ไม่มีคำตอบให้มะลิ

ไม่มีคำตอบให้มะลิ

 

วันนี้ดอกมะลิที่แต่งกิ่งไว้เมื่อหลายอาทิตย์ก่อนเริ่มบาน ตื่นเต้นมาก ผีเสื้อบินมาจอง แมลงวันก็ตามมาด้วย เด็กน้อยคนเมื่อวานจับจองกับเขาด้วยเหมือนกัน อ้างว่าเป็นคนแต่งกิ่ง รดน้ำ แล้วคอยเอาน้ำยาล้างจานจางๆไล่หนอนแมลงใบที่กัดกินจนต้นมะลิหมดอาลัยทำท่าจะแห้งตายไปด้วยทั้งหมดนี้เพื่อจะยืนยันว่าควรมีสิทธิ์มีส่วนได้เชยชมมะลิหอมด้วย

เช้านี้อาทิตย์ส่องมาทางด้านข้างของหน้าบ้าน ผิดกับช่วงหน้าหนาว อากาศยามเช้าของฤดูใบไม้ร่วงสบายอีกแบบแม้ว่าบางวันจะอบอ้าวไปบ้าง

เด็กน้อยเริงร่า ตื่นเต้นไปกับเช้าวันใหม่ ตรงรี่ไปยังต้นมะลิที่ปลูกเป็นแนวพุ่มห้าพุ่ม เอื้อมมือเล็กๆจับกิ่งมะลิ แต่ชะงักมือไว้ แมลงวันหัวโตตัวใหญ่เกาะอยู่ก่อน  ไม่เป็นไร แบ่งให้สักดอกเพราะยังมีอีกหลายๆดอกที่กำลังจะบาน ผีเสื้อบินถลามาบ้าง ไม่ทันได้เห็นว่าผีเสื้อชื่นชมกับดอกมะลิด้วยหรือเปล่า นิ้วมือเล็กๆเอื้อมจะเด็ดดอกที่ยังไม่มีใครจอง มะลิน้อยร้องเสียงหลงว่า

“ให้ฉันเป็นตัวของฉัน เป็นมะลิบนต้นมะลิได้ไหม ทำไมต้องมาดม มาเกาะ มาเด็ดฉันไปด้วย”

...อีกครั้งที่ต้องชะงักมือ ไม่อาจตอบคำถามได้

 “ถ้าไม่มีคำตอบให้ ย่อมไม่มีสิทธิ์เด็ดแม้ว่าจะอ้างสิทธิ์การดูแลหรือเลี้ยงดู หรือช่วยเหลือใดๆ เพราะดอกมะลิอย่างฉันก็มีสิทธิ์การเป็นดอกมะลิที่จะเลือกเป็นอย่างฉันเป็นได้”

...นี่เป็นเรื่องธรรมชาติเลยทีเดียว

ถ้าอย่างนั้น ขอเลือกเอามะลิบางดอกร่วงอยู่ที่พื้นมาได้ไหม เด็กน้อยหยิบมาตากแดดเก็บไว้ทำชาดอกมะลิ

นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของการมีคุณค่าความเป็นดอกมะลิแล้วนะ  เด็กน้อยกระซิบเบาๆกับดอกมะลิที่ร่วงและรู้สึกขอบคุณที่วันนี้มีแสงแดด มีพุ่มมะลิ มีผีเสื้อ มีแมลงวัน ดอกมะลิที่ร่วงลงพื้นกับมีสมองน้อยๆที่เรียนรู้ ขบคิด และหวังที่จะคงคุณค่ามหาวิทยาลัยชีวิตแห่งนี้ให้เป็นธรรมชาติต่อไป

๒๕๐๒๒๔๔๒