บันทึกเก่า

ท้องฟ้า เดือน น้ำค้าง

    เหม่อมองฟ้าวันนี้ฟ้าสีฟ้า

 เรียวใบหญ้ายิ้มพยักกวักลมหนาว

 ร่างสายหมอกทอดร่างโยงยางยาว

 น้ำค้างพราวปรายโปรยโรยละออง

     เด่นดวงดาวคืนแรมแจ่มกระจ่าง

  ลมครวญครางแผ่วพริ้วปลิวสลอน

  หมู่นกกาบินเลาะลงเกาะคอน

  อุ่นอกนอนแนบสนิทในนิทรา

     ปี 2549.. มิถุนา..ครา ค่ำ  มืด

เวลายืด..ยาดยาว..หนาวจริงหนอ

หมดเพื่อน..เชยชมฟ้า...น้ำตาคลอ

เคยหลอกล่อจะสอยจันทร์ให้ฉันเอย

                             มิถุนา  2550

       ลมเจ้าเอยพัดไปที่ใดหนอ

      ทิ้งคนรอเจ้าได้ไม่แลเหลียว

      ฉันคือกอ  มาลี  มีสีเดียว

     เลาะลดเลี้ยวรอมาลีหลากสีเอย

                             กันยายน  2529

   หนาว ..น้ำค้างยามเย็นไม่เห็นเพื่อน

   นั่งแอบเดือน  ดวงหมองมาร้องร่ำ

   เมื่อความทุกข์  ทับชีวาพาระกำ

   สุดชอกช้ำ โอ้ปากกามาพาไป

        ฟ้าวันนี้สีใสดูใหญ่กว้าง

     คิ้วรุ้งค้างเมฆสูรย์มุ่นหมอกเสย

     แย้มเสี้ยวเมฆยิ้มแดดสีแสดเอย

     หัตถ์ลมเชยเผยแก้มแพลมยิ้มพลัน

                                             ฤดูหนาว  ปี 2520

                   ริมแคว....

    ทั้งสองฝั่ง..ท้องฟ้า..คราหมอกฟุ้ง

    แจ่มจรุง..เจิดจรัส..จัดสวรรค์

    จันจิรา..คลายคลี่..ทุกวี่วัน

     จรจรัล..ลาลับ..ยังกลับมา

                             กุมภาพันธ์  2528

              ...ตา ต่อตา  มาประสบ

      พอได้พบ สบตา  พาประสาน

      ตาสบตา คล้ายล้อ ทรมาน

      กว่าจะพบ แววหวาน..สงสารตา

                              รับจ้าง..เขียนจดหมาย    2518