...นึกถึงสมัยเรียน ป.ตรี ...เรื่องการตั้งคำถาม....เพื่อนคนหนึ่ง...ถามว่า ...ทำไมต้องมีวันจันทร์...เออ เนาะ...ทำไมต้องมีวันจันทร์...เพื่อเริ่มต้นทำงานเหรอ...หรือเพื่ออะไร...แต่เช้าวันจันทร์เป็นเช้าที่ขี้เกียจ และแสนทรมานเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน...เหมือนเช้านี้...เช้าวันจันทร์...
เช้าวันจันทร์...ตื่นมาด้วยอาการนอนไม่อิ่ม...เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ...เป็นบ้า..อ่ะ...หรือก็ไม่คือนะ...ก็หลับอยู่บ้าง...แต่เป็นหลับ ๆ ตื่น ๆ ...หรือไม่มี.....ให้กอด....อ่ะป่าว...ไม่แน่ใจ...
กว่าจะขุดตัวเองออกจากบ้านมาทำงานได้...ถึงที่ทำงาน...ประเทศไทยพอดี....ก้าวแรก...โดนบ่นอ่ะ....เช้าวันจันทร์...
นึกถึงงาน...พาลจะอ้วก...เหมือนเริ่มท้องอ่อน ๆ ...ไม่อยากบรรยายถึงคำว่างาน....เพราะมันคืองาน...คือสิ่งที่ต้องทำ...ไม่ทำคือไม่เสร็จ...ทุกอย่างมีตราของความรับผิด...ชอบ...ติดอยู่..
เอ้าเริ่มต้นทำงานกันดีกว่า...สำหรับเช้าวันจันทร์...
ไม่มีความเห็น