เพื่ออะไร
การคิด การกระทำ ตราบใดที่มีความมั่นใจ เข้าใจตัวเองว่า ไม่ได้ไป ละลาน หรือไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น แล้วเหตุใดต้องไปละลานความสุข สร้างความขุ่นข้องหมองใจ ทำให้ตัวเองจิตตกด้วย เพื่ออะไร บางครั้งคำว่าสังคม มันก็ไม่ไช่เรื่องที่ต้องเอาใจ พินอบพิเทา หรือสร้างอาการเลียให้เกิดขึ้น แต่การที่จะทำให้การอยู่ร่วมในสังคมให้ดี และเป็นสุข ถ้าตามหลักของพระพุทธศาสนาแล้ว ก็อยู่ที่เรื่องของ การทำความดี ละเว้นความชั่ว และทำจิตใจให้บริสุทธิ์ ทุกเรื่องที่พระพุทธเจ้าทรงสอนล้วนแต่ให้ดูที่ตัวเอง ทำความดี คือ ตัวเราทำนะ ทำเพื่อตัวเอง ทำความดี ทำสิ่งที่ดีให้เกิดขึ้นกับตัวเอง ทำประโยชน์ให้เกิดกับตัวเอง โดยสิ่งที่เกิดขึ้นคือสิ่งดี ๆ ที่เราเป็นคนทำ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติผ่านทาง การคิด การกระทำ การพูด ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ดี โดยเอาความดีเข้ามาเป็นเป้าหมาย จากนั้นก็ปฏิบัติให้ไปตามเป้าหมายโดยมีจุดยืนของการกระทำให้บรรลุเป้าหมายได้ ทีนี้มาเรื่องของการละเว้นความชั่ว ก็ตัวเราเองนั่นหล่ะ ย้อยกลับมาเรื่องtaget ของการกระทำในเมี่อ taget คือทำความดี ดังนั้น ความชั่ว ก็คือความล้มเหลวของเป้าหมาย จึงเป็นสิ่งที่ต้องหลีกเลี่ยง จากนั้น การทำจิตใจให้บริสุทธิ์ ถ้าความดีคือความสุข ความบริสุทธิ์ของจิตใจก็คือผลที่ได้รับ เป็นผลจากการทำความดีนั่นหล่ะ ดังนั้นถ้าทำได้ ทั้ง3 ข้อ อาจจะมองว่าเป็นวงจรแห่งความสุขก็ได้มั้ง จริงมั้ยค๊ะ
ไม่มีความเห็น