การสอนภาษาอังกฤษที่ ดร.ยาเอล เบจาราโน (Dr. Yael Bejarano) นักการศึกษาชาวอิสราเอลได้สร้างเป็นหลักสูตรที่ผ่านการศึกษาวิจัยและได้รับความนิยมใช้อย่างแพร่หลายในประเทศอิสราเอลและประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองอีกมากมายหลายประเทศนี้คือหลักสูตร My First English Adventure เป็นหลักสูตรการสอนที่ยึดทฤษฎีการเรียนรู้ 3 แนวคิดทฤษฎีใหญ่ๆได้แก่
1. แนวคิดทฤษฎีของเพียเจต์ (Piaget) ที่กล่าวไว้ว่าการเรียนรู้ของคนเรานั้น เป็นการเรียนรู้ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5 เป็นการผสมผสานการรับรู้สิ่งใหม่ๆเข้ากับความรู้เดิม เกิดการตีความหมายใหม่อีกครั้งหนึ่ง จนเกิดเป็นความรู้ใหม่ขึ้นมา
2. แนวคิดทฤษฎีของไวกอตสกี้ (Vygotsky) ซึ่งกล่าวไว้ว่าการเรียนรู้ของคนเรานั้นมีขอบเขต และขอบเขตของการเรียนรู้นั้นสามารถขยายตัวออกไปได้ถ้าได้รับการกระตุ้นเสริมอย่างถูกวิธี
3. แนวคิดทฤษฎีของบรูเนอร์ (Bruner) ที่กล่าวถึงเรียนรู้ไปทีละลำดับขั้น อาศัยการสร้างความช่วยเหลือดุจดังการใช้ "นั่งร้าน" ในการก่อสร้างอาคาร และบรูเนอร์กล่าวว่า "ภาษาเป็นเครื่องมือสำคัญของการพัฒนาสติปัญญา"
แนวคิดทฤษฎีทั้ง 3 สามารถนำมาผสมผสานเข้าด้วยกันได้ในลักษณะดังนี้
EA
ก. เพียเจต์ ข. ไวกอตสกี ค. บรูเนอร์
การแก้ปัญหา การเรียนรู้ไปทีละลำดับขั้น
การสร้างองค์ความรู้ การกระทำเป็นกิจวัตร
การใช้ประสาทสัมผัสทั้ง 5
ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม
การเรียนรู้แบบร่วมมือกัน
การขยายขอบเขตของการเรียนรู้
ดร.ยาเอลเชื่อในแนวคิดทฤษฎีการอ่านของ ริชาร์ด ทักเกอร์ (Richard Tucker) ที่กล่าวว่ายิ่งเริ่มต้นได้เร็วเพียงใดก็ส่งผลได้ดีกว่าเพียงนั้น และในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจน เนื้อหาในการจัดการเรียนการสอนต้องเหมาะสม ครอบคลุมทั้งด้านเนื้อหาความรู้และจิตพิสัย มีการนำเสนอด้วยเทคนิคที่เหมาะสมโดยใช้วัสดุอุปกรณ์ที่หลากหลาย เมื่อนำแนวคิดทฤษฎีทั้งหลายที่กล่าวข้างต้น มาประยุกต์เข้ากับแนวทางในการจัดการเรียนการสอนว่า จะสอนอะไร (What) และสอนอย่างไร (How)แล้ว ก็เกิดเป็นวิธีการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ เป็นภาษาที่สองอย่างเป็นธรรมชาติ เป็นการเรียนรู้ไปตามลำดับขั้นดังนี้
1. เป็นการเรียนรู้ระดับการฟังและพูด (Oral/Aural) เป็นการเริ่มต้นเรียนรู้คำศัพท์และการสื่อสารด้วยภาษาพูด เป็นการพัฒนาทักษะการฟัง พูด และสื่อความหมาย
2. ระยะที่สองนี้เป็นการเรียนรู้ภาษาอย่างเป็นธรรมชาติ (Emergent Literacy Skill & Phonemic Awareness) ทักษะทางภาษาและการตระหนักรู้ในเรื่องของการออกเสียงจะเกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ เด็กๆเข้าใจในแนวคิดและเนื้อหาของนิทาน สามารถคาดคะเนเรื่องราวของนิทานได้ เข้าใจคำสั่งเบื้องต้นต่างๆ เช่น "มานี่ซิ" "หลับตา" "ก้าวจากซ้ายไปขวา" ฯลฯ
3. เริ่มต้นเรียนรู้ในเรื่องของการอ่านและการเขียน (Beginning of Reading and Writing) เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างตัวอักษรกับเสียง สามารถจำแนกและผสมเสียงต่างๆได้ รู้วิธีในการสร้างเสียงต่างๆ ทั้งคำคล้องจองและการจำแนกความหมายของตัวอักษรต่างๆ สามารถเขียนคำสั้นๆที่ประกอบด้วยพยัญชนะและสระเพียง 2-3 ตัวได้ รู้จักคำที่เป็นคำข้างเคียงต่างๆ สามารถปรับเปลี่ยนเสียงไปตามการแปรเปลี่ยนของพยัญชนะที่เป็นอักษรนำได้ สามารถอ่านและสร้างความหมายในประโยคง่ายๆได้ เข้าใจในเนื้อหาที่ไม่ยาวนักและสามารถเข้าใจในเรื่องราวที่นิทานสื่อความหมายให้ได้
การเรียนรู้ภาษาอังกฤษของเด็กๆจะเป็นไปในลักษณะที่เด็กๆเข้าใจในโครงสร้างของภาษาอังกฤษที่ถูกต้อง จากการจัดการเรียนการ
สอนที่อาศัยนิทานเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ การเรียนการสอนจึงเป็นไปอย่างมีชีวิตชีวา มีการอ่านที่มิใช่เป็นเพียงการพัฒนาทักษะในการถอดรหัสสัญลักษณ์เท่านั้น แต่เป็นการอ่านอย่างเข้าใจความหมาย (Reading Comprehension) ที่ทำให้เด็กๆเข้าใจถึงอารมณ์ของตัวละคร จึงมีประเด็นในการเล่าเรื่องราว มีการโต้ตอบในการเล่นบทบาทสมมติ เด็กๆมีความมั่นใจในการแสดงออก นิทานต่างๆที่ใช้ในหลักสูตรนี้เป็นนิทานที่เลือกสรรให้สอดคล้องกับเนื้อหาที่จะสอน เป็นการบูรณาการคำศัพท์ ไวยากรณ์และบทสนทนาไว้ให้สอดคล้องกับเรื่องราวที่น่าสนใจและอยากติดตาม จึงทำให้เด็กๆเกิดความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้อย่างเป็นธรรมชาติ นอกจากนิทานแล้ว กิจกรรมการเรียนการสอนตามหลักสูตรนี้ยังอาศัยสื่อต่างๆอีกหลากหลายชนิด ตั้งแต่ภาพสัญลักษณ์ (Flashcard) หุ่นมือ เกม สมุดกิจกรรม (Activities Books) ซีดี ทั้งที่เป็นภาพและเสียง ฯลฯ ที่จำเป็นต่อการเรียนรู้ กิจกรรมที่จัดขึ้นมีตั้งแต่การเล่านิทาน การใช้ดนตรี เพลงและการเคลื่อนไหว ไปจนถึงการใช้งานศิลปะ ฯลฯ
หลักสูตรการสอนภาษาอังกฤษหลักสูตรนี้แบ่งเนื้อหาในการจัดการเรียนการสอนออกเป็นหน่วยต่างๆ 8 หน่วย เริ่มตั้งแต่หน่วยแรกคือ เรื่องครอบครัว (Family) หน่วยที่สองเรื่องบ้าน (Home) หน่วยที่สามเรื่องเพื่อนๆที่โรงเรียน หน่วยที่สี่เรื่องราวในชั้นเรียน (In the classroom) เป็นต้น ฯลฯ ภาพรวมของกิจกรรมการสอนในหน่วยที่ 1-4 ได้แก่
หน่วยที่ 1 หน่วยที่ 2 หน่วยที่ 3 หน่วยที่ 4 หัวเรื่องและเนื้อหาทางการเรียนรู้ภาษา ครอบครัว บ้าน เพื่อนที่โรงเรียน ในห้องเรียน หนังสือและนิทาน ทักษะทางภาษา * เข้าใจว่าภาษาอังกฤษนั้นอ่านจากซ้ายไปขวา * สามารถจำแนกตัวละครที่สำคัญได้ * รู้จักตัวอักษร * เข้าใจว่าหนังสือคืออะไร ปกและชื่อเรื่องมี * เรียนรู้เนื้อหาจากนิทาน * รู้จักเสียงของตัวอักษร เพื่ออะไร * สามารถคาดเดาเรื่องราวจากหน้าปกได้ * สามารถแสดงออกตามเรื่องราวได้ * ตระหนักรู้ถึงโครงสร้างของเสียงในคำ * เดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในลำดับต่อไป * เข้าใจในลักษณะของอารมณ์ในเรื่อง * เกิดทักษะในการถอดรหัสสัญลักษณ์ * เข้าใจในลำดับเรื่องราวของนิทาน * มีการตอบสนองต่อเนื้อหาของเรื่อง * สามารถอ่านคำที่คุ้นเคยและอ่านประโยค เป็นการเฉพาะตัว สั้นๆได้ * มีส่วนร่วมในการอ่านอย่างมีปฏิสัมพันธ์ * เข้าใจในความเป็นเหตุเป็นผลของ ความสัมพันธ์ในเรื่องได้ * สามารถเล่าเรื่องราวในนิทานได้ใหม่โดยมุ่งเน้นไปที่ภาพในหนังสือได้ มิติของการเรียนรู้ ทักษะทางการเรียนรู้ ทักษะทางสังคม จิตพิสัย * การปฏิบัติตามชี้แนะ * การจำแนกแยกประเภท * การต่อรองและบรรลุข้อตกลง * การสร้างความนับถือตนเอง * การจับคู่ * การเรียงลำดับ * การร่วมมือสร้างสรรค์งานกลุ่ม * การสร้างความเชื่อมั่นแก่ตนเองใน การใช้ภาษาอังกฤษ * การจัดหมวดหมู่ * การวิเคราะห์ * การรู้จักผลัดเปลี่ยนรอคอย * มีความภูมิใจในผลงาน * การคาดคะเน * การแสดงออกถึงสิ่งที่ได้ * การให้ความช่วยเหลือเพื่อนๆ * การพัฒนาทัศนคติในทางบวกต่อ เรียนรู้มา เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย ภาษาอังกฤษ * ความสามารถจำแนกแยกแยะระหว่างสิ่งที่เป็นจริง * การช่วยเหลือผู้อื่น * การเพิ่มพูนแรงจูงใจในการเรียนรู้ กับสิ่งที่เป็นจินตนาการ ระดับการเรียนรู้และการวัดผล ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม การเข้าถึงข้อมูล การนำเสนอ ความพึงพอใจในเนื้อหาวรรณกรรมและวัฒนธรรม * สามารถตอบและถาม * เข้าใจในความหมาย * สามารถนำเสนอ * มีความคุ้นเคยกับเนื้อหาของวรรณกรรมที่ คำถามง่ายๆที่ใช้ใน ทั่วไป แนวคิดหลัก ข้อมูลได้อย่างรวบ สมกับวัย ชีวิตประจำวัน เช่น คำที่ และลำดับของเหตุ รัดโดยอาศัยโสต * สามารถบรรยายถึงตัวละครที่สำคัญ สถานที่ เกี่ยวกับ ครอบครัว การณ์ในเรื่อง สามารถ ทัศนูปกรณ์ และเหตุการณ์ในเนื้อหาของนิทานได้ โรงเรียน สิ่งที่ตนสนใจ นำความรู้นี้มาใช้ได้ * สามารถแสดงการสื่อสารเป็นการส่วนตน ทั้ง เมื่อจำเป็น โดยใช้ภาษาและท่าทางที่เกี่ยวกับเนื้อหาใน เรื่องได้ * แสดงความรู้สึกชอบ/ * สามารถจำแนกความ * บรรยายถึงบุคคล * มีความคุ้นเคยกับผลผลิตและการกระทำที่มี ไม่ชอบได้ เห็นและความรู้สึกได้ สถานที่ สิ่งของ ความแตกต่างทางวัฒนธรรม * แสดงการปฏิสัมพันธ์ * ค้นหาและติดตามคำ * ใช้เกณฑ์ที่กำหนด อย่างมีจุดมุ่งหมาย เช่น ชี้แนะหรือคำสั่งง่ายๆ อาทิ รายการสิ่งของ ออกคำสั่งหรือแสดงการ ในบริบทที่คุ้นเคยได้ ตระเตรียมงานและ ขอร้องได้ * สามารถจำแนกข้อมูล ปรับปรุงผลงานได้ * สามารถสนทนาสั้นๆได้ จากสิ่งที่เห็นได้ * สามารถระบุตำแหน่ง ของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ จุดมุ่งหมายจำเพาะได้
คุณผ่องฉวีสวยไหมครับ เห็นชื่อของเพราะดี ผมเลยอยากร้จักและคุณคงเก่งเรื่องเกี่ยวภาษาอังกฤษมาก ตอนนี้ผมกำลังศึกษาอย่เอกภาษาศาสตร์(ภาษาอังกฤษ)และกำลังร้สึกยากมากอยากขอคำแนะนำ หรือเคล็ดลับในการเรียนภาษาอังกฤษให้เก่ง อยากขอคำแนะนำหน่อยครับ