จิราภรณ์ เพชรปัญญา


ครั้งหนึ่งที่ไม่มีวันลืม
ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครมาสนใจชีวิตความเป็นอยู่ของครูกระจอกกระจอกคนหนึ่ง ซึ่งชีวิตมีแต่งานๆๆๆที่ต้องเสียสละทั้งเวลาและทรัพย์ส่วนตัว   ทำงานหนักเงินเดือนน้อย เพื่อนฝูงที่คบๆกันกันก็เสียเปรียบเขาเป็นส่วนใหญ่  เมื่อครั้งที่เปลี่ยนผู้บริหารคนใหม่เคยถูกลืมและไม่มีใครจะมาสนใจ  ถูกปลดทุกตำแหน่ง เพื่อนร่วมงานที่ไม่เคยรุ่งเรืองรวมตัวต่อต้านไปเป็นฝ่ายของผู้บริหารปล่อยให้เราเดียวดาย มีเพือนพูดคุยด้วยน้อย คนที่เคยมาของความช่วยเหลือไปทักเขาเขาก็ไม่เวลาพูดด้วย  ถูกปลดเกือบทุกตำแหน่ง   เลยต้องผันตัวเองไปสู่ครูผู้สอนอย่างจริงจังทิ้งภาระต่างๆให้คนที่เขาอยากจะทำให้เขาไป  ปลีกเวลามาเล่าเรียนศึกษาป.โท  ก็มีโลกทัศน์กว้างไกลไปอีกแบบ  เหลียวหลังดูเพื่อนร่วมงานที่โรงเรียนมานั่งนึกดูทำไมถึงคิดอะไรไม่เข้าท่าเลย ชิงดีชิงเด่น   แต่ไม่เคยคิดปรับปรุงตัวเองเลย   เราคาดหวังว่าการเรียนที่สูงขึ้นจะปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตและแนวคิดใหม่ๆให้กับตัวเอง  แต่เรียนป.โทก็ไม่เบาเลยทำให้เราเครียดเป็นระยะแต่เอาละน่ายังไงๆก็ต้องให้จบให้ได้  อย่างน้อยการปลีกตัวออกจากโรงเรียนและงานเก่ามันน่าจะสร้างอะไรใหม่ให้ตัวเองได้บ้าง   เรียนมาได้ 1 ปีมีกำลังมากหขึ้นเพราะผลงานอาจารย์3  ปรากฏขึ้นชีวิตก็ผกผันมีคนมาแสดงความยินดีมากมายจนหายเหนื่อยศัตรูกลับมาดีด้วยอย่างน่าแปลกใจ  ต้องหวนคิดอยู่เสมอว่าจะมาไม้ไหนอีกน่ะ  โชดก็เข้าข้างถูกหวยรวยเบอร์อย่างสมำเสมอจนคนรอบข้าอิจฉา  นี้ก็เหลืออย่างเดียวที่คาดหวังคืออยากให้แม่เห็นเรารับปรฺญญารอบที่ 2 อีกครั้ง
หมายเลขบันทึก: 20859เขียนเมื่อ 25 มีนาคม 2006 16:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม 2012 20:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
เป็นกำลังใจให้ ศิษย์ร่วมสำนักนะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์จิราภรณ์นะครับที่ ในฐานะผมเป็นลูกศิษย์คนหนึ่งที่เคยเรียนกับอาจารย์มา และได้ความรู้มากมายจนถึงวันนี้คำพูดทุกคำพูดของอาจารย์ ที่เปรี่ยมด้วยพลัง ยังตราตรีงอยู่ในความทรงจำของผมตลอดมา อาจารย์จิราภรณ์มีพระคุณกับผมตอนที่ผมโดนรถชน อาจารย์ช่วยเงินผมในการรักษาพยาบาล ผมยังไม่มีโอกาสตอบแทนบุญคุณอาจารย์เลย เอาเป็นว่าผมจะจำคำสั่งสอนของอาจารย์ เป็นคนดี และช่วยเหลือสังคมให้ดีที่สุดครับ ด้วยความสามารถของผม เท่าที่ทำได้ครับ ขอให้อาจารย์มีความสุข ปราสจากโรคาภัยทั้งหลายทั้งปวง มั่งมีเงินทองยิ่งขึ้นๆ และอยู่กับครอบครับอย่างมีความสุขครับบบ

กราบสวัสดีครับ ป้าติ๋ม...

นี่ ราฟเอง ประเสริฐ จำได้เปล่า ฮ่าๆคิดถึงป้าติ๋มนะ

ไม่รู้จะทำอะไรลองพิมพ์ นามสกุลตัวเองดูอ่ะ ก็เลยเห็นบล็อกป้านี่แหละ

มีความสุขดีมั้ย หวังว่าคงสบายดีนะครับ

แค่นี้แหละ หิวข้าว ฮ่าๆๆ

สวัสดีเจ้าครูติ๋ม  ครูผู้พี่ที่เป็นต้นแบบอยากเป็นครู  แต่ไม่ได้เป็น ได้เป็นผู้คุมแทน  สมอยากที่ตอน ม. 3 ไปรำให้นักโทษเรือนจำแม่สอดดู เห็นคุกสะอาดแล้วอยากอยู่คุก ตอนนี้สมอยากแล้วเจ้า  ได้อยู่คุกแต้ๆแล้วจะต้องอยู่ไปอีกเกือบซาวปี๋ ฮักครูติ๋มกับครูนงเยาว์(เรือน)  บ่เสื่อมคลายเจ้า   จากญิ๋งตุ๋ย  ม. 6 รุ่นแรก

สวัสดีค่ะ อาจารย์ที่น่ารักของหนู คิดถึง ที่สุดค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท