หายหัวไปไหน

          ออกไปเรียนรู้ที่ต่างจังหวัดมาหลายแห่งโคราช เรื่องดีก็มีมาก นครปฐมเมืองที่พุทธศาสนาเข้าแรกมีทุกโรงพยาบาล ทั้งหลวงพ่อเปิน สามพราน เมืองสุพรรณบุรีไม่ต้องพูดถึงเดิมบางนางบวช มีทุกหน่วยงาน ชัยภูมิ ไปเมื่อนำลดแล้วยังเห็นร่องรอยความเสียหายของทรัพย์สินแต่จิตใจผู้คนในโรงพยาบาลเปี่ยมไปด้วยความรักความเมตตา  หายไปเรียนรู้รอบนี้นานแสนนาน พยายามหาหนทางเข้ามาที่แหล่งพำนักเดิม ตามหาอยากสักหน่อย ได้ใช้ความพยายามสำเร็จจนได้
"สภาพจิตใจของเราต้องฝึกอีกมาย ฝึกไปเรื่อยๆ ฝึกแล้วได้เห็นความงดงามที่เกิดจากความพยายาม อย่างทุมเทของผู้คนที่อยู่ในระบบบริการสุขภาพ"
        วันแล้ววันเล่าเฝ้าแต่ถามใจตนเองว่า "เกิดอะไรขึ้นหนอ ผู้คนในระบบบริการสุขภาพของเราเอาแต่สิ่งไม่ดีมาตอกยำจิตใจของเราและพวกเรากันเอง"
         ความงดงาม ความดีงาม เกิดขึ้นตลอดเวลาเรามองไม่เห็น ทำอย่างไรเราถึงจะมองเห็น
พอเราได้กลับมาเฝ้าระวังจิตใจของเราไม่ให้มันเตลิดไปไกล และวอกแวก จับจิตมาผูกเอาไว้ที่ลมหายใจเรา พร้อมเริ่มค้นหาความดีงามออกไปจากใจของเรา
         เรื่องราวดีๆเกิดมากมาย ในระบบบริการสุขภาพของเรา เอาชื่นชมยินดีจัดเก็บเป็น KM ก็ได้ เอาเยียวยาเมื่อทุกข์
ผมไปทำแบบนี้มาครับ