เรื่องจุกจิกกวนใจในออฟฟิศ

ต้องยอมรับกันว่าในสำนักงานหรือออฟฟิศมีเรื่องจุกจิกกวนใจมากมายบางคนตั้งใจทำงานทำด้วยความรัก

บางคนต้องทนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบแต่ต้องทำเพราะเดี๊ยวอดตายแต่มีเรื่องมากมาย

กวนใจมาได้เป็นระยะๆต่อเนื่องเสมอ

 คอมพิวเตอร์เสียprinterตัวดีไม่เคยเกเรเวลามีงานด่วนดันไม่ทำงานสะงั้นมีงานที่คิดว่าจะเสร็จ

ให้เรากลับมาแก้ไขอยู่นั่นอะไรกันกันกันหนาเครื่องทำงานช้าเป็นเต่า

ระบบพวงกับserverเมีปัญหาทางแก้ไขได้บ้างคววรลบเมลล์เก่าออกบ้างลบรูปภาพขนาดใหญ่อย่าเที่ยว

เปิดไฟล์สุ่มสี่สุ่มห้าควรดาวโหลดsoftwareป้องกันไม่ให้ไวรัสเค้า

เครื่องนัดช่างซ่อมในเวลาที่ช่างซ่อมควรใช้เวลานี้ติดต่อนัดหมายงานทางโทรศัพท์อยากจะหาเจ้าของ

ร้านคอมพิวเตอร์ครบวงจรมีทุกอย่างช่างซ่อมโทรศัพย์มือถือขายมีร้านหนังสือในตัวเป็นแฟนสักคน

จะได้ไม่ต้องรอง้อช่างซ่อมคอมพิวเตอร์แต่คงไม่เหลือแล้วอย่างนี้คงต้องหาต้องรอชาตินี้ยันชาติหน้ากระมังค่ะ

 โทรศัพย์ดังกระหน่ำตะบี้ตะบันดังอยู่นั่นแระสมาธิไม่มีเลยพาให้ปวดกบาลสะเหลือหลายอยากจะบอกเหลือเกินว่า

คุณทั้งหลาย...ได้โปรดเถิดน่ะค่ะ...ช่วยเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าเป็นระบบสั่นได้ไหม..ขอจงได้โปรดปรานีสักครั้งค่ะ

 นักพ่นควันพ่นเช้ายันเย็นพ่นให้เห็นทุกเวลาเราหรือก็หายใจไม่ออกติดผมติดเสื้อผ้าเหม็นเหลือหลายแต่ขอชมเชย

ผู้ชายสมัยนี้ค่ะว่าไม่ค่อยสูบที่ทำงานส่วนมากจะไปสูบข้างนอกหรือไม่ก็ห้องน้ำเพราะคงได้อรรถรสในการสูบดูดดื่ม

อย่างลึกซึ้งพอควร

  เวลาทานอาหารช่วงพักอัดแน่นเราก็รอให้คนซาหน่อยค่อยไปแต่หาอะไรรับประทานยากอาหารดันหมดสะงั้น

คงต้องห่อข้าวมาจากบ้านประหยัดค่ะประหยัดหรือไม่ก็หาแฟนเป็นเจ้าของร้านอาหารจะได้กินฟรี แถมบริการถึงที่อีกตะหาก

 ที่จอดรถหายากสะเหลือหลายวนแล้ววนเล่าวนไปวนมาปานเหมือนว่ามีปั๊มน้ำมันส่วนตัวคงต้องแก้ไขโดยอาศัยไปกับ

เพื่อนถ้าเส้นทางเดียวกันแต่ถ้าบ้านใกล้ที่ทำงานก็เดินดีกว่าค่ะออกกำลังกายดูต้นไม้ใบหญ้าไปตามเรื่อง

ชายตาเรืองรองมองหนุ่มบ้างเป็นระยะๆ

  ที่เขียนมาทั้งหมดถ้ามาอ่านโปรดใชวิจารณาณาณส่วนตัวกันเองน่ะค่ะว่าเป็นเหมือนกับที่ออฟฟิศใครบ้างรึปล่าว

คิดไปเขียนไปเมื่อถึงเวลา

คนที่แก้ไขใครก็ช่วยไม่ได้ค่ะคงต้องจบด้วยประโยคนี้.....ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน....