รีบเร่งเลยรุ่มร้อนเพราะมัวเลือกเลยไม่รู้

รีบเร่ง เลยเกิดความรุ่มร้อน เพราะมัวเลือกทำในสิ่งที่ตนชอบ ไม่เว้นว่าเป็นเรื่องกุศล หรืออกุศล

เลยไม่รู้ทันความจริงที่เป็นปัจจุบัน เห็นแต่สิ่งที่ต้อง ทำต้องเลือก เพราะขาดตัวรู้ที่เป็นกลาง

ปากพร่ำสอน บอกกล่าวผู้อื่น แ่ต่ไม่เคยสำเหนียกดูจิตตัวเอง

ว่าเกิดอัตตาขึ้นมาตอนไหน มากเท่าไหร่ ยิ่งเขียนยิ่งยึดมั่น จับแน่น

เกิดแรงดันขึ้นมา ก็บอกว่า กูรู้แล้ว กูเก่งกว่าคนอื่น

กูบรรลุก่อนมึงแน่  กูปฏิบัติเก่งกว่า กูดีกว่ามึง กูทั้งนั้น

[นพ.สาโรจน์ สันตยากร]

เรียกกูไม่สุภาพ

เรียกผม ดีกว่าไหม

หรือไม่เข้าถึงใจ

เหมือนเวลาด่า

คำด่าจะต้องเป็นคำเป็น ที่ลากเสียงได้ยาว

ตะโกนออกมาได้โดยไม่ต้องทำปากมากนัก

เออ แม้แต่คำด่าก็ต้องเรียบง่ายเนอะ

อิอิ

[นาย samsun a sammyishappy]

แค่สมมติครับอาจารย์