สุชาติ รองประธานสมัชชาเยาวชนชาวไทยภูเขา จ.น่าน แวะมาหาผมช่วงบ่ายวันนี้ มีหลายเรื่องที่เราได้ปรึกษาหารือกัน
เรื่องที่โดนใจและเห็นว่าควรได้บันทึกไว้ เกี่ยวกับการที่น้อง ม.5 มีปัญหาเกี่ยวกับเงินทองที่ใช้จ่ายเกี่ยวกับหอพักเดือนละ 600 บาท
ได้สอบถามประวัติการเรียนของน้องผู้หญิงที่สุชาติ เล่าให้ฟัง ทราบว่า ผลการเรียนอยู่แนวหน้า และพี่ ๆ เรียนอยู่ระดับมหาวิทยาลัย ครอบครัวมีภาระค่าใช้จ่ายมาก
ผมเองพูดกับสุชาติ ว่า ทำไมน้องคนนี้ไม่ไปอยู่หอพักที่ทางโรงเรียนจัดไว้ให้เพื่อการสงเคราะห์ ได้รับคำตอบจากสุชาติว่า น้องเล่าให้ฟังว่าที่หอกิจกรรมมาก ทำให้ไม่มีเวลาศึกษาตำรา
เรื่องทำนองที่เล่ามา ทำให้ผมฉุกคิดขึ้นมาว่า บ่อยครั้งที่การสงเคราะห์ กับการจะให้เด็กเยาวชนไปให้ถึงฝันของเขา ผู้ใหญ่แบบเรา ๆ มักไม่เข้าถึง หรือเข้าใจ เลยกลายเป็นคนละวัตถุประสงค์
ขณะที่ผู้ใหญ่ใจดีต้องการสงเคราะห์เด็กเยาวชน แต่เด็กเยาวชนที่เรียนดีกลับต้องการให้ผลการเรียนของเขาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เลยไม่อาจอยู่ในหอพักที่จัดไว้ให้เพื่อการสงเคราะห์นั้นได้