ธรรมะขำขำ


555

เทิดศักดิ์.....ด๊อกเตอร์หนุ่ม...ดีกรีเมืองนอกคนหนึ่ง..
เพิ่งเรียนจบมาใหม่ ๆ
จึงเดินทางกลับประเทศไทย...

ด้วยฐานะร่ำรวย..เรียกว่า..มีหน้ามีตาในสังคม..
จึงอยากไปออกเที่ยวเปิดหูเปิดตา..ที่ต่างจังหวัด..
ก็ขับรถเบ๊นซ์คันโปรด..ไปเที่ยวอย่างสบายใจ..
เผอิญ..คิดถึงเพื่อนเก่า..
จึงอยากไปเยี่ยม...

ด้วยความทุระกันดารของบ้านนอกเมืองนา...
ถนนหนทางก็ลำบาก..
ช่วงนั้นหน้าฝนพอดี...
จึงทำให้รถของเทิดศักดิ์..ติดหล่ม..ไม่สามารถขับต่อไปได้...
พยายามอยู่นานแต่ก็ไม่เป็นผล...

ก็พอดี..ได้เวลาเลิกงาน...กลับบ้านกลับช่อง..
ของพี่น้องชาวไร่-ชาวนา..

เผอิญลุงหมู....จูงคอยมาพอดี...
เทิดศักดิ์จึงร้องขอ..ขอความช่วยเหลือ..
>>>...แต่ด้วยกำลังของลุงหมู..กับเทิดศักดิ์...
>>>...ก็ไม่สามารถดันแรงรถให้ขึ้นหล่มได้...

ลุงหมู..จึงคิดหาตัวช่วย...
>>>......ได้การหละ...(เกิดไอเดียแบบชาวไร่ชาวนา)...
>>>...เดี๋ยวข้าให้...ไอ้ทุย..ของข้าช่วย..

ลุงหมูจึงผูกเชือกไว้ที่กันชนรถด้านหน้า...
พอผูกเสร็จ...
แกก็ร้องตะโกนเสียงดังว่า...
>>>...เอ้า...ไอ้ดำ...ออกแรงหน่อย..
>>>...ไอ้เผือก...เร็ว ๆ..ออกแรงโว้ย..
>>>...เอ้า...เจ้าทุย...ดึงอีกนิด...เกือบแล้ว...เกือบแล้ว..
ไม่ถึง 2 นาที...
เจ้าทุย..ก็สามารถดึงรถเบ๊นซ์ของเทิดศักดิ์ขึ้นจากหล่มได้...

พอรถขึ้นจากหล่มได้...
เทิดศักดิ์..ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า...
>>>...เอ๊ะ. !!!! ทำไม...ลุงหมูถึงได้เรียกชื่อควายตัวเดียวตั้งหลายชื่อ...?
>>>...เดี๋ยวเรียกไอ้ดำ..ไอ้เผือก..เจ้าทุย...???????

ลุงหมู...
>>>...อ๋อ...ที่ข้าเรียกมันหลายชื่อ...
>>>...มันไม่รู้..มันไม่เห็นหรอก...(มันตาบอด)...

>>>...สงสัย..เจ้าทุยมันคงคิดว่า...
>>>...คงมีควายเพื่อนมันอีกหลายตัวมาช่วย...(55555)...

==========================================

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..

คนเราไม่ใช่ว่าจะวัดที่ใบปริญญา..ว่าคุณจบมากี่ใบ..ระดับไหน..
แต่วัดกันที่คุณธรรม...ความมีน้ำใจ...
แม้ว่าลุงหมูแกจบแค่ ป. ๔ แต่แกก็มีน้ำใจ...และรู้จักแก้ปัญหา...
ในชีวิตของคนบ้างคน..บางครั้งเมื่อเจอปัญหา..ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้..
เหมือนเศษผงเล็ก ๆ ที่เข้าตาเรา...เรายังต้องอาศัยให้คนอื่นเขี่ยให้...
>>>...ดังนั้น..เวลามีปัญหา..เพื่อนของเราก็พร้อมมีน้ำใจแบ่งปันให้เสมอ...
>>>...อย่าลืม..ปรึกษาผู้รู้บ้าง...ไม่มีใครรู้ทั้งหมดทุกเรื่อง..
>>>...เรื่องบางเรื่อง...ลองถามเด็กอนุบาลดู...เราคิดได้ตอบได้..(จริง ๆๆ)...

ที่มา : เรื่องเล่า...หลวงตา..น้อย

คำสำคัญ (Tags): #vbac#samurai
หมายเลขบันทึก: 217216เขียนเมื่อ 17 ตุลาคม 2008 15:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:48 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

จริงด้วยค่ะ....เราไม่สามารถรู้หมดทุกอย่างในโลก  แต่จะพยายามอ่านให้มาเพื่อการเรียนรู้ใน โกทูโนว์ค่ะ....แลกเปลี่ยนเรียนรู้  เล่าสู่กันฟังกันอีกนะคะ

ยินดีต้อนรับสู่โกทูโนว์นะคะ

อ่านแล้วก็สนุกดีและก็มีสาระด้วยนะค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท