ทำงานมาเป็นสิบๆ ปี เมื่อถึงคราวที่ต้องเลือกชีวิตการงาน กับครอบครัว และแล้ว เราก็เลือก "ครอบครัว" คำว่า "ตกงาน" ก็มาเกิดกับเราซะงั้น เอ๊ะ หรือไม่ได้ตกงานกันแน่ เพราะเราต้องมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว แต่ คนเราเคยทำงานสำนักงาน ทำงานนอกบ้าน อยู่ๆ ต้องมาอยู่บ้านเป็นแม่บ้าน ไม่มีเพื่อน ไม่มีใคร วันๆๆ ก็ทำแต่งานบ้านที่ ไม่มีวันจบสิ้น รู้สึกเหงาเหมือนกันนะ อยากออกไปทำงานนอกบ้านเหมือนเคย แต่ เอ้อ สมัยนี้ก็หางานยากเหมือนตอนเรียนจบปริญญาตรี (เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว) เพิ่งรู้นะเนี่ยว่า ชีวิตของคนตกงานน่ะ เป็นอย่างนี้เองเหรอ รู้สึกเหมือนว่าชีวิตอยู่ไปวันๆ ไร้สาระจังเลย เศร้าๆๆๆๆ.... แต่ก็ต้องยอมรับในสิ่งที่เลือกซินะ
สิ่งไหนเลือกแล้ว สิ่งนั้นย่อมดีที่สุดค่ะ...
คณะสหเวชศาสตร์ ม.นเรศวร เปิดรับนักวิเคราะห์นโยบายและแผน หมดเขต 22 ต.ค. 51 ครับ