เมื่อเขาจากไป....
สวัสดียามบ่ายแก่...แก่
และแล้วรอยยิ้ม...เสียงนกกระจอกแตกรัง...ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยย่น...ความเครียด...
จางหายใบ...สิ่งที่เหลือคือ...ความแอบภูมิใจเล็กๆว่าพวกเราชาว กศน.เมืองฯ...
เราก็พอจะมีสิ่งดีๆอยู่ในตัวบ้างไม่มากก็ต้องมาก... ( ท่านผอ.ก้อยคงไม่ยกมือค้านน่ะค่ะ )
ต้องขอขอบคุณ คำแนะนำของคณะสมศ.ที่ทำให้...กศน.อำเภอเมืองฯมีจุดบกพร่องที่ควร
ปรับปรุงในมาตราฐานใด...น้อมรับคำแนะนำ...และจะปรับใช้ตามศักยภาพและบริบทของ
ทรัพยากรในพื้นที่รับผิดชอบ...แต่สรุปแล้วการพูด...ยอมจะง่ายกว่าการปฎิบัติ...ขอให้กำลังใจ
เพื่อนร่วมงานทุกคน...เรายังต้องเดินหน้าทำงานของเราต่อ...ที่แน่ๆตอนนี้มาทำงานเช้าขึ้นแล้ว
ขอขอบคุณท่านผอก้อยค่ะ...สำหรับคำแนะนำ...คำปรึกษา...ท่านคงเหนื่อยน่าดู...ผักผ่อนเยอะ
น่ะค่ะ...อยากไปโครงการพัฒนาบุคคลากรเร็วๆแล้วค่ะท่านผอ.
ความเห็น (4)
อยากจะบอกน้องๆทุกทุกคน ผ่านตัวหนังสือ ไม่ว่าผลการประเมินจะออกมาอย่างไร(ที่ต้องรออย่างใจระทึก) ขอบคุณในน้ำใจของน้องๆทุกคน ขอบคุณกำลังใจที่ให้แก่กันในเวลาที่เกือบๆจะสิ้นแรง ขอบคุณเสียงที่แอบเตือน(เบาๆแต่ก็ได้รับรู้)ไม่ให้หลงทาง ขอบคุณสำหรับความร่วมมือในทุกๆกิจกรรม กิจกรรมและผลงานทุกอย่างจะสำเร็จลงไม่ได้หากพวกเราทุกคนไม่ร่วมมือ และหากว่าวันนี้ผลงานยังไม่เป็นที่พึงพอใจของผู้ประเมิน ก็หมายถึงว่าเราต้องพัฒนางานต่อไป ขอบคุณค่ะน้องๆชาว กศน.อ.เมืองประจวบคีรีขันธ์ทุกๆคน
เห็นด้วยกับครูซ่อมคนค่ะ ผอ.
อยากไปพัฒนาบุคลากรด้วยเหมือนกันค่ะ
สวัสดีค่ะ..ครูซ่อมคน
ไม่ต้องเครียดผลการประเมินนะคะ
จะผ่านหรือไม่?
ไม่สำคัญ..สำคัญ..ที่เราทำดีที่สุดแล้ว!! >_<