คนละ 350 บาท บริจาคเงินทำบุญร่วมกันที่วัดเขาสารพัดดี 1,000 บาท (ทำบุญแต่ละวัดเป็นอิสระตามศรัทธา)
สิ่งที่เกินคาด คือได้แถมอีก 1 วัด เป็นวัดค่เมืองของชัยนาท คือวัดหลวงพ่อธรรมจักร อยู่บนเขาวิวสวย และได้ฟังธรรมที่โดนใจจากหลวงพ่อสำรวม วัดเขาสารพัดดี
สิ่งที่ได้เรียนรู้ 1.ความเหมือนที่แตกต่างของคนคอ(ทัวร์วัด)เดียวกัน รู้จริตเขารู้จริตเรา เพื่อเข้าใจเพื่อไปกันได้
2.ทัวร์นี้มีคณะทำงานชมรมจริยธรรมไป 2 คนกับพี่อ้อม(ที่อาสาประธานชมรมฯไว้ว่าจะพาสมาชิกทัวร์วัด) ก็ได้คุยกันว่าถ้าชมรมฯจะจัดอยากให้สมาชิกทัวร์ได้มีโอกาสปฏิบัติภาวนาร่วมด้วย เพราะสถานที่เหมาะต่อการเจริญภาวนา(โดยเฉพาะวัดท่าซุงและวัดเขาสารพัดดี)
3.ค่าน้ำมันแพงมากไปกลับ 2,000 บาท เพราะไป 2 จังหวัด+ไม่เชียวชาญเรื่องเส้นทาง จึงปรึกษากันว่าถ้าจะจัดต่อคราวหน้าควรเลือกวัดที่อยู่จังหวัดเดียวกัน จัดไปคร้งละจังหวัดและไม่จำเป็นต้องครบ 9 วัด
4.สำหรับตัวเองหลังจากได้ฟังธรรมจากหลวงพ่อสำรวม วัดเขาสารพัดดี (ซึ่งท่านได้กล่าวยกตัวอย่างกรณีบุคลากรทางการแพทย์ที่เป็นหญิงจับเนื้อต้องตัวพระแม้เพื่อการรักษา ทำให้ท่านอาบัติได้ซึ่งทำให้คิดถึงเรื่องสิทธิผู้ป่วยกรณีท่านขอจนท.ที่เป็นชายดูแล เมื่อให้ไม่ได้หรือรพ.ไม่มี ท่านจึงขอกลับไม่ขอรับการรักษา รพ.เองก็มีกฎระเบียบ พระท่านก็มีวินัย แต่ทางรพ.มักคิดว่าพระเรื่องมาก เพราะพระบางรูปไม่เห็นมีปัญหา ทราบว่าแม้รพ.สงฆ์เองก็ไม่ค่อยมีจนท.ชาย)คงต้องไปศึกษาเรื่องวินัยพระเพิ่มขึ้น เพื่อจะได้ปฏิบัติต่อพระได้ถูกต้องไม่ให้ท่านต้องอาบัติเพราะเรา อาจทำให้เป็นบาปติดตัวเพราะไม่รู้
อานแล้วได้ความรู้มากขึ้นค่ะ จะพยายามระวัง
ขออนุโมทนาด้วยค่ะ..คณะทัวร์ชุดนี้มองเห็นได้ชัดเจนว่ามีศรัทธาเป็นที่ตั้ง จึงร่วมเดินทางไปด้วยกันและได้อานิสงฆ์ของบุญเต็มกำลังศรัทธา หากเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานในองค์กรมองย้อนกลับมาที่ตัวเราและลองถามตัวเองว่า"ศรัทธาที่เรามีต่อองค์กรนั้นมีมากเพียงพอหรือไม่ต่อการทำให้องค์กรของเรามีความเจริญ(พัฒนา)เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งพบข้อความที่มีความหมายต่อชีวิตและจำมาถึงทุกวันนี้(มากกว่า20ปี)และอยากจะถ่ายทอดข้อความดังกล่าวไว้ ณ ที่นี้ " ศรัทธาและเชื่อมั่น สร้างสรรค์จรรโลงใจ
รวมสรรพสิ่งไว้ในตัวคน
ทุกหนทุกที่คนดีโปรดอย่าท้อ"
(อย่าเพิ่งท้อกับการทำความดีหรือทำในสิ่งที่ดี)
อ่านแล้วอยากมีโอกาสร่วมคณะทัวร์วัดของอ้อมกับปิ่งจังเลย จะมีวาสนาไหมน๊า........