อบรมการรู้สติพิชิตทุกข์

เมื่อ 30/10/51 ได้เข้าอบรมเรื่อง การรู้สติพิชิตทุกข์ ซึ่งสอนโดยพระครูภาวนาโสภิต เจ้าอาวาสวัดพระยืน ต.เวียงยอง อ.เมือง จ.ลำพูน และพระครูโสภิตปุญญาคม มีเรื่องที่ประทับใจ 2 อย่าง
อย่างแรกท่านพระครูภาวนาโสภิต ได้เล่าให้ฟังว่า ท่านจะจัดทำบุญเพื่อจัดทำเสื้อยืดลงยันต์ปลุกเสกส่งไปให้ทหารที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ เนื่องจากท่านมีเพื่อนเป็นทหารที่ปฏิบัติหน้าที่แถบนั้น ซึ่งท่านได้ทราบจากเพื่อนคนนี้ว่า ทหารชายแดนใต้ขาดแคลนเสื้อยืด และของใช้ส่วนตัว (เช่นกางเกงใน...เป็นต้น) ซึ่งผมมองว่าเป็นสิ่งที่ดีที่จะได้ช่วยกันแสดงน้ำใจและร่วมสร้างสันติภาพสู่ภาคใต้เรา และยังสร้างขวัญกำลังใจแก่เจ้าหน้าที่ผู้เสียสละเพื่อบ้านเมืองอีกด้วย

อีกเรื่องที่ประทับใจคือเรื่องที่ท่านพระครูโสภิตปุญญาคม ได้เล่าถึงรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับพระเทวทัตในสมัยพระพุทธเจ้ายังทรงมีชีวิต อันที่จริงผมเคยได้ยินเรื่องพระเทวทัตมานานแล้ว แต่ทราบแค่เพียงว่า พระเทวทัตท่านได้ตามจองเวรต่อพระพุทธเจ้ามาหลายชาติ แล้วต่อมาท่านก็ได้บวชเป็นพระสงฆ์แต่ก็ยังไม่เลิกจองเวร จนท้ายที่สุดจึงถูกธรณีสูบ แต่รายละเอียดที่ได้ทราบเพิ่มเติมคือ ระหว่างที่เป็นพระสงฆ์อยู่นั้น พระเทวทัตได้พยายามตั้งตนเป็นใหญ่ในหมู่สงฆ์อยู่เสมอ อยู่มาวันหนึ่งพระเทวทัตได้มีความเห็นว่าพระสงฆ์ที่ฉันอาหารมังสวิรัตินั้นเป็นเรื่องดี จึงได้ไปทูลขอให้พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติให้พระสงฆ์ฉันได้แต่อาหารมังสวิรัติเท่านั้น แต่พระพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาต เนื่องจากทรงเล็งเห็นว่าในที่สุดแล้วจะก่อให้เกิดความเดือดร้อนกับสาธุชนทั่วไปที่จะต้องหาแต่อาหารมังสวิรัติมาถวาย ซึ่งในประเด็นนี้ผมตีความเอาว่า นี่เป็นหลักการปกครอง/การบริหารอีกอย่างหนึ่งขององค์พระศาสดา ซึ่งแม้ว่าการฉันอาหารมังสวิรัติเป็นเรื่องดีก็จริง แต่ก็ไม่ทรงออกกฎบังคับต่อผู้ที่ยังไม่มีความพร้อมที่จะปฏิบัติตามจนเป็นเหตุทำให้เดือนร้อน รวมทั้งไม่ยึดติดกับประเด็นเล็กเพียงเรื่องการฉันมังสวิรัติ จนละเลยหลักการใหญ่ของศาสนาที่จะให้ทุกฝ่ายอยู่ร่วมกันได้โดยสงบสุข