12 สิงหาคม 2551 วันแม่แห่งชาติ
“ แม่ ” คำนี้มีอานุภาพยิ่งใหญ่ในใจลูกทุกคน จนยากที่จะเปรียบเทียบได้ กับทุกสรรพสิ่งในโลก ดังคำขวัญที่สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ได้พระราชทานไว้ว่า “แม่เป็นพระอรหันต์ของลูก คนที่เที่ยววิ่งหาพระเพื่อกราบไหว้พระอรหันต์ อย่าลืมว่ามีพระอรหันต์อยู่กับตัวแล้ว ควรปฏิบัติต่อแม่อย่าให้บกพร่องได้” พระคุณของแม่อันประกอบไปด้วยความรักที่มีต่อลูกอย่างสุดหัวใจเช่นนี้ คงไม่ยากจนเกินไปนัก หากเอ่ยคำว่า “รัก” ให้แม่ได้ชื่นใจบ้าง เพราะคุณอาจโชคดีกว่าหลาย ๆ คนที่ได้เพียงแต่รำลึกถึงพระคุณแม่ ผ่านภาพและเงาที่ตราตรึงไว้ในความทรงจำเท่านั้นว่า “ลูกรักแม่”
คำสั้นๆที่มากด้วยความหมาย น้ำตาแม่ไหลใช่ใจเจ็บ มิอาจเก็บเอาไว้ให้ลูกเห็น ลูกกี่คนทนเลี้ยงได้ไม่ทุกข์หนัก เท่าลูกรักประพฤติตนเป็นคนชั่ว ลูกจะหมั่นทำความดีทำสิ่งชอบ แม่จ๋าแม่แม่ช่วยตอบลูกได้ไหม โอ้จะหารักใดในโลกหล้า เทียบสูงค่าเท่ารักแท้แม่มอบให้ จากนี้ไป... คงมีเพียงความรักลูกแทนตอบ ....ลมหายใจที่มีจะขอทดแทนคุณ....
แม่
ถึงลำบากตรากตรำแสนลำเค็ญ แค่ได้เห็นลูกมีสุขก็สุขใจ
ลูกกี่คนทนเลี้ยงได้ไม่หมองมัว ไม่โศกเศร้าเท่าลูกตัวชั่วระยำ
ลูกทำดีได้ดีต้องดีแน่ ลูกที่แท้ทำดีได้ไม่ถลำ
ลูกทำชั่วได้ชั่วก่อเวรกรรม แม่ชอกช้ำเพราะรักลูก...หมดหัวใจ
ไยแม่เฝ้ารักลูกผูกดวงใจ ลูกดีชั่วอย่างไรรักไม่คลาย
หัวใจแม่เป็นไฉนไยผ่องผุด หลั่งรักแท้บริสุทธิ์ไม่ขาดสาย
เฝ้าพันผูกตั้งแต่ลูกกำเนิดกาย จนลูกตายรักของแม่...ไม่แปรเอย
จักสรรหาสักหมื่นพันถ้อยคำใด บรรยายหมดพระคุณแม่นั้นไม่มี
จะขอมอบดูแลแม่ไม่หน่ายหนี จวบวันนี้ตราบจนลูกสิ้นชีวี
ไม่มีความเห็น