ทุ่งนา กับ ป่าเมือง

ทุ่งนากับป่าเมือง...ความรุ่งเรืองหรือ.....จะซื้อใจ

ทุ่งนา....ป่าเมือง
เห็นท้องทุ่ง จรุงใจ ให้สดชื่น
ดูร่มรื่น ริ้วขจี ล้วนสีเขียว
หมู่ต้นข้าว ราวพรม รอคมเคียว
ฤดูเดียว เปลี่ยนผ่าน กาลเวลา
กลิ่นสาบควาย ด้วยโคลน ต้องโดนผิว
ต้นไม้พลิ้ว ทิวแถว มาแผ้วขา
เสียงลมครวญ หวนซึ้ง ถึงท้องนา
มีท้องฟ้า รายรอบ แล้วชอบใจ
ธรรมชาติ หล่อหลอม รู้ยอมรับ
ล้วนนานับ มองผ่าน ด้านสดใส
อยู่ป่าเมือง เรืองรอง มองดูไป
เห็นเพียงไฟ สว่าง อยู่อย่างเดียว
โอ้ทุ่งทอง ของฉัน เมื่อวันก่อน
อยู่เมืองร้อน นอนตึก ให้นึกเสียว
กลัวลมปาก ถากถม กว่าคมเคียว
ทุ่งนาเขียว เปลี่ยวใจ ไกลเหลือเกิน
คงมีควาย กับป่า อ้าแขนรับ
หวนคืนกลับ ทิ้งเมือง เรื่องขัดเขิน
ซบกระท่อม กลางนา ป่าเจริญ

หันหลังเดิน คืนถิ่น กลิ่นสาบควาย............

เขียนใน GotoKnow โดย อักษราวิมุติ
ใน อักษราวิมุติ...มุมพักเหล่านักกลอน

คำสำคัญ (Tags): #ทุ่งนา#ป่าเมือง

หมายเลขบันทึก: 233937เขียนเมื่อ 7 มกราคม 2009 16:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 19:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน