กุหลาบสีแดง
กุหลาบสีแดง
กุหลาบสีแดง...
คือ..ดอกไม้สุดโปรดของเธอ
และเธอก็ชื่อ...โรส
ซึ่งหมายถึง..กุหลาบ..ด้วย
ทุกปี..สามีของเธอ
จะส่งดอกกุหลาบผูกโบว์น่ารักให้
แม้กระทั่งปีที่เขาตายจากไป
เธอก็ยังได้รับดอกกุหลาบ
ซึ่งมาส่งที่หน้าบ้าน
การ์ดที่แนบมาเขียนไว้ว่า
"ที่รักของผม"
เหมือนกับหลาย ๆ ปี
ก่อนหน้านี้
แต่ละปีที่เขาส่งดอกกุหลาบให้เธอ
เขาจะเขียนว่า
"ปีนี้ผมรักคุณ...มากกว่าที่ผมเคยรัก..เมื่อปีก่อน
เพราะความรักของผม..เติบโดขึ้นทุกปีที่ผ่านไป"
เธอรู้ว่า
นี่คือกุหลาบช่อสุดท้ายแล้ว..
ที่เธอจะได้รับ
เธอคิดว่า..
เขาคงสั่งดอกไม้ล่วงหน้า
ก่อนถึงวันวาเลนไทน์
โดยที่เขาไม่รู้ว่า...เขาจะจากไป
เขามักจะทำอะไร..เอาไว้ล่วงหน้าเสมอ
เพื่อที่จะได้ไม่พลาด
แม้ว่าเขาจะงานยุ่งแค่ไหนก็ตาม
เธอตัดก้านกุหลาบ
แล้วจัดมันลงในแจกันสุดพิเศษ
วางไว้..ข้างภาพถ่ายใบหน้าเปื้อนยิ้มของสามี
นั่งลงบนเก้าอี้ตัวโปรดของเขา
เนิ่นนานนับชั่วโมง
จ้องมองภาพถ่ายของเขา
ที่มีดอกกุหลาบอยู่ด้านข้าง
หนึ่งปีผ่านไป
มันยากมาก
สำหรับการที่ต้องอยู่คนเดียว
โชคชะตา..บันดาลให้เธอ
ต้องกลายเป็นคนอ้างว้าง-เปล่าเปลี่ยว
แล้วกริ่งประตูก็ดังขึ้น
เหมือนวันวาเลนไทน์ปีก่อน ๆ
เมื่อเธอเปิดประตู
ก็พบกุหลาบแดงวางอยู่ที่หน้าประตู
เธอนำมันเข้ามาในบ้าน
และรู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้รับ
ในที่สุด
เธอก็กดโทรศัพท์ไปที่ร้านดอกไม้
เมื่อเจ้าของร้านมารับสาย
เธอจึงถามเขาว่า
"ทำไมถึงมีคนส่งดอกไม้ให้ฉันล่ะ"
ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวด
"ผมทราบว่า..
สามีของคุณจากคุณไปเมื่อปีที่แล้ว"
เจ้าของร้านตอบ
"และผมก็รู้ว่า...คุณต้องโทรมา
และอยากรู้ว่า...ใครส่งดอกไม้ไปให้คุณ"
"ดอกไม้ที่คุณได้รับวันนี้
ชำระเงินล่วงหน้าเรียบร้อยแล้วครับ
สามีคุณ...เป็นคนสั่งดอกไม้
โดยเตรียมการไว้ล่วงหน้า
ผมยังมีคำสั่งซื้อดอกไม้จากเขา
เก็บเอาไว้ในแฟ้มอีก
ผมได้รับคำสั่งให้ส่งดอกไม้ให้คุณทุกปี
ยังมีอีกเรื่องนะครับ
ที่ผมคิดว่าคุณควรจะทราบ
เขาเขียนการ์ดพิเศษเอาไว้ให้คุณใบหนึ่ง
เมื่อหลายปีที่แล้ว
และเขาต้องการให้ผมส่งการ์ดนี้แก่คุณ
ในปีถัดจากปีที่เขาจากคุณไปแล้ว"
เธอกล่าวขอบคุณเจ้าของร้านดอกไม้
แล้ววางโทรศัพท์
น้ำตาไหลอาบแก้ม
นิ้วของเธอสั่นระริก
ขณะเอื้อมมือไปหยิบการ์ดใบนั้น
บนการ์ดมีลายมือของเขา..ที่เขียนถึงเธอ
แล้วเธอก็เริ่มอ่านมันอย่างเงียบ ๆ
ในการ์ดเขียนว่า
"หวัดดีจ้ะที่รัก
ถึงตอนนี้ผมได้จากคุณไปหนึ่งปีแล้ว
หวังว่า..มันคงไม่ทำให้คุณรู้สึกเหนื่อยเกินไป
ในการต่อสู้กับปีที่ผ่านมานะ
ผมรู้ว่าคุณคงรู้สึกอ้างว้างและเจ็บปวด
ถ้าเป็นผมก็คงรู้สึกไม่ต่างจากคุณ
ความรักของเราสองคน
ทำให้ทุกสิ่งในชีวิตดูงดงามไปหมด
ผมรักคุณมาก..เกินกว่าที่จะบรรยายได้
คุณคือภรรยาที่สมบูรณ์แบบ
คุณเป็นทั้งเพื่อนและคนรัก
คุณเติมชีวิตผมให้เต็ม
ผมรู้ว่ามันเพิ่งผ่านไปได้แค่ปีเดียว
แต่ผมไม่อยากให้คุณตกอยู่ในความเศร้า
ผมอยากให้คุณมีความสุข
แม้กระทั่งเวลาที่คุณหลั่งน้ำตา
และนี่คือเหตุผลว่า..
ทำไมผมจะยังคงส่งดอกไม้ให้คุณ
ต่อจากนี้อีกหลายปี
เมื่อคุณได้รับดอกกุหลาบ
ผมอยากให้คุณนึกถึงความสุข
ตลอดระยะเวลาที่เราได้รักกัน
ผมรักคุณเสมอ
และรู้ว่ามันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป
แต่ที่รัก ..
คุณต้องต่อสู้ต่อไป
ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป
ได้โปรดมองหาความสุข
ตลอดวันเวลาที่คุณยังมีชีวิตอยู่
ผมรู้ว่ามันไม่ง่าย
หากหวังว่าคุณคงไปถึงมันได้สักวัน
กุหลาบจะส่งถึงคุณทุกปี
และจะหยุดส่ง
ก็ต่อเมื่อ..
คนที่มาส่งดอกไม้เคาะประตูแล้ว
ไม่มีใครมาเปิดรับ
เขาจะมาส่งห้าครั้งในวันนั้น
เผื่อว่าคุณจะออกไปธุระข้างนอก
หากครบห้าครั้งแล้ว
ยังมอบดอกกุกลาบให้คุณไม่ได้
เขาจะรู้เองว่า
ต้องนำดอกไม้
ไปยังสถานที่ที่ผมสั่งเอาไว้
ดอกกุหลาบจะวางลง
บนที่ที่เราจะได้อยู่ร่วมกันอีกครั้ง....ชั่วนิรันดร์"
ความเห็น (1)
ฮือ ๆ เศร้าง่ะ ...... รักแท้ยังมีอยู่จริง ๆ เนอะ .....