ต้นไม้แห่งความรัก
หลังจากการประชุมเพื่อถอดบทเรียนในวัน “พบกันเพื่อทุกสิ่ง” วันนั้นแล้ว ความสุขและพลังที่ได้ เปลี่ยนความคิดและวิธีการทำงานของพวกเรา เดิมตั้งใจว่าจะสรุปผลการถอดบทเรียนและนัดประชุมเพื่อส่งมอบงานให้กับเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องอีกครั้ง เพื่อเป็นการปิดโครงการ เลยปรึกษากับเพื่อนร่วมทำงานกันมาตั้งแต่ต้น ทั้งกลุ่มเครือข่ายผู้ติดเชื้อฯ องค์กรเอกชน NGO และหน่วยงานสาธารณสุขจังหวัด บอกเขาตรงๆ ว่าอยากทำอะไรดีๆ ให้พื้นที่ คืนข้อมูลให้ชุมชน อยากให้ทุกคนได้ตระหนัก และเห็นว่าปัญหาเอดส์เป็นปัญหาร่วม ที่ทุกคนมีส่วนในการให้การช่วยเหลือเด็กเหล่านี้ตามกำลังความสามารถที่มี ไม่ใช่ปัญหาของใครหรือหน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่ง พวกเราเลยเปลี่ยนจากการประชุมส่งมอบงานกับเจ้าหน้าที่เป็นเวที “พบกันเพื่อทุกสิ่ง”
ทุกคนเห็นพ้องกันเอาด้วย เราเลยเริ่มวางแผนเตรียมงาน วางรูปแบบงาน ช่วยกันตั้งชื่อการพบครั้งสำคัญ ได้ข้อสรุปว่าจะเป็นเวทีของทลายกำแพงเพื่อเครือข่ายเด็กที่ได้รับผลกระทบโดยให้ทุกภาคส่วนมีส่วนร่วมในการคิดและกำหนดพันธสัญญาร่วมกัน
แปลกดี เวลาที่คิดโดยไม่มีโจทย์วิจัยหรือผลลัพธ์เป็นตัวตั้ง หากแต่อยู่บนพื้นฐานของความปรารถนาดีที่จะให้ผู้เข้าร่วมเวทีวันนั้นมีความเข้าใจ มีความสุขและความรักที่จะแบ่งปันกันเพื่อเด็กๆ ความคิด กิจกรรมต่างๆก็หลั่งไหลออกมาอย่างอัตโนมัติ... มีความสุขจัง
ช่วงเช้าเป็นการนำเสนอข้อมูล และเวทีแลกเปลี่ยนของผู้ทำงานเกี่ยวกับเด็กที่ได้รับผลกระทบ เล่าถึงสภาพการที่เกิดขึ้นจริง ช่วงบ่ายเริ่มด้วย กิจกรรมปลูกความคิดทางจิตวิญญาณ เพาะต้นกล้าร่วมกัน จากนั้นจะเป็นการแบ่งกลุ่มกันร่วมกันคิดและหาแนวทางในการทำงานร่วมกัน โดยผ่านคำถาม ๓ ข้อหลักคือฟังเรื่องราวในตอนเช้าแล้วรู้สึกอย่างไร ๒) หากเราไม่ทำอะไรในตอนนี้คิดว่า จะเกิดอะไรขึ้นในชุมชนของเรา ในอนาคต และ ๓) ท่านจะมีส่วนในการช่วยเหลือหรือแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้อย่างไร และจบที่ช่วยกันคิดสโลแกนการทำงานร่วมกันในอนาคต
เราออกเดินทางจากหาดใหญ่ตอนเย็นหลังเลิกงาน ของวันที่ ๒๐ พ.ย. กว่าจะถึงสถานที่จัดก็ค่ำแล้ว หลังทานอาหารเย็นพวกเราก็เริ่มเตรียมสถานที่ จัดนิทรรศการรอบห้อง ช่วยกันคนละไม้คนละมือ และไม่ลืมเตรียมสถานที่สำหรับการปลูกต้นไม้แห่งรัก
วันจัดงาน ฝนตกแต่เช้า กังวลใจว่าจะมีใครจะฝ่าฝนมาร่วมเวทีครั้งนี้ไหมหนอ ... แล้วผู้คนก็ทยอยกันมาร่วม งานอาจจะเริ่มช้า แต่ทุกคนตั้งใจรับฟังสถานการณ์
ช่วงบ่าย เริ่มกิจกรรมเชิญชวนทุกคนปลูกต้นไม้แห่งความรัก ต้นไม้เป็นตัวแทนของเด็กๆ ที่ได้รับผลกระทบ พวกเราแจกกระดาษรูปหัวใจให้ทุกคน ให้ทุกคนกลับเข้าสู่ความสงบภายใน ส่งความปรารถนาดีให้กับทุกคน และความปรารถนาดีให้แก่เด็ก ผ่านหัวใจดวงน้อย และให้ความรักเป็นปุ๋ยที่จะหล่อเลี้ยงให้ชีวิตน้อยๆ ที่กำลังเติบโต
จากนั้นเป็นการระดมสมองหาแนวทางแก้ไขปัญหา แบ่งปันความรับผิดชอบ วาดฝันที่เป็นไปได้ และได้ข้อสรุปถึงเจตนารมณ์ในการทำงาน “ทำงานเชิงรุก สร้างสุขเพื่อน้อง ภาคส่วนเกี่ยวข้อง ต้องช่วยจริงจัง อย่างยั่งยืน”
สิ้นสุดของวันด้วยรอยยิ้ม ลืมความเหนื่อย รู้สึกตัวเบาสบาย เป็นอีกหนึ่งวันแห่งความสุข ขอบคุณดวงใจทุกดวงที่เติมเต็มความสุข ด้วยความรักให้กับเด็กๆ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น