อยู่แดนดิน ถิ่นไหน ก็ไม่เท่า
อยู่บ้านเรา เนาสุข ไม่ทุกเข็ญ
ไม่ต้องทน ทุกข์มาก ยากลำเค็ญ
ก่อนนี้เป็น ถิ่นทอง ของคนไทย
มายุคนี้ มีแต่วุ่น หน้าขุ่นข้อง
แผ่นดินทอง ผองชน อยู่หนไหน
มุ่งฆ่าฟัน กันค่ำเช้า น่าเศร้าใจ
หยัดยืนใน อัตตา คำว่า ตน
สังคมดี ที่กล่าว ร้าวรานนัก
มิรู้จัก รักใคร่ ใจสับสน
รักเพียงตัว มั่วทำลาย ได้ทุกคน
ยึดเหตุผล บนค่า ประชาธิปไตย
คนบ้านนอก คอกนา มุ่งหากิน
อยู่กับดิน กลิ่นสาบ จับหางไถ
มิรู้เรื่อง เมืองวุ่น ขุ่นข้องใจ
อยู่นาไร่ ได้เพียง เลี้ยงชีวา
การศึกษา ปอสี่ ก็ดีถม
ในสังคม อยู่ได้ ไม่กังขา
เรื่องกฎหมาย ไม่รู้ ดูตำรา
อีกประชา ธิปไตย ใช่รู้ดี
แต่รักชาติ ศาสน์กษัตริย์ มีวัตรชอบ
ด้วยระบอบ ของไทย ไม่ถอยหนี
ก็รู้รัก สมัครค่า สามัคคี
ไม่ต่อยตี ฆ่าฟัน กันวุ่นวาย
จะอยู่อย่าง มีสุข หรือทุกข์ยาก
ทิ้งเรื่องปาก ท้องคน จนเกือบสาย
มีอำนาจ ไม่มีสุข ยุคทำลาย
นี่หรือ “ไทย” ทุกวัน ของบรรพชน.........
อยู่บ้านเรา เนาสุข ไม่ทุกเข็ญ
ไม่ต้องทน ทุกข์มาก ยากลำเค็ญ
ก่อนนี้เป็น ถิ่นทอง ของคนไทย
มายุคนี้ มีแต่วุ่น หน้าขุ่นข้อง
แผ่นดินทอง ผองชน อยู่หนไหน
มุ่งฆ่าฟัน กันค่ำเช้า น่าเศร้าใจ
หยัดยืนใน อัตตา คำว่า ตน
สังคมดี ที่กล่าว ร้าวรานนัก
มิรู้จัก รักใคร่ ใจสับสน
รักเพียงตัว มั่วทำลาย ได้ทุกคน
ยึดเหตุผล บนค่า ประชาธิปไตย
คนบ้านนอก คอกนา มุ่งหากิน
อยู่กับดิน กลิ่นสาบ จับหางไถ
มิรู้เรื่อง เมืองวุ่น ขุ่นข้องใจ
อยู่นาไร่ ได้เพียง เลี้ยงชีวา
การศึกษา ปอสี่ ก็ดีถม
ในสังคม อยู่ได้ ไม่กังขา
เรื่องกฎหมาย ไม่รู้ ดูตำรา
อีกประชา ธิปไตย ใช่รู้ดี
แต่รักชาติ ศาสน์กษัตริย์ มีวัตรชอบ
ด้วยระบอบ ของไทย ไม่ถอยหนี
ก็รู้รัก สมัครค่า สามัคคี
ไม่ต่อยตี ฆ่าฟัน กันวุ่นวาย
จะอยู่อย่าง มีสุข หรือทุกข์ยาก
ทิ้งเรื่องปาก ท้องคน จนเกือบสาย
มีอำนาจ ไม่มีสุข ยุคทำลาย
นี่หรือ “ไทย” ทุกวัน ของบรรพชน.........