สวนผึ้ง...ห้องทดลองทางสังคมห้องที่สองที่อาจารย์แหววใช้ทำงานเพื่อพัฒนาความรู้เกี่ยวกับคนชายแดน

               สวนผึ้งเป็นห้องทดลองทางสังคมที่อยู่ไม่ไกลจาก กทม. มีอะไรที่อยากรู้ ก็ส่งไปทดลองที่สวนผึ้ง แต่มันไม่ง่ายเสมอไปที่จะทำงาน พื้นที่นี้มีความแรงของสถานการณ์ที่ประชิดชายแดน และชาวบ้านที่อาศัยอยู่ก็มีความเปราะบางอย่างมาก เสี่ยงต่อการถูกละเมิดสิทธิมนุษยชน ทั้งนี้ เพราะพวกเขาไร้รัฐโดยสิ้นเชิง หรืออย่างน้อย ก็ไร้สัญชาติ

                ครอบครัวบุญเจริญ เป็นกรณีศึกษาที่ อ.แหวว ใช้เป็นแบบฝึกฝนในห้องเรียนมาตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๔๓ กรณีศึกษานี้มีพลัง เพราะเป็นเรื่องจริง ที่พวกเราจำได้ ก็คือ ป้าบูบี้ ภริยาของลุงปิ๊ลูทำอาหารอร่อยมาก

               ปีนี้ สบายใจมากขึ้นที่สถานการณ์ด้านการแก้ไขปัญหาในสวนผึ้งเป็นไปได้มากขึ้น เป็นสิ่งที่เจ็บปวดว่า เราเรียนรู้หลายอย่างจากพื้นที่นี้ แต่ไม่อาจใช้ความรู้ที่ได้มารักษาพยาบาลคนบนพื้นที่นี้ เราใช้ประโยชน์ให้แก่คนในพื้นที่อื่น สำหรับพื้นที่นี้ ยังมีความซับซ้อนอีกหลายเรื่องที่น่าโมโห น่าเสียใจ อ.แหววอาละวาดเอากับคุณพ่อเป็ดหลายรอบแล้วเหมือนกัน แต่ก็เข้าใจนะว่า คุณพ่อก็ทำเต็มที่ของคุณพ่อแล้วค่ะ พยายามจะยอมรับให้ได้ว่า บนพื้นที่บางแห่งในประเทศไทย กฎหมายมันไม่อาจศักดิ์สิทธิ์ ช้ำใจค่ะที่ต้องมาคิดว่า เรามันแค่นักวิชาการ จะเอื้อมมือไปช่วยชาวบ้าน ก็ทำได้ยากมากค่ะ ในสถานการณ์อย่างนี้ อดนึกไม่ได้ว่า มันน่าจะเล่นการเมืองนะ ...... แต่ก็แค่คิดค่ะ ......

                นึกอยากไปเดินเยี่ยมชาวบ้านที่สวนผึ้งเหมือนกัน เหมือนอย่างเมื่อก่อน แต่ก็ได้แต่คิดค่ะ ไม่ทราบเหมือนกันว่า พอเรากลับมา กทม. จะมีใครไปข่มขู่ชาวบ้านอีก ไม่รู้ ก็แล้วไป พอตอนนี้ ทราบแล้ว ก็เลยทำไม่ได้ หัวใจปวดร้าวทุกที ที่คิดถึงสวนผึ่ง........

                 คลิกตรงนี้ ถ้าอยากดูรูปอื่นๆ เกี่ยวกับพวกเราที่สวนผึ้ง