“หน้าที่ ความรับผิดชอบ ทำให้เราทำสิ่งต่างๆ ได้สำเร็จ
แต่ความรักต่างหาก ที่ทำให้เราทำสิ่งๆ นั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ”
ปลายสัปดาห์ที่ผ่านมามีโอกาสฟังการสัมนาร่วมระหว่าง
หน่วยระบาดวิทยากับหน่วยมนุษยพันธุศาสตร์ของภาคเรา
อันเนื่องมาจาก ตัวเองเข้าไปมีเอี่ยวกับทั้งสองหน่วยนี้
ก็คือเพิ่งเรียนระบาดมาสดๆ ร้อนๆ
และเพราะว่างานวิจัยที่กำลังจะเริ่มมี
“ส่วน
” ของพันธุศาสตร์อยู่ด้วย
เลยอยากลองทำ
AAR
(ส่วนตัว) ดูบ้าง
ไว้วันหลังวันหน้าจะได้ย้อนกลับมาดูว่า ตัวฉันเองได้เอา
AAR ในครั้งนี้ ไปปรับใช้ในการ
“ดูงาน”
ครั้งต่อๆ ไปบ้างหรือเปล่า
อะไรที่ได้เกินคาด
1. ไม่คิดว่า
การบรรยายที่ได้ฟัง
มันจะช่วยให้เรามองเห็นภาพของสิ่งที่ตัวเองจะทำชัดขึ้น หลังจากงงๆ
อยู่นาน รวมทั้งได้ความมั่นใจเพิ่มขึ้นด้วยว่า
สิ่งที่เรากำลังจะเดินไปนั้น เราไม่ได้เดินมาผิดทาง เพราะก่อนหน้านี้
โดนอาจารย์ถามตลอดว่า ปฏิสัมพันธ์
(interaction) ที่กำลังจะศึกษานั้นคืออะไร
เพราะถ้าลองไปดูความหมายของคำเองนั้น มีหลากหลายมากๆ แล้วก็
“ตีความ
”
แตกต่างกันด้วยระหว่างนักสถิติ นักระบาดวิทยา และนักวิทยาศาสตร์
อาจารย์ระบาดก็เข้าใจไปอย่างหนึ่ง
อาจารย์ที่เป็นนักสถิติก็อีกอย่างหนึ่ง
ฉันเองที่ไม่ได้เป็นทั้งนักระบาดและนักสถิติยิ่งงงใหญ่ ประชุมคราวนี้
มีโอกาสได้ฟังอีกรอบจากวิทยากรเป็นเหมือนการ
“จูน”
ความเข้าใจระหว่างตัวฉันเองกับอาจารย์ นอกจากนั้นยิ่งมั่นใจว่า
ปฏิสัมพันธ์เป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก แม้กระทั่งท่าน
CKO ของเราท่านก็ศึกษาเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน
2. แรงกระตุ้น
และแรงผลักดันให้ไปศึกษาเพิ่มเติม เพราะว่าฟังหลายเรื่องมันช่าง
“ยาก
” จริงๆ
แต่เผอิญเป็นเรื่องที่เรา
สนใจใคร่รู้ ประกอบกับเป็นพวก
“ชอบเอาชนะ”
เลยตัดสินใจว่า ไปเรียนให้รู้เรื่อง (ให้รู้แล้วรู้รอด
แต่ไม่รู้ว่าจะเอาตัวรอดหรือเปล่า) เลยดีกว่า
อะไรที่ได้น้อยกว่าคาด
1.
สืบเนื่องมาจากข้อที่สองในหัวข้อข้างบน ทำให้ไม่ค่อย
“เก็ต”
ทั้งทฤษฎีทางพันธุศาสตร์ รวมทั้งสถิติตัวใหม่ๆ จากข้อนี้
เลยนำไปสู่ข้อเสนอแนะ (เพื่อปรับปรุงตนเอง) ข้อที่สอง
2.
ผู้เข้าร่วมจากทางระบาดวิทยาน้อยเกินไป จริงๆ
แล้วคิดว่าน่าจะมีมากกว่านี้ เพราะวัตถุประสงค์ของการจัดก็คือ
ต้องการสร้างความร่วมมือร่วมระหว่างหน่วยงานในการทำงานวิจัยร่วมกัน
ถ้ามีผู้เข้าร่วมจากทั้งสองหน่วยงานมากขึ้น
ก็เป็นเวทีที่ดีที่สมาชิกจากทั้งสองหน่วยจะได้มาพบปะกัน
หรือไม่ก็ได้ทราบว่า
ถ้านักมนุษยพันธุศาสตร์อยากทำงานวิจัยด้านระบาดแต่ยังไม่ค่อยเข้าใจในเนื้อหา
เราก็ยังมีนักระบาดวิทยาในคณะของเราที่คอยช่วยเหลือให้งานวิจัยไม่
“สะดุด”
หรือนักระบาดวิทยาคนไหนที่อยากทำวิจัยที่เกี่ยวกับพันธุศาสตร์
แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจด้านเนื้อหา หรือทำแลปไม่เป็น
ก็จะได้รู้ว่าเรามีบุคลากรอีกจำนวนมากที่มีความรู้ด้านนี้ที่จะให้ความช่วยเหลือ
สาเหตุที่มีผู้เข้าร่วมจากระบาดน้อยคิดว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะทางระบาดวิทยามีนักศึกษาชาวต่างชาติเยอะพอสมควร
คงลำบากที่จะมาฟังภาษาไทย นอกจากจะจัดให้บรรยายเป็นภาษาอังกฤษ
ซึ่งคิดว่าจะมีนักศึกษามาเข้าฟังมากขึ้น
อีกส่วนหนึ่งคือเนื้อหาบางส่วนค่อนข้างลึก
ข้อเสนอแนะและสิ่งที่จะปรับปรุงในคราวต่อไป
1.
น่าจะจัดให้มีส่วนที่อาจารย์หรือใครก็ตามจากระบาดวิทยาบรรยายหรืออภิปรายบ้าง
ในส่วนที่เกี่ยวข้องอย่างเช่น ระเบียบวิธีวิจัย
สถิติที่สอดคล้องกับงานวิจัยที่มีการนำเสนอในคราวนี้ สลับกันไป
เหมือนการ
“ยำ” งานวิจัยหลายๆ ส่วนรวมๆ
กันจะได้มองเห็นภาพได้กว้างขึ้น
แล้วก็เข้าใจในรายละเอียดมากขึ้น นอกเหนือจากเนื้อหาทางทฤษฎี
โดยส่วนตัวของฉันเอง ฉันชอบการ
comment
ในการนำเสนอทั้ง
thesis และ
proposal examination ของระบาดวิทยามาก
นักศึกษาจะนำเสนองานวิจัยของตนเองให้เพื่อนๆ และอาจารย์ฟัง
ซึ่งมันหลากหลายมากๆ ทั้งโรคและไม่ใช่โรค
ขึ้นอยู่กับความสนใจของนักศึกษาและอาจารย์ที่ปรึกษา
ฉะนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ฉันเองจะเข้าใจมันไปทุกเรื่อง
แต่เวลาที่มีคนนำเสนอ แล้วอาจารย์ c
omment นั้น
ฉันมักจะมองเห็นภาพได้ชัดกว่าตอนที่ฟังการนำเสนออย่างเดียว
2. อันนี้สำหรับตัวเองโดยแท้
คือคราวหน้าจะอ่านเตรียมตัวไปมากกว่านี้
เผื่อจะได้มีคำถามไปถามวิทยากรให้เยอะๆ เหมือนกับที่อ.
วิจารณ์เคยพูดไว้ว่า เวลาไปดูงาน (ฟังบรรยาย) ที่ไหน
อย่าคิดจะไปเอาแต่ความรู้เขาอย่างเดียว
ให้เอาคำถามไปฝากเขาด้วย
ตอนท้ายของการปรึกษาหารือ
ท่าน CKO
ของเราได้ถามวิทยากรท่านหนึ่งซึ่งน่าจะเรียกว่า “พหูสูตร” ได้
เพราะเขามีความรู้และเข้าใจรอบด้านเกี่ยวกับงานที่เขาทำอยู่
“จริงๆ”
และเกิดขึ้นจากการเรียนรู้ด้วยตัวเองแท้ๆ ว่า
มีวิธีการอย่างไรในการเรียนรู้ น้องเขาตอบว่าอย่างไรรู้ไหมคะ ตอนแรกๆ
เขาก็ไม่เข้าใจหรอก แต่เนื่องจากเป็นสิ่งที่เขาสนใจอยู่แล้ว
ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะเรียนรู้
ทำให้ฉันนึกถึงคำๆ
หนึ่งที่เคยได้ยินมาว่า
“หน้าที่ ความรับผิดชอบ ทำให้เราทำสิ่งต่างๆ
ได้สำเร็จ
แต่ความรักต่างหาก ที่ทำให้เราทำสิ่งๆ
นั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ”
เฮ้อ
แต่บางเรื่องความรัก (จากฉัน) อย่างเดียว ก็ไม่สามารถทำให้สิ่งๆ
นั้นสำเร็จและสมบูรณ์แบบได้