ในวันที่สับสน

ชีวิตฉันเคลื่อนไป..ผ่านไป..และผ่านไป

วันนี้ ฉันได้รับข่าวใหม่ ข่าวที่ทำให้คิด ต้องตัดสินใจ...

อันที่จริง..ชีวิตฉัน ก็มีข่าวใหม่ทุกวัน

แต่วันนี้..ฉันร้อนรน..ฉันพูดมากมายกับคนหลายคน..

คนที่ฉันเชื่อใจหวังให้เขาช่วยตอบ...ตอบอะไร..ฉันก็ไม่รู้..รู้แต่ว่าอยากให้เขารับรู้..ฟัง..

และพูดอะไรสักประโยค สองประโยค ที่จะทำให้ฉันตัดสินใจ..ในสิ่งที่ถูกต้อง

คนที่ฉันคิดว่าเขาคือผู้มีปัญหาเช่นเดียวกับฉัน..บางที..เมื่อเขาฟัง..

เขาจะพูดอะไรสักคำ สองคำ ที่จะทำให้ฉันรู้ว่า...ฉันควรทำอะไร

บางคน..ฉันพูด..โดยเขาไม่มีส่วนเสียใดๆกับปัญหานี้..แต่เขาเป็นผู้ได้ประโยชน์จากปัญหาของฉัน..

เผื่อว่า..เขาจะพูดอะไรสักสองสามอย่าง..ที่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น

แม้แต่..บางคน..ที่เขาจะได้รับผลกระทบจากการตัดสินใจของฉันโดยตรง...ฉันก็ยังพูด

ฉัน..หวัง..ว่า..เขาจะเข้าใจ..และ..ให้คำแนะนำที่ดี..

.........

........

ฉันพูดมาก...ในรอบหลายวัน..ผิดจากนิสัยที่เคยเป็น...

ฉันลุกลี้ลุกลน..ขวนขวาย..หาคำตอบ..ที่ไม่รู้ว่าแบบไหนถึงจะดีที่สุด ถูกที่สุด

....................อืม.................

ฉันนึกถึงเธอ....................ดวงดาว

เธอคือฉัน.........ฉันคือเธอ

ฉัน..ได้พูดให้เธอฟังหรือยัง..เธอได้ยินฉันมั้ย..เธอรับรู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นอะไร

บางที...ฉันควรใช้เวลากับเธอ..อาจใช่..ฉันควรพูดกับตัวเองมากกว่าพูดกับคนอื่น

ฉัน...จะเชื่อในสิ่งที่คนอื่นแนะนำมั้ย...คำตอบที่ได้มีทั้ง..เร่งร้อนเห็นด้วย...ยุให้ทำ..เพื่อพิสูจน์

นิ่ง.....ฟัง...ไม่ฟัง...ไม่ตอบ...ให้ลองดู....

.................อือหือ.................ฉันรู้สึก....ยิ่งพูดกับคนอื่น...ยิ่งว่างเปล่า...ไม่รู้อะไร..

ไม่รู้จะไปทางไหนอยู่ดี

ฉันกลับรู้สึก...สงบ..เมื่อได้คุยกับเธอ...นี่คือสติใช่มั้ย...

ฉันควรมีสติ...คิด...ถาม...ตอบ...ด้วยตัวเอง

บางที...ฉันอาจได้คำตอบที่ต้องการ....และ

แม้มันอาจจะผิด...แต่ฉันก็ได้คิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว...และต้องยอมรับผลจากการตัดสินใจ

ด้วยตัวเอง...ดีกว่า...เธอเห็นด้วยมั้ย...ดวงดาว

 

 

[ลดาวัลย์]

นิ่งๆ..ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น..ไม่ต้องหาคำตอบว่า..ถูก หรือ ผิด..เพราะคำตอบอาจไม่ตรงกับใจ..

หางานที่ชอบทำ..หยุดความคิดในเรื่องนั้นๆ..

อีกไม่นานมันจะผ่านไป..เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ฝึก..ฝึก ..และก็ฝึกค่ะ..ให้กำลังใจนะคะ

[Direak]

เป็นกำลังใจให้ครับ...

[ดวงดาว]

ขอบคุณ สำหรับกำลังใจค่ะ

จริงอย่างที่คุณลดาบอก...มันกำลังจะผ่านไปค่ะ

ฉันนิ่ง...เพราะไม่รู้จะตัดสินใจยังงัย

แล้วเวลาก็ผ่านไป...เรื่องต่าง ๆ ที่สบสน..มันก็เหมือนมีคำตอบในตัวมันเอง

ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ...แค่รอ

ทำใจว่า อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด

อาจเป็นโชค..ไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น

ขอบคุณนะคะคุณลดา และ Mr.Direct

อย่างน้อยในเวลาที่สับสน ฉันยังรู้สึกว่ามีสักที่ให้บอกความคิดที่สับสนนี้

แล้วก็มีใครสักคน..เตือนสติ

ฉันจะพยายามฝึก..และฝึกค่ะ

จะพยายาม.....