กว่าจะได้เขียนลงบันทึกเรื่องราวก็กลายเป็นอดีตไปแล้ว (น้ำท่วม)

        กว่าจะได้เขียนลงบันทึกเรื่องราวก็กลายเป็นอดีตไปแล้ว  แต่อย่างไรบางทีเรื่องที่เป็นอดีต  ทำให้ต้องให้ความสำคัญยิ่งขึ้น  กลายเป็นเรื่องใหม่ขึ้นเท่าตัวอีก  เริ่มต้นด้วยท่าน  ผอ.รร.บ้านดอนนา

ท่านกำลังโทรขอความช่วยเหลือครับ

จุดแรกที่เราลงพื้นที่  ถามทุกข์  สูข  ชาวบ้านครับ

สัมภาษณ์หน่อยครับเพื่อทำคลิป  เสนอ

ลงเรือสำรวจพื้นที่

ลงถึงพื้นที่แล้ว สอบถามข้อมูล

ช่วยกันติดตั้งเครื่องยนต์เพื่อใช้ในภาระกิจน้ำท่วม

เมนูอาหารเที่ยงที่บ้านห้วยชัน  ครับ

ช่วงเดินทางกลับแวะที่โรงเรียน

หลังจากนั้นช่วงบ่าย  3  โมง  ก็เป็นบรรยากาศที่เราผู้นำองค์กรนิสิตและกลุ่มไหล 

ตั้งวงคุยกันในห้องประชุมกองกิจการนิสิต 

หารือการวางแนวทางช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม 

มีหลายองค์กรนิสิตที่เขามาช่วยเหลือ 

มีภาพบรรยากาศมาให้ชมครับ  เรื่องภัยน้ำท่วม  ผมเคยคิดว่าเรื่องเหล่านี้  แบบนี้  ใครๆก็ไม่อยากจะพบและเจอเกิดขึ้นมาที่ไร  ความเสียหายเกินกล่าวได้

 

แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมได้เรียนรู้คือภาพของมดดำ  กิ้งกือ  จิ้งหรีด  ปู  แมงมุม  หนีตายจากน้ำมาเกาะบนต้นไม้  ใบไม้  เดียวกัน 

เพื่อความอยู่รอดแต่ไม่มีใครร้ายต่อกัน  อยากให้คนที่ทำให้ชาติเดือดร้อนมาเห็นภาพนี้ครับ

 

[สาดตาจาน]

สวัสดีครับพี่ก้อง

เป็นกิจกรรมที่ดีมากเลยครับ

รู้สึกว่าเป็นโปรกเจ็กใหญ่สำหรับกลุ่มไหลเราเลยทีเดียว

ทำแล้วรู้สึกสบายใจครับ

อิ่มบุญอิ่มใจด้วย

อิอิ...ขอล๊า...เก๋ๆ