คำนิยามใหญ่โต กับ วิถีที่เรียบง่าย
"การเรียนรู้ผ่านกระบวนการทางวัฒนธรรม" ฟังดูเหมือนจะเข้าใจ แต่นึกภาพไม่ออก
ส่วนตัวผู้เขียนเองไม่ค่อยนิยมใช้คำใหญ่โต
สำหรับวลีข้างต้นนี้ อันที่จริงก็นับเป็น สโล"แกน" ของโรงเรียนเพลินพัฒนา
ซึ่งมีคำนิยามและคำอธิบายเพื่อขยายความกันอยู่หลายชุด (บางทีก็ขยายความให้มากความเข้าไปอีก)
วิถีชีวิตง่ายๆ เช่น
ใส่บาตร ฟังธรรม ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ในปีนี้
น่าจะเป็น "การเรียนรู้ผ่านกระบวนการทางวัฒนธรรม" ที่ไม่ต้องอธิบาย แต่เข้าใจได้ด้วยตาเห็น
เช้าวันศุกร์ที่ 26 ธันวาคม 2551
ผู้ปกครอง นักเรียน และครู ของโรงเรียนได้ร่วมกันใส่บาตร และฟังธรรม
เนื่องในโอกาสส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่
เด็กชายชั้นมัธยมอาสาเดินตามหลังพระ และช่วยกันรับของจากบาตรพระเมื่อบาตรเต็ม
ทำหน้าที่เหมือนเด็กวัดที่เดินตามหลังพระเวลาออกบิณบาตร นับเป็นประสบการณ์ของเขาครั้งหนึ่งในชีวิต
ทำให้พ่อ แม่ และครูเห็นแล้วก็อดปลื้มไม่ได้ ที่เห็นเด็กชายแสนซนของครู ทำหน้าที่ได้อย่างดีกันทุกคน
เมื่อนักเรียนชายนำส่งข้าวของให้คณะครูและเพื่อนนักเรียนหญิง-ชาย ที่ตั้งหน่วยคัดแยกของให้เป็นหมวดหมู่
หน่วยนี้ก็ทำหน้าที่จัดข้าวของให้พร้อมจะนำส่งให้วัดอย่างเป็นระเบียบ ไม่ต้องเป็นภาระให้ทางวัดมาคัดแยกของอีก
ส่วนน้องเล็กๆหลายคนก็วิ่งตามพี่ๆ ดูว่าพี่ๆ ทำอะไรกัน หลายคนก็เข้ามาช่วยเข็นรถด้วย
เมื่อจบงาน เด็กๆ เข้ามาช่วยพี่ๆ แม่บ้านพับโต๊ะเก็บ โดยไม่ต้องเรียกให้มาช่วยเลย
นี่เป็นเด็กคนเดียวกับที่ครูต้องทวงให้ส่งการบ้าน (ในบางที) นี่นา
การจัดโอกาสให้เด็กได้ทำดี เราก็จะเห็นเด็กดี
และนี่เป็นงานส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ของครอบครัวเพลินพัฒนาในปีนี้
ความเห็น (1)
สว้สดีี ปีใหม่ ที่มาหา
ให้สมปราถนา ทุกสิ่ง ที่ใจหวัง
ให้สุขกาย สุขใจ มีพลัง
สุขสมหวัง ทุกอย่าง ดังตั้งใจ