เรื่องของ....ปาก....

ปากเป็นอวัยวะ สำคํญ ของ มนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการพูด ซึ่งมีหลายประเภท ในลักษณะ การพูดที่ แตกต่าง กันไป  

ประเภท พูดเพราะเหลือเกิน หวานจนเลี่ยน เอียนจนอยาก จะอาเจียน ขาทุกคำ ทั้งที่ก็ มีอยู่2 ขา ไม่รู้จะหา ขาไปถึงไหน เคยบรรยาย กับ วิทยากร ท่านหนึ่งพูดเพราะมากๆๆ กี่คำกี่คำ ลง ขาทุกคำ เราได้แต่นั่งนึกในใจ ถ้ามีบรรยาย กับท่านอีก พรุ่งนี้ จะแนะนำ ให้ผู้มาฟัง โขนขนหน้าแข้ง มาให้หมด จะได้โชว์ขากันได้ อย่าง ไม่เคอะ ไม่เขิน

ประเภทพูดเพราะเกินไป ทั้งต่อหน้า และหลับหลัง ขนาดนินทา ยังใช้คำไพเราะ ได้ขนาดนั้น โอ้....คงเป็นความสามารถ พิเศษ ที่ลอกเลียนแบบกันอยาก

อีกประเภท ก็ พูดไม่เพราะ มึง มา พา โวย ไอ้ อี แต่แปลกน่ะ ผู้ชายพูดคำเหล่านี้ กลับบอกว่า สมเป็นชายชาตรี แต่เวลา อิสตรี พูด กลับบอกว่า ฟังไม่ได้ พูดจาไม่ไพเราะแถมหยาบคาย

เจอ ผู้ชาย ประเภทนี้ ชอบใช้ปาก อวดอ้าง อวดอำนาจ อวดบารมี ในงานหนึ่ง เรา ก็นั่งของเรา อยู่ดีๆ ไม่สนใจ ตะโกนข้าม โต๊ะ ด้วยอาการเมามาย ...คุณรู้ไหมผมลูกใคร....เงียบ...สักพัก...มีคนเคลียร์...ดังขึ้นมาอีก..

มึงรู้ไหมกูลูกใคร...สุภาพสตรีอย่างเรา...ได้แต่ตอบในใจ...มึงก็ลูกแม่มึงสิ...เงียบๆ

แต่สุภาพสตรี เราต้องสงวนท่าที ตอบด้วยท่าทีสุภาพ พร้อมยิ้มหวานให้ คุณต้องกลับไป ถามแม่ของคุณ เองว่า...หนูลูกใครจ๊ะ...

ประเภทชอบ ประชดประชัน ช่าง คิด พูดอะไรไป ตอกกลับ ได้อย่างเจ็บแสบ เหน็บแหนม ได้อย่างเจ็บใจ ช่างสรรสร้าง บางคนก็พูดเพราะเป็นคนสนุกสนาน แต่บางคนคง พูด เพราะมีปม อะไรอยู่ในใจ

ปากเป็นส่วนสำคัญ หลายอย่าง สำหรับ ในการพูดนั้น คงต้องรู้จัก เลือกที่จะใช้ ในการทำงาน เราควรจะพูดแต่เท่าที่จำเป็นเท่านั้น ชีวิตจึงจะเป็นสุข

ส่วนคน ที่ร่าเริงสนุกสนาน อาจใช้ปาก พุดคุย ทำให้คนอื่น มีความสุข ไปกับตัวเองได้ แล้วแต่ ศิลปะในการพูดของแต่ละบุคคลเป็นเช่นไร ปากของใครก็หาวิธีใช้ให้เหมาะสม กันเองเอง แล้วกันค่ะ