ร่วมกันสรรค์สร้าง เพื่อหนทางอันยาวไกล
สร้างชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต่อลมหายใจให้ธรรมชาติ
นี่เป็นคำขวัญของชมรมของข้าพเจ้า ก็หลังจากที่ข้าพเจ้าได้ตัดสินใจเข้ามาอยู่ชมรมนี้ รวมปีนี้ก็ปาเข้าไป 3 แล้วสิ ถือได้ว่าเป็นรุ่นแรกที่ได้เข้ามา มีสมาชิกเข้าใหม่ประมาณ 9-10 คนเห็นจะได้ มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้นเลย ผู้ชายมีแค่ 2-3 คน รวมกับรุ่นพี่ชมรมก็ประมาณ 20 คน เราเริ่มจากชมรมเล็กๆ ที่ก่อตั้งจากรุ่นพี่ที่มีอุดมการณ์เดียวกัน จึงถือกำเนิดขึ้นวันที่ 15 สิงหาคม 2549 ชมรมสานฝันคนสร้างป่า
ด้วยเริ่มแรกหนทางที่พวกเราเดิน เต็มไปด้วยอุปสรรค จนเกือบต้องยุบชมรม แต่พวกเราก็ถากถางขวากหนามนั้น จนผ่านมาได้ด้วยดี และก็ได้เริ่มเติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ เริ่มสมาชิกที่เพิ่มขึ้น มีคนส่งต่องานเริ่มที่จะมีผลงานออกสู้สายตาบ้างแล้ว ทำให้เขาได้รู้จักชมรมบ้างแล้ว แต่กว่าจะมาถึงทุกวันนี้ ข้าพเจ้าก็อยากจะขอขอบคุณ พี่เบส คนที่เคยบอกเล่าสิ่งต่างๆ ให้ได้เรียนรู้ จนสามารถที่จะกล้าที่จะเริ่มหัดเดินไปสู้หนทางที่เราไม่คุ้นชินต่อไป ตอนนี้ก็ถือว่าได้รับน้องชมรมไปเรียบร้อยแล้ว ข้าพเจ้ายังไม่ได้เห็นหน้าน้องเท่าไรเลย เพราะวันนั้นไม่ได้ไป..อิอิ แต่คงจะได้เจอเร็วนี้แหละ
เยี่ยมครับเป็นบันทึกแรกที่เยี่ยมมาก....เป็นกำลังใจให้ครับ
หวัดดีจ้าน้องนาง
ดีใจนะที่น้องมีบล็อกเป็นของตัวเองแล้ว
เป็นกำลังใจให้เสอนะจ๊ะ
ขอบคุณค่ะ ลืมวิธีเอารูปลงแล้วค่ะน้านุ้ย บอกหน่อยน่ะค่ะ
แวะมาให้กำลังใจ
พี่เผ้ามองชมรมเรื่อยมา เห็นการก่อเกิดและวิกฤตในช่วงต้น และเคยเข้าไปปลุกเร้ามาบ้าง
การก้าวพ้นวิกฤตมาได้ ถือเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ ที่เหลือก็คือการสร้างตัวตนให้เข้มแข็ง.. และมีจุดยืนของการขับเคลื่อนองค์กร
พี่เป็นกำลังใจให้นะครับ
ดีใจมากๆครับ ที่เปิดเข้ามาเจอและมีโอกาศได้อ่านและซึมซับสายเลือดความเป็นพี่น้อง แต่ไม่รู้ว่ามันสายไปหรือเปล่า ไม่รู้ว่าพี่นางยังเล่นอยู่หรือเปล่า ถ้ายังงัยก็ส่งข่าวน้องๆบ้างน่ะครับ