จิราภรณ์ เพชรปัญญา

ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครมาสนใจชีวิตความเป็นอยู่ของครูกระจอกกระจอกคนหนึ่ง ซึ่งชีวิตมีแต่งานๆๆๆที่ต้องเสียสละทั้งเวลาและทรัพย์ส่วนตัว   ทำงานหนักเงินเดือนน้อย เพื่อนฝูงที่คบๆกันกันก็เสียเปรียบเขาเป็นส่วนใหญ่  เมื่อครั้งที่เปลี่ยนผู้บริหารคนใหม่เคยถูกลืมและไม่มีใครจะมาสนใจ  ถูกปลดทุกตำแหน่ง เพื่อนร่วมงานที่ไม่เคยรุ่งเรืองรวมตัวต่อต้านไปเป็นฝ่ายของผู้บริหารปล่อยให้เราเดียวดาย มีเพือนพูดคุยด้วยน้อย คนที่เคยมาของความช่วยเหลือไปทักเขาเขาก็ไม่เวลาพูดด้วย  ถูกปลดเกือบทุกตำแหน่ง   เลยต้องผันตัวเองไปสู่ครูผู้สอนอย่างจริงจังทิ้งภาระต่างๆให้คนที่เขาอยากจะทำให้เขาไป  ปลีกเวลามาเล่าเรียนศึกษาป.โท  ก็มีโลกทัศน์กว้างไกลไปอีกแบบ  เหลียวหลังดูเพื่อนร่วมงานที่โรงเรียนมานั่งนึกดูทำไมถึงคิดอะไรไม่เข้าท่าเลย ชิงดีชิงเด่น   แต่ไม่เคยคิดปรับปรุงตัวเองเลย   เราคาดหวังว่าการเรียนที่สูงขึ้นจะปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตและแนวคิดใหม่ๆให้กับตัวเอง  แต่เรียนป.โทก็ไม่เบาเลยทำให้เราเครียดเป็นระยะแต่เอาละน่ายังไงๆก็ต้องให้จบให้ได้  อย่างน้อยการปลีกตัวออกจากโรงเรียนและงานเก่ามันน่าจะสร้างอะไรใหม่ให้ตัวเองได้บ้าง   เรียนมาได้ 1 ปีมีกำลังมากหขึ้นเพราะผลงานอาจารย์3  ปรากฏขึ้นชีวิตก็ผกผันมีคนมาแสดงความยินดีมากมายจนหายเหนื่อยศัตรูกลับมาดีด้วยอย่างน่าแปลกใจ  ต้องหวนคิดอยู่เสมอว่าจะมาไม้ไหนอีกน่ะ  โชดก็เข้าข้างถูกหวยรวยเบอร์อย่างสมำเสมอจนคนรอบข้าอิจฉา  นี้ก็เหลืออย่างเดียวที่คาดหวังคืออยากให้แม่เห็นเรารับปรฺญญารอบที่ 2 อีกครั้ง