ห้องเรียนของคนหลายวัย


เราเชื่อว่าชีวิตคนเป็นๆจะอยู่ด้วยการสมมุติไม่ได้ ต้องอยู่ด้วยความจริง

ธรรมชาติของผู้คนดำรงอยู่ด้วยการพึ่งพาไม่ว่าจะเป็นการพึ่งพาผู้คนด้วยกันเองและหรือพึ่งพาสิ่งอื่นๆรอบตัว ทั้งนี้ทุกคนได้ออกแบบการเรียนรู้ให้ตัวเองด้วยการตั้งเป้าหมายเพื่อการมีชีวิตที่ดีตามควรแก่อัตภาพแห่งตน  การจัดลำดับการเรียนรู้ชีวิตได้ถูกจัดลำดับโดยธรรมชาติที่เอาตัวเองเป็นหลัก เช่น เมื่อรู้สึกหิว ก็ต้องถามตัวเองก่อนว่าจะกินอะไร  ที่ไหน อย่างไร รวมถึงการตั้งคำถามว่าทำไม เพราะอะไร ดีหรือไม่ 

 

กระบวนการเรียนรู้บนฐานความจริงของชีวิต ดูเหมือนจะถูกละเลยหรืออาจจะถึงขั้นละทิ้งในโอกาสต่อไปในการจัดการศึกษาในระบบโรงเรียนที่โดยทั่วไปใช้ตัวหนังสือเป็นหลักไม่ได้ใช้ชีวิตจิตใจเป็นฐานคิดเพื่อออกแบบการเรียนรู้  หน้าที่ครูคือการเชื่อมโยงตัวเด็กกับตัวหนังสือเข้าหากัน  สิ่งที่พวกเราร่วมกันฝันว่าเด็กๆลูกหลานไทยจะอยู่ได้อยู่ดีและมีสุข มันจึงเป็นแค่ฝันดังเช่นทุกวันนี้  

 

แนวคิดห้องเรียนของคนหลายวัย ได้ให้ความสำคัญต่อการสานฝันให้เป็นจริงด้วยการรวมพลังผู้คนให้มีโอกาสแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน บนฐานของความเป็นจริงในชีวิต เราเชื่อว่าชีวิตคนเป็นๆจะอยู่ด้วยการสมมุติไม่ได้ ต้องอยู่ด้วยความจริง  นั่นคือการเรียนรู้ร่วมกันต้องนำไปสู่สิ่งที่ทุกคนคาดหวัง  เป็นความคาดหวังที่จะทำชีวิตให้อยู่เย็นเป็นสุข ซึ่งห้องเรียนของคนหลายวัยได้ให้โอกาสพ่อ แม่ ลูก พี่ น้อง ลุง ป้า น้า อา เพื่อน ของทุกๆคนมาเรียนรู้ร่วมกันโดยใช้ฐานการเรียนรู้ที่มีอยู่ในชุมชนเป็นหลัก

 

ในช่วงนี้เราได้ร่วมกันสร้างเครือข่ายห้องเรียนของคนหลายวัยได้แล้วในหลายพื้นที่  โอกาสดีๆจะขอนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับทุกๆท่านผ่านเวทีนี้ ครับผม

หมายเลขบันทึก: 224663เขียนเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2008 11:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 03:32 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

สวัสดีครับอาจารย์ ดีจังเลยครับ..........เราได้ร่วมกันสร้างเครือข่ายห้องเรียนของคนหลายวัยได้แล้วในหลายพื้นที่ โอกาสดีๆจะขอนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับทุกๆท่านผ่านเวทีนี้.......ผมขอนุญาตติดตามต่อไป(เพื่อนำไปทดลองในพื้นที่บ้าง) ครับผม

บล็อกเก๋นะคะ แวะมาอ่านค่ะ มาเรียนรู้ ขอบคุณค่ะ

  • รอดูการเรียนรู้ของคนหลายวัยครับ
  • เป็นอย่างไรบ้าง
  • กำลังเตรียมงาน
  • เข้าร่วม UKM ด้วยใช่ไหมครับ
  • สบายดีไหม

* เป็นแนวคิดที่ดี

* เรียนรู้ได้ทุกที่ทุกเวลา

เมื่อกี้ไปช่วยกันคิดกับครูบาว่า จะขายข้าวช่วยชาวนากันอย่างไร ทางปูนซีเมนต์ช่วยคิดกล่องบรรจุ ผมเสนอแนะว่าข้างในกล่องควรเอาข้าวกล้องใส่ถุงแบบชาวบ้านแต่ใสถุงพลาสติกชั้นหนึ่งก่อน แล้วเราเขียนอะไรที่มันเจ๋งๆ ให้คนอยากซื้อข้าวชุดนี้ เพราะเป็นข้าวใหม่ที่เพิ่งสี มีคุณภาพสูงกลิ่นหอม อร่อย ผมพยายามนำเสนอ จากแรงมาเป็นรวงด้วยความรัก รักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (เพราะข้าวชุดนี้ไม่ใช้สารเคมี)ช่วยชาวนาด้วยความรัก เอาสิ่งดีๆให้คนที่เรารักได้กิน เพราะ ๑ ปีมีเพียงครั้งเดียวที่จะได้กินข้าวกล้องหอมอร่อย และเราจะมีข้าวให้ลองชิม แต่ชิมได้เพียงคนละ ๑ ช้อน ใครอยากได้ต้องจอง...อิอิ ครูบาช่วยคิดว่า ข้าวอร่อย ด้วยความอารีอารอบ นี่....ใครไม่อยากซื้อไปกินให้มันรู้ไป

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท