ต่อเนื่องจากบันทึก ที่..1) และ ที..2) เมื่อใกล้ครบเวลาสองชั่วโมง ความล้าก็เริ่มมาเยือน แต่พี่เม่ยยังค้างคาใจอยู่อีกหนึ่งเรื่องที่พอจะจับประเด็นได้ ก็คือ มักจะมีคำถามจากหลายๆคนในภาควิชาของเรา ว่า "ทำ ISO ไปแล้วจะได้อะไรบ้าง"...
ทั้งๆที่ กรรมการ "ไอโซ" ก็ได้มีการประชาสัมพันธ์ สื่อสารทำความเข้าใจ ถึงวัตถุประสงค์ในการดำเนินงานเพื่อขอรับรองมาตรฐาน ISO15189 มาโดยตลอด แต่การที่พวกเรา (บุคลากรของภาควิชาพยา-ธิ) ยังไม่เคยมี อุดมการณ์?..ค่านิยม?..หรือ value?.. ที่เราร่วมกันกำหนดขึ้นมาเลยค่ะ ทำให้การสื่อความคิด สื่อเป้าหมายของงาน ไม่ได้ชัดเจน
ประเด็นนี้พี่เม่ยขอยกตัวอย่าง หน่วยฮีมาโต (ที่แสนจะหรรษาไปได้ทุกเรื่อง) พวกเรามีอุดมการณ์ร่วมกันอย่างหนึ่งคือ "เราทำเพื่อคนไข้" (อุดมการณ์นี้ได้มาโดยที่ไม่ต้องมีการถาม..ตอบ..กันเลยค่ะ พี่เม่ยใช้ ความรู้สึก..และ..การกระทำ ของทุกคนเป็นตัวกำหนด) เมื่อเรามีอุดมการณ์ร่วมกัน จะทำอะไรก็จะเป็นไปในทิศทางเดียวกันได้..ง่ายขึ้น
เมื่อเปิดประเด็นเรื่องนี้ ท่าน CKO ก็แจ้งว่า ได้มีไอเดียที่จะ ระดมสมองเพื่อหาวิธีสร้างค่านิยม สร้างคุณค่าของภาควิชา อยู่พอดีเลย..ไม่ต้องเป็นกังวลค่ะ อีกไม่นานเราจะมีอุดมการณ์ร่วมกันทั้งภาควิชาแล้ว ถึงตอนนั้นจะทำอะไรก็คงจะสื่อกันได้ง่ายขึ้น
...และแล้วทุกคนในที่ประชุม ก็พร้อมใจกันส่งมอบภารกิจ การคิดกิจกรรมระดมสมองเพื่อกำหนด ค่านิยม ของชาวพยา-ธิ ให้ท่าน CKO โดยพร้อมเพรียงกัน ด้วยสายตาและรอยยิ้ม...ก่อนที่จะแยกย้ายกันออกจากห้องประชุมในเวลา 15.20 น.